Nobela ni Yuniverseee

Matapos ang nakakapagod na araw sa shop ay sinundo na ako ni Kenji. Nang pauwi kami napansin ko na parang may bumabagabag sa kanya. Kanina pa rin siya hindi nagsasalita.“Kenji?” Tawag ko naman sa kanya sabay wagayway sa kamay ko sa harap ng mukha niya. Tumingin lang siya sa akin, ngumiti ng tipid at tinaas ang dalawang kilay.“May problema ba?” Tanong ko sa kanya. Napatingala lang siya tsaka tahimik na naglalakad. Hinintay ko naman siya kung kalian niya kayang sabihin ang nararamdaman niya.“Si Nicole, nag away kami.” Biglang sabi niya habang nakatingala pa rin. Hinayaan ko lang siya na magsalita.“Hindi naman talaga siya ‘yong problema.” Dagdag niya pa, ramdam ko ang sakit sa pagkakasabi niya.“Ayon, naghiwalay kami.” Sabi niya sabay tingin sakin at ngumiti ng tipid. Nagulat naman ako sa sinabi niya. Hindi ko inaasahan na

Nakatingin siya sa akin at simple itong iniwas bago siya tumingin sa kawalan. Iniwas ko nalang rin ang tingin ko at pinagmasdan ang nag niningningang mga bituin.Tahimik lang kaming nag s-stargazing nang biglang dumating si Boss Jim. Parang may hinahanap siya at nagulat nang makita kami.“Ay…” Sabi ni Boss Jim nang maabutan kami sa balkonahe.“Andito lang pala kayo. Bumaba na kayo para kumain, kayo ha…” Sabi niya tsaka kami tinignan ng nakangisi. Nag-paalam nalang ako na mauna na sa baba.“Oh san ka galing? Akala ko pa naman nauna ka na dito.” Bungad ni Chin ng makita ako papunta sa dining area.“Nagpa-hangin lang ako.” Sagot ko naman bago ako inaya ni Tita Mona umupo.“Saan na ba ‘yong mga boys? Ay eto na pala.” Napatingin naman kami sa may hagdanan nang marinig namin ang malakas na tawa ni Boss Jim. Napasapo nalang sa noo ang

Sino ba yan si Jaxx Matthew? Ang gara ng name ha. Makapagtanong nga."Chin." Tawag ko ng maglilinis siya ng kotse. Nilapitan niya naman agad ako."Oh bakit? May problema ba?" Tanong niya sabay hawi sa buhok niya na nalalaglag sa mukha niya."Sino ba si Jaxx Matthew?" Tanong ko na nakakunot ang noo."Si Kuya Matt." Simpleng sagot niya na ikinataka ko."Bakit? May problema?" Tanong niya ulit. Umiling lang ako at sinabing bumalik na siya sa ginagawa niya.Si Kuya Matt!? Yung masungit, yung si Mister not interested? Bakit niya naman ako bibigyan ng ganon? Tsaka with a letter pa?Napailing iling nalang ako para iiwas ang mga possibilities na iniisip ko kung bat niya ako binigyan ng ganon. Napaisip nalang ako na bumawi, ayaw kong magka utang na loob sa iba."Kapagod beh, gusto ko na magpahinga." Sabay kaming napaupo ni Chin ng hinihimas ang mga paa namin.Pauwi na kami at sobrang dami ng sasakyan dahil nga fiesta d

"Ang sungit." Komento ko naman ng makaalis na siya."Ganyan talaga si Matt. Hindi siya sociable." Sagot naman ni Boss Jim. Klaro naman na hindi siya sociable pero nagpakilala lang naman ako. Sungit niya parin.Tinuruan na ako ni Chin kung ano ang gagamitin at kung pano maglinis. Mabilis lang naman, kaso nakakapagod.Sunod sunod pala dito ang customers ni Boss Jim. Malakas din ang shop niya, at klarong klaro sa mga mekaniko na magaling silang mag ayos ng kotse.Masyadong nakakapagod ang araw nato, mabuti nalang at hindi toxic ang mga customers. Pansin kong ang iba ay suki ni Boss Jim.Pa gabi na at pauwi narin kami. Nagpunas lang ako at nagbihis dahil ang grabe 'yong pawis ko. Buti nalang talaga may parang gear kami para di mabasa damit namin habang nag ka-carwash."Uwi ka na? May susundo ba sayo?" Tanong ni Chin ng nasa labas na kami."Ah oo, hinihin

