Novel-novel oleh Luffytaro

DAHIL SA NAGING sagot niya ay bigla na lang itong tumayo mula sa kinauupuan nito at naglakad palapit sa kaniya. Huminto ito sa harapan niya at tinitigan siya gamit ang malalamig nitong mga mata. “Baka nakakalimutan mo na, naging masaya ka noong mga panahong iyon at higit sa lahat ay nagustuhan mo rin ang mga nangyari sa pagitan natin.” sabi nito sa kaniya.Agad na napakuyom ang kanyang mga palad dahil sa sinabi nito. “Kung ang tinutukoy mo ay ang mapipilit mo sa akin at dahil sa ginawa mo akong parausan ay hindi ako masaya at hinding-hindi ako naging masaya. Hindi mo naaalala yung mga sinabi ko sayo? Sa tingin mo ba ay matutuwa ako sa bagay na nayuyurakan ang pagkatao ko?” tuloy-tuloy na tanong niya rito.Hindi ito nagsalita at nanatiling nakatitig lang sa kaniya. Para bang nag-iisip ito o kung natamaan man lang ba ito sa mga sinabi niya, ngunit syempre ay napaka-imposibleng mangyari ng bagay na iyon dahil ang mga taong katulad ni Lawrence ay masyadong walang puso at hinding-hindi maa

HINDI NA NIYA mahintay pa ang araw na aalis si Lawrence at pupunta ng Taiwan. Kapag umalis ito ay paniguradong magiging malaya na siya at magiging tahimik na ang buhay niya. Ilang sandali pa ay napalingon siya sa kanyang likod kung saan ay nakita niya na paalis na ang kotse ni Lawrence dahilan para mapabuntong-hininga na lang siya.Tahimik siyang naglakad papasok ng campus at pagkatapos ay dali-daling hinubad ang coat na ipinasuot sa kanya ni Lawrence. Sa tingin ba talaga nito ay susundin niya ang utos nito sa kaniya? Nagbago na siya. Hindi na siya yung dating ASha na kilala nito.“Uyy…” napahawak siya sa kanyang dibdib sa matinding gulat nang bigla na lang sumulpot si Lester sa kung saan.“Aatakihin naman ako sa puso sayo.” sabi niya at naghahabol ng paghinga.Napakamot naman ito kaagad sa ulo nito at bahagyang ngumiti sa kaniya. “Sorry, hindi ko sinasadyang gulatin ka.” sabi nito sa kaniya.Tiningnan niya ito. “Wala ka bang klase?” tanong niya rito. Hindi niya kasi ito kaklase sa iba

NAPATIGIL SIYA SA PAGSASANDOK nang marinig niya ang mga yabag na tumigil hindi kalayuan sa kanya. Nang lingunin niya ito ay nakita niya si Lawrence na nakatayo hindi kalayuan sa kaniya habang salubong na salubong ang mga kilay. “Ano yan? Papasok ka ba talaga sa paaralan o mang-aakit lang ng mga lalaki?” puno ng panunuyang tanong nito sa kaniya.Tumaas naman ang sulok ng labi niya. Sa halip na maapektuhan sa sinabi nito ay tinaasan niya ito ng kanyang kila. “E ano naman kung may balak akong mang-akit sa paaralan? Masama ba?” walang pake na tanong niya rito.Naging matalim ang mga mata nitong nakatingin sa kaniya. “Balak mo ba talaga na i-provoke ako?” malamig na tanong nito sa kanya.“Hindi naman. Ano ba kasing pakialam mo sa pananamit ko?” kaswal na tanong niya rito. Nakataas pa rin ang kilay niyang tanong nito. Sa halip ay mas lalo pang gumuhit ang galit sa mukha nito.Napakuyom ang mga kamay nito. “Wala akong pakialam! Magpalit ka ng damit mo!” biglang sigaw nito sa kaniya na umalin

NAGLAKAD SIYA PAPALAYO roon nang hindi lumilingon. Ang katulad nitong adik na adik sa s3x ay dapat lang na mangyari iyon sa kaniya. Mas mainam pa nga kung mabugbog ang partying iyon ng katawan niya upang tuluyan niya nang hindi magamit pa. Naglakad siya pabalik patungo sa dalawa. Umupo siya sa tabi ni Adam na para bang walang nangyari bago niya inilibot ang kanyang paningin at nagtanong. “Saan nagpunta si Lawrence?” tanong niya na para bang hindi niya alam kung nasaan ito para lang mapagkatakpan na sumunod ito sa kaniya.Nagkibit-balikat lang naman si Adam at maging si Luke. “ewan, bigla na lang siyang umalis e. Hindi namin alam kung saan siya nagpunta.” parehong sagot ng mga ito.Iginala niya ang paningin sa kanyang paligid nang mapansin niya na wala an ang mga babae kanina. Kumunot ang noo niya nang magtanong. “Nasaan na ang mga babaeng iyon kanina?”“Pinuwi ko na.” sagot ni Luke at biglang tumingin ito sa kaniya. Ang mga titig nito ay para bang may kakaiba dahilan para mag-iwas siy

NAGULAT SIYA NANG bigla na lang may humawak sa kanyang braso at itinulak siya papasok ng banyo bago pa man siya makapasok sa loob. Nang makita niya ito ay agad na napakunot ang kanyang noo. “Ba-bakit ka pumasok dito?” gulat na tanong niya rito. Hindi niya akalain na susundan siya nito.“Bakit mo sinabi ang mga iyon ha? Ano bang gusto mong patunayan?” galit na tanong nito sa kaniya.“Hindi mo ba narinig ang sinabi ni Adam kanina?” tanong nito sa kaniya.“Ano naman ngayon? Anong pakialam ko ngayon doon?” walang emosyon na tanong niya rito. Sinalubong niya ang mga mata nito ng walang katakot-takot.“Talaga bang sinusubukan mo ako ha? Ayaw mo bang patunayan o subukan man lang kung totoo nga yung sinabi niya kanina?” nanghahamong tanong nito sa kaniya.“Hindi ako interesado. Lumabas ka na rito.” malamig na sabi niya rito pero nakatayo pa rin doon si Lawrence at walang kagalaw-galaw. Nakatingin lang ito sa kaniya.Nagulat siya nang bigla na lang nitong ipinulupot ang kamay nito sa beywang n

BAHAGYA itong natawa dahil sa sinabi niya at tumitig sa kaniya. “Alam mo ba kung gaano ako katagal naghintay na bumalik ka? Sa tingin mo ba talaga ay ganun-ganun lang iyon?” may nakakatakot na ngiti sa mga labi nito.“Ano bang ginawa ko sayo para gawin mo sa akin ito ha? Kahit na anong gawin mo, hinding-hindi na ako ulit magpapauto sayo!” inis na bulalas niya.Mas lalo pa naman itong ngumiti sa kaniya at pagkatapos ay inilapit ang mukha sa kaniya bago nagsalita sa mahinang boses. “Huwag ka ng magmatigas pa kung ako sayo. Nakikipag-usap ako sayo ng matiwasay kaya huwag mo sana akong galitin. Ilang beses ko na bang sinabi sayo na kahit pa anong gawin mo ay hinding-hindi kita bibitawan, hindi mo pa rin ba iyon naiintindihan?” tanong nito sa kaniya.Hindi na lang siya sumagot. Kaysa makipagtalo pa siya rito ay pinili na lang niyang tumalikod at naglakad palayo mula dito. Pero habang naglalakad siya ay ramdam na ramdam niyang nakasunod ito ng tingin sa kaniya. Kung ganito at ganito ang ga