sa lahat ng aking ginagawa

Pinuntahan ko ang boyfriend ko matapos kong marinig ang tungkol sa pakikipaglandian niya sa college senior niya. Habang papunta ako doon, naaksidente ako at dumaranas ng pansamantalang pagkawala ng memorya pagkatapos ng head injury. Nagmamadali siyang pumunta sa ospital ngunit itinuro ang kanyang dormmate na parang walang emosyon at sinasabing boyfriend ko ‘yon. Gusto niyang gamitin ito para tuluyan makawala sakin. Wala akong kamalay-malay dito kaya hinawakan ko ang kamay ng gwapong dormmate niya at tinitigan siya ng nagningning na mga mata. "So, ikaw ang boyfriend ko." Maya maya ay nabawi ko na ang alaala ko pero gusto ko pa rin makasama ang gwapong dormmate. Gusto kong putulin ang relasyon sa tunay kong boyfriend, ngunit siya ay nag drama.

Sa araw ng kasal ko, dumating ang first love ng fiance ko sa wedding ceremony suot ang parehong haute couture gown na gaya ng sa akin. Pinanood ko silang tumayo ng magkasama sa entrance, binabati ang mga bisita na para bang sila ang bride at groom. Nanatili akong mahinahon, pinuri ko sila, sinabi ko na bagay sila sa isa’t isa—maganda at matalino, itinadhana sila para sa isa’t isa. Napaluha ang babae at umalis. Gayunpaman, ang fiance ko, ay hindi nagdalawang-isip na ipahiya ako sa harap ng lahat, inakusahan niya ako na mapaghiganti at makitid ang pag-iisip. Noong matapos ang wedding banquet, umalis siya para sa dapat sana ay honeymoon namin—at siya ang kasama niya. Hindi ako nakipagtalo o gumawa ng eksena. Sa halip, palihim akong nag-book ng appointment para sa abortion.

La sœur adoptive de Nolan Leclair a simplement bu la tasse dans la piscine. Il m’a alors ligotée et jetée dans la piscine, ne me laissant qu’une bouche d’aération de deux centimètres. Il a dit : « Pour la peine de Clara, tu dois en souffrir plus ! » Je ne savais pas nager. Je n’avais d’autre choix que de m’efforcer de respirer, les larmes aux yeux, suppliant qu’il me vienne en aide. Mais il ne m’a fait que des reproches d’une voix froide : « Sans punition, tu ne seras jamais sage. » Je ne pouvais que me débattre désespérément… Cinq jours plus tard, il a finalement fléchi. Il a décidé de mettre fin à cette punition. « Je te pardonne pour cette fois. Si cela se reproduit, tu vas voir de quel bois je me chauffe. » Pourtant, il a ignoré que mon corps décédé a déjà gonflé.

I wan't to ask why did you said that? Rich, Money and Fame is a sh*t." he asked on me."Kasi dahil sa mga 'yon nawalan ng oras si Dad sa amin ni Mom ko nun, syempre wala eh mahal s'ya ni Mommy kaya nag-stay siya kahit nagiging malupit si Dad. Pero dumating din sa pagsawa at nahirapan na si Mommy at pinapili ako nilang dalawa." bata pa ako non.

Pitong taon na kaming kasal ni Zackary at sa wakas ay nagkaroon na kami ng unang anak. Ngunit nang makita ang resulta ng pagbubuntis, naghinala siyang hindi kanya ang bata. Dahil sa galit, nagpa-paternity test ako sa kanya. Noong araw na lumabas ang resulta, si Zackary, na dapat ay nasa ospital, ay nagpakita sa aking pintuan. May hawak siyang litrato. Makikita sa litrato na nasa bahay ng kaibigan niya ang underwear ko. Sinipa niya ako ng malakas kaya nawala ang baby ko. Sumigaw siya, "You bitch, ang lakas ng loob mo na lokohin ako. Hindi ako magpapalaki ng anak ng ibang lalaki, alam mo ‘yon. Go to hell!" Nang maglaon ay nalaman niya ang katotohanan at nakiusap sa aking patay na anak na bumalik.