Allison's POVFinals week na namin at ilang weeks nalang closing na ng school year. Last year na namin ng senior next year."Nakakakaba kanina, lalo na yung calculus. Mabuti nalang naalala ko ang formula." Sabi ni Kenji ng makalabas na kami ng room.Last exam namin ay calculus. Hindi ko talaga naintindihan nung una pero dapat tiyaga lang."Mas kinakabahan ako kung matatapos ba to nating year na to." Ani ko naman at naglakad na papauntang Cafiteria."Talaga? Kinakabahan ka? Eh wala ka ngang 90 below sa cards mo e. Nahiya naman ako sayo huhu." sabi niya naman at hinilahan ako ng upuan para makaupo."Aba mukhang siya meron, ang talino mo nga." Sagot ko naman.Si Kenjiro o Kenji, matalino siya at sobrang studious. Minsan nalang ako makakita ng lalaking mahilig mag-aral. Kadalasan puro laro inaatupag. Dapat si Kenjiro tinutularan e.#Kenjiromodelosakabataan! Chos! HAHAHAHA"Sobrang proud ka naman sakin, ano

I know it's hard for you, but this is what you are meant to do.""No, this isn't it. This is not destined to happen. You just let this happen because you're controlling things without even consulting me what i want.""No, Allison please listen-"Ano pang papaniwalaan ko sa sasabihin mo mom? Ano pang susundin ko?""Allison just please, hear me out.""Okay.. go on.""I want you to run the business soon-"You mean your dirty business?""You're my only hope, I just did this for all of you. For you, your sister, your brother. To give you the best life.""But we didn't wish for this to happen mom. Involving in such illegal business can wreck our family!""Allis

"Tanch" tawag ko wa kaibigan kong busy sa binabasa niyang fiction book. "Yeah?" Sagot niya naman habang hindi winawala ang tingin sa libro. "Paano kung tinanong ka kung pwede kayo mag date, ano gagawin mo?" tanong ko sa kanya. Agad naman siyang napatingin sa akin at inayos ang upo. "Parang I know who this person asking you out ha!" Napatili naman siya ang kumapit sa braso ko. "Alam mo, just be beautiful. Let him plan everything." Sagot niya naman na ikinagulo ng isip ko. "Ano ibig mong sabihin? wala akong gagawin?" Takang tanong ko sakanya. "Yes girl. In that way you will know how he will treat you. Let him do what a man should do." Sagot niya at pinisil ang pisngi ko. "Ang cute cute talaga ng frenny ko." Sabi niya at humilata na ulit sa bench para magpatuloy sa pagbasa. Hindi ko alam kung anong preparasyon ang gagawin ko. Ni hindi ko alam kung ano ang gagawin ko talaga. Hihintayin ko lang ba talaga na siya lang ang gumalaw. Tsaka bakit ba kasi pa ask ask pa siya ng date. Lum

Pumunta ako sa mga kaibigan ko matapos akong makapag order ng pag kain ko. Nag order lang ako ng bread at juice. Since pinabaunan naman ako ng salad ni Thomas para daw pang dagdag sa pananghalian ko. "Iba yung glow mo today teh." Sabi naman ni Tanch at kumagat na sa sandwich niya. "Kaya nga, parang mag go-glow in the dark ka na sa lagay na yan." Napatawa naman ako sa sinabi ni George. "Oh ayan, oh! Tignan mo iba yung tawa mo eh!" Dagdag ulit ni George. "Ano ba, wala lang 'to. Hindi ba pwedeng masaya lang?" Sabi ko naman at nagpatuloy na sa pag kain. "Asusus! kunware pa!" Panunudyo naman niTanch sa akin. "Pero sige hayaan ka na namin, di mo rin naman sasabihin eh." Tahimik lang kaming kumakain ng meryenda namin. Halata ring pagod kaming tatlo kakaasikaso sa thesis namin. This week na rin kasi ang deadline. Tsaka next week na ang defense. Nagulat kaming lahat, oo kaming lahat sa canteen kasi naman ang lakas ng tili ni tanch. Hindi ko alam kung anong gusto niyang sabihin kasi pu

