Pampataas Ng Boses

"Alejandro Mercado Tan tinatangap mo ba si Daniella Cris Aguadar Delvante na maging iyong kabiyak habang buhay sa hirap man o sa ginhawa?" tanong ng pare kay Alejandro. "Yes Father." Deretsong sagut ni Alejandro. "Ikaw naman Daniella Cris Aguadar Delvante tinatangap mo ba si Alejandro Mercado Tan na maging iyong kabiyak habang buhay sa hirap man o sa ginhawa?" tanong ng pare kay Alejandro. Tama ba ako, ako ba na ba yong tinanong ng pare?? Sandali lang hindi ako ma kapag isip kung ano ang sasabihin ko. Tinignan ko lang si Alejandro at hinihintay nya kung ano ang sagot ko. Yes din ba??? bigla ulit na may kong anong ala-ala ang bumalik sa isipan ko, ano tong mga naaalala ko kasal ako sa iba " I Do, I love you pag papakasal ako sayo ---" Naputol ang pag iisip ko ng mapukaw ako ng boses ni Alejandro. "Daniella tinatanong ka ni Father." Nakangiting sabi ni Alejandro sakin. Hindi aka maka pag salita may mga ala-alang bumabalik sakin at hindi sya yont taong damat na papakasalan ko alam ng puso ko dati pa kinasal nano sa iba. Miss Runaway Bride finally meet her Mister Billionaire. Her great love Mister Lazaro.

Akala ko tapos na ang gabi. Tahimik na ang buong bahay, pero hindi ang dibdib ko. Kagagaling lang namin sa isang party—hosted by his mother. Ang daming tao. Ang daming mata. Pero kahit na ipinakilala niya akong secretary lang, ramdam ko ang pag-aangkin sa bawat sulyap niya. Lalo na nang may lalaking lumapit sa akin. Lalo na nang ngumiti ako, kahit sandali. Doon ko siya nakita—yung paninigas ng panga, ang lalim ng tingin na parang babagsak ang langit. Kaya hindi na ako nagulat nang may kumatok. Malakas. Walang pasintabi. Pagbukas ko ng pinto, naroon siya. Si Cayden. Nakatayo sa dilim, may halong galit at silakbo sa mukha. Hindi siya nagsalita agad—dumiretso siya sa loob, isinara ang pinto, at hinila ako papunta sa kