Novels by MisssNoir

Chapter 8 Sophia's POV Sumulyap akong muli kay sir habang napaisip kung bakit hanggang ngayon ay wala pa rin siyang sinasabi na sesante na ako. Hindi ba? Huhu. Salamat naman. Pero nagtataka talaga ako sa inasta ko kanina. Parang kasing hindi ako yon at may ibang taong sumapi sa akin. Basta ang naalala ko ay bigla na lang nag init ang ulo ko sa sinabi ng ex ni sir kanina at nasabj ko ang mga katagang iyon. Hala! Sinapian ba ako? Ng... Ng... Mga lolo ko? "WAAAAAAH! HINDIIII!!" "The fuck! Why are you suddenly yelling?" naiiritang sabi ni sir habang ang kanyang mga kamay ay nakatakip sa kanyang tenga. "Sinapian po yata ako sir!! Huhuhu!" "What?! What are you talking about?" naliliting sabi nito habang inaayos ang suot nitong black suit. Pagkatapos, lumakad ito patungo sa lamesa niya. Sinundan ko naman ito

Chapter 7 Yuri’s POV “What the fuck are you doing here?!” galit na sabi ni sir. Sa galit niya ay napatayo ito mula sa pagkaka-upo. Bakit ba siya nagagalit e wala naman ginagawang masama si ate ah. Haaay! Wrong timing ka naman kasi ate girl, mainit ang ulo ni sir ngayon kaya bakit ngayon mo pa naisipang bumisita? “Leo babe, don’t you miss me?” malambing na sabi nito saka ito naglalakad papalapit kay sir at niyakap ito. Napatutop ako ng bibig. Mukhang may dramang mangayayari yata rito at mukhang kailangan ko ng lumabas. “Get out of my office before I call the security,” medyo mahinahon nitong sabi saka hinilot-hilot ang bridge ng kanyang ilong. “I wouldn’t do that if I were you, Leo.” “Oh really? Is that a threat?” “Depends on you.” “I’m not a fool like I was before, Ms. Brown. So, leave befor

Chapter 6 Sophia’s POV Wala akong magawa sa bahay kay naglalaro na lang ako ng solitaire sa phone. Malapit na akong matapos nang mahawakan ko ang kwintas na nakasabit sa leeg ko. Nasa akin na ito mula nang bata pa ako pero kahit kailan hindi ko naitanong kina nanay at tatay kung para saan ito. Baka kasi pwedeng ibenta, magka pera pa ako. Hihi. Sigurado akong mahal to kasi sobrang kakaiba nitong kwintas na ito. Pagod na akong maglaro ng solitaire nang paulit-ulit kaya lumabas na lang ako ng kwarto para hanapin si nanay. Wala si tatay, nasa trabaho. Bukas pa kasi ang day-off nila. “Naay?!” tawag ko kay nanay nang makarating ako sa may sala. Nakita ko itong nanunuod ng telebisyon habang nagtutupi ng mga nilabhan niyang damit. Lumingon ito sa gwai ko at nagtatakang tumingin sa akin. “Oh anak! Bakit?” Umupo muna ako sa sofa namin bago ko sinagot s

Chapter 5 Sophia's POV Nagmamadali kaming umuwi ng Pilipinas ni Sir kasi may emergency daw sa opisina. Kaya rush booking na lang ang ginawa namin dahil nga hindi planado ang pag-uwi namin ngayon at dalawang oras na lang, lilipad na ang eroplano. Lakad-takbo ang ginagawa namin ngayon. Mabuti na lang ang wala akong dalang maleta kaya napapantayan ko sa paglalakad si sir kahit na ang laki ng mga hakbang niya. After the plane is safely in the air, flight attendants check for our comfort. They deliver headphones or pillows to us. After landing, attendants assist us in safely deplaning the aircraft. Nakauwi na kami ng Pilipinas. Hindi man ako nakapunta sa Disneyland pero masaya naman dahil may nakilala akong bagong mga kaibigan. Kanina pa kami nakarating sa opisina. Sobrang bored na bored na ako kasi kanina pa ako walang ginagawa. May emergency meeting kasi si sir pero hindi niya na ako isinama dahil sabi niya hi

Chapter 4 Sophie’s POV Sobrang nalulungkot talaga ako ngayon kasi akala ko sa Singapore kami magbabakasyon-ay hindi pala magbi-business trip pero hindi pala. Gusto ko pa naman pumunta sa Disney land. Sinamaan ko ng tingin si kuyang anghel dahil ang damot niya. Disney land lang eh. “What are you looking at?” biglang tanong nito na ikinagulat ko. Nakita ba ako nitong nakatingin? Baka naman nahalata niya na sinamaan ko siya ng tingin. Naku! Hindi pwede yon. Baka masesante ako. Huhu. “Ano? Wala ah. Hindi ko kaya iniisip na ang damot mo dahil hindi tayo sa Disney lang pumunta. Ikaw ah! Masama ang mambintang. Tsk. Tsk.” Maniwala ka please. Cross hand. ”Tss. Let’s go.” Nauna na itong maglakad pero dahil hawak ang kamay ko ay napasama ako dito. Ang resulta, parang kinaladkad ako nito. Para naman akong aso nito. Huhu. &nb

Chapter 3 Sophie’s POV"Sir?" tawag ko kay sir habang kinukuha ang mga gamit ko at handa ng umuwi.Lumingon naman kaagad ito sa gawi ko."Yes?" Nakita nito ang bag ko na nakasabit sa aking balikat."Uuwi ka na?" tanong nito. Tumango ako."Oho." Nagulat ako nang kaagad nitong iniligpit ang mga kalat sa lamesa niya saka dali-daling itinapon sa basurahan. Pagkatapos, naglakad ito pabalik sa lamesa niya saka kinuha ang briefcase nito, at cellphone na nakapatong sa lamesa. Lumingon siyang muli sa akin."Hatid na kita." Napakurap ako."Ho?" gulat kong tanong ‘tsaka umiling."I said, ihahatid na kita. Let's go." Saka ako nito hinihila palabas."Bakit mo naman po ako ihahatid?" takang tanong ko dito habang pasakay kami