CHAPTER 30 “Maraming salamat talaga Thomas at pinagbigyan mo kaming makita ang anak namin.” Napabitiw na ako sa yakap nang magpasalamat si Tatay kay Thomas. “O, nanay? Kamusta kayo diyan?” tanong ko nang matapos magsalita si tatay. Nakangiti pa rin ako sa saya. Parang kanina lang iniisip ko sila dahil sa kagustuhan makita sila at naging posible ito dahil kay Thomas. “Okay naman kami anak, ganon pa rin ang buhay. Namimiss ka na rin namin.” Hindi ko maiwasang maluha sa sinabi ni nanay. Hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang luha ko nang bigla pinunasan ni Thomas ang pisnge ko. “Maglalakad-lakad lang ako.” Paalam ni Thomas sa akin, nagpaalam din siya sa pamilya ko bago siya umalis sa tabi ko. “Ang ganda niyo tignan anak.” Nakatingin pa ako sa umaalis na si Thomas nang bigla magsalita si Tatay. “Tay..” binalaan ko si Tatay na wag na kami mapunta sa usapan na ‘iyan. Napatawa naman sila ni nanay at tumango-tango nalang.

Nasa sasakyan na kami at nakaalalay ako kay Jack na nakatulog na sa bisig ko.“Baka mangalay ka.” Sabi ni Sir Thomas na nakatayo pa sa labas habang tinutulungan akong makapasok sa sasakyan.“Okay lang, Sir. Di naman po siya ganoon ka bigat.” Sagot ko naman. Nanatili pa siyang nakatingin sa amin kaya tinignan ko din siya at ngumiti. Kaya sinira niya na ang pinto ng kotse.“Seatbelt?” Tanong niya sa akin. Maingat ko namang kinuha ang seatbelt sa gilid ko. I lo-lock ko na sana nang hindi ko maabot ito.“Ako na.” Si Sir na nag ayos, hinayaan ko na siya dahil hindi ko naman maabot.Medyo mahaba haba ang byahe at medyo traffic pa. Ayaw ko namang makatulog dahil baka mabitawan ko si Jack kaya naman nag isip ako nang pwede kong gawin para hindi ako antukin.“Sir, curious lang po ako. Nasaan po ang ina ni Jack?” Tanong ko at napatingin sa

Maaga akong nagising dahil kailangan ko pang asikasuhin si Jack. Naligo na din ako at nakapag bihis nang simpleng brown printed shirt na pinares ko sa white jeans tsaka shoes ko. Pumunta na ako sa kwarto ni Jack, sakto namang kakagising niya lang. Kinurot ko nang mahina ang pisnge niya, sobra niyang cute. Kinarga ko siya pababa sa higaan niya at nag stretching pa kami bago ko siya pinaligo. Habang naliligo pa si Jack ay hinanda ko na ang mga gamit niya. Nang makalabas na kami ay naghihintay na si Sir Thomas sa labas habang may kausap sa telepono. “Yes, Chester please take care of it. Papunta na rin ako diyan, may ihahatid lang ako.” Rinig kong sabi ni Sir Thomas. Napalingon siya nang maramdaman ang presensya naming. “Let’s just talk about that later.” Sagot niya sa kausap at binaba na ang telepono. “Let’s go?” tanong niya sa anak tapos sinulyapan ako. Kinarga niya si Jack at inalalayan