J’aurais dû être la future Alpha Femelle de la Meute du Nord, mais mon compagnon, l’Alpha Roi Adam Bertrand, m’a demandé d’y renoncer. Il insistait pour que je reste collée à lui jour et nuit, affirmant qu’il ne survivrait pas sans le contact de sa compagne. Je l’aimais si profondément que j’ai accepté. Pendant sept ans, j’ai été à la fois sa parfaite Luna et une Bêta compétente, renforçant sa meute jour après jour. Je pensais que tout en valait la peine, tout le monde savait qu’Adam m’aimait à en mourir. Comme j’ai du mal à dormir, il a dépensé 10 millions de dollars pour acheter du précieux « thé de la lune » auprès d’une sorcière afin que je puisse enfin trouver le repos. Mais ils ignorent que, chaque nuit, dès que je m’endors, Adam amène Sarah—l’oméga de notre cuisine—dans notre lit. Le même loup qui m’appelait « Petite lune » la prenait juste à côté de mon corps inconscient. Le jour où le médecin m’a annoncé que j’attendais des jumeaux, j’ai tout découvert. J’ai retenu la brûlure dans mon cœur et ma poitrine, et d’un regard fatigué, j’ai murmuré à la Déesse de la Lune : « Déesse, je veux quitter ce monde. » « Es-tu prête à tout abandonner, mon enfant ? » J’ai doucement caressé mon ventre avant d’acquiescer fermement. La déesse a poussé un soupir et a dit : « Dans trois jours, je viendrai te chercher. »

Nang dumating ang college admission notice, bigla akong nagkaroon ng mataas na lagnat at napilitan akong manatili sa kama. Ang aking kapatid na babae ay sangkot sa isang kidnapping habang nasa daan upang tulungan akong kunin ang notice, at ang kanyang buhay ay hindi tiyak. Galit na galit sa akin ang mga magulang ko. Matapos punitin ang aking admission notice, pinilit nila akong talikuran ang aking pag-aaral at magtrabaho sa isang pabrika. Nang maglaon, nakaranas din ako ng kidnapping. Pagkatapos makatakas, nagtago ako sa isang abandonadong pabrika at nagpadala ng mensahe para sa tulong. Tinawagan ako ng tatay ko at walang pigil na sinigawan ako, “Lena, tao ka ba? Paano mo nagawang magbiro sa amin sa memorial day ni Jessica!” "May ideya ka ba kung gaano namin hinihiling ng nanay mo na ikaw ang namatay noon?" Sa mga huling sandali ko bago mamatay, umalingawngaw sa aking pandinig ang kanilang mga pang-iinsulto. Ako ay tinorture at pinatay, naging isang halimaw, at ang aking katawan ay itinapon sa isang mabahong kanal sa loob ng tatlong buong araw. Kahit na ang aking ama, ang pinaka experienced na forensic expert, ay hindi ako nakilala. Nang umuwi ang aking kapatid na babae kasama ang lalaking kasama niya ilang taon na ang nakalilipas, pinanumbalik ng aking ama ang aking hitsura sa pamamagitan ng teknolohiya. Lumuhod sila sa harapan ng naaagnas kong bangkay at umiyak hanggang sa mawalan ng malay.

I've always been a good girl but forlorn— abused and controlled by my husband and neglected by my parents. But the second I walked into the stranger's house, I saw hope that I had never thought would lead me into temptation. There, I met Courtney Siegel, a notorious Mafia King who held mighty and alluring features that would make any woman swoon. But behind his exquisite facade obscures a heart made of cold steel that could strike terror and death in even the most dauntless men. From the moment he saved me from my abusive husband, he also allowed me to feel a genuine and wild taste of passion I found hard to resist. I was scared of men before. I used to believe they were nothing but a monster. But Courtney... he is the only EXCEPTION.

Synopsis: "Go in search of the confessor. I want her found by all means" says the king. "No matter what, make sure she doesn't die. I want her alive"he paused and took in a deep breath. "I have so many plans in store for her" ***** Her name is Isabelle. And she's the last confessor - the last of her kind. Of course, they were more than that. But, not until her village was ambushed few days ago by the King's guards, and every one of her kind died. All the confessors were killed.Every one of them died, except her - Isabelle. What was the vengeful King's plans for her?

Five years ago, Stella escaped the very pack that should have protected her but instead wanted her dead. Rejected by her mate, Silas, and framed for a crime she didn’t commit, she fled with nothing but the clothes on her back and a newfound power that terrified everyone—including herself. Now, living in the human world, she’s tried to leave the past behind. But when Silas shows up with an impossible revelation—no one in their pack has shifted since the night she left—Stella is forced to confront the truth. The pack believes she’s tied to the curse threatening to destroy them. With enemies closing in, Silas asking for her help, and unwanted feelings rising from the dust, Stella must decide: can she trust the man who betrayed her, or will she watch her old world burn to the ground? This time, she holds the power—and she’s no longer the girl who ran.