“Ano tong nalaman ko na nagta trabaho ka kay Thomas?” Biglang sabi ni Kuya Kenji nang tumawag ito. Lumabas muna ako para wala akong ma disturbo sa loob.“Ano bang masama don kuya?” Takang tanong ko naman. Nahihimigan ko ang inis sa boses ni kuya at hindi ko maintindihan kung bakit ganito siya umakto ngayon.“Wala akong tiwala sa tinatrabahuan mo, Kleian. Mas mabuti pang umalis ka nalang diyan at ako na ang bahala na maghanap ng paraan para makapag-aral ka.” Tugon nito na nagpakunot ng noo ko.“Matagal na akong nainilbihan sa mga Castillo kuya, at kilala ko sila. Tsaka ayaw ko ng dumagdag sa mga responsibilidad mo. Mag focus ka nalang sa pag aaral at hindi biro ang pag aaral sa medisina.”“Alam mo ba na iyang Thomas? na iyan ay chickboy? Babaero? Kung sino sino lang ang babae niyan at muntik niya pang diskartehan ang Ate Ali mo kahit may jowa yan.

ANASTACIA's POVI don't know how to react on stuffs like this, but I still managed to be professional in front of him."Mr. Guttierez, Please take a sit." I said, he looked at me but then looked at her daughter and guided her to sit.

ETHAN's POVFor the past years that I have been with Athena, I respected her. I spend my life with her, Yes her presence fill up those shallow inside me and I thank her for that.We had a daughter, Acianna Bonnette Guttierez.She's our adopted daughter."Acia." Athena called Acia for breakfast.Acia was still 3 years old when we adopted her, now she's been with us for almost 3 years."Daddy! Daddy! carry me!" Acia said pouting, what a cute little girl. I pinched and kissed her cheeks before I carried her."This little girl really loves her daddy, hmp!" Athena said while pouting too."I love you too mommy, don't be so selosa." Athena and I laughed because of what she said. She's learning how to speak tagalog, even if we both sounded weird haha."And daddy loves you too, right daddy?" Acia said, I pinched her nose and smiled."Let's eat!" I said and guided Acia to her baby chair."When are we going to Philippines?" Athena asked. I looked at her."Maybe next month? I don't know yet." I re

CHAPTER 16 Ethan's POV"Ethan!" my mom shouted at me while I was packing my clothes back to my suitcase."What do you think you're doing?! Come back to your senses Ethan!" Mom grabbed my hand, I can't surpress what I am feeling right now."Im going home! Whether you like it or not!" I said and grabbed my suitcase and went outside my room. "Ethan Emmanuel! Get back here in instance!" she shouted from my room. I was about to open the door to went outside the house but mom got me and grabbed my arm, causing me to look back to her."Your not gonna step out of this house! and you will never go ack to Philippines!" She shouted in front of my face. I just felt cold and i felt defeated. I know mom won't let me go back to the Phillipines. Today was supposed to be our graduation day, the day I will claim my diploma, got up to stage and celebrate.Celebrate with Anastacia. "When will I have my freedom mom? When will i have the chance to choose something for myself? When will I have the chanc

CHAPTER 15

Ethan won’t attend the Graduation…He won’t be there…He will be leaving…Leaving manila…And leaving me…This is the last night I will spend with him. Kanina ko pa siya pinagmamasdan maghanda ng dinner namin. Kanina pa rin siya nag ke-kwento about the pasta his making. Actually favorite naming dalawa ang prinepare niya, it’s carbonara.“You know this-“I love you.” I cut him off, actually kanina pa pag magsasalita siya nag iinsert ako ng ‘I love you’.

A month have passed ng mangyari yung sa debut party ni Safiela. Ethan and I continued our relationship. I spend most of my time with him, I’m making more memories with him that I will treasure.“Baby, this formula is making my head ache!” I said while looking at my papers on my desk.“Let me see.” He said, I handed him the paper at nakangusong nag aabang sa ituturo niya. He grab my hand then I landed lying on his chest. He locked me between his arms and showed me the paper I handed him.“Here, multiply this to this then divide it. After that, simplify your answer baby.” he said, medyo mahirap mag sulat ng ganito posisyon namin pero kinikilig ako kaya ganito nalang, hehe.I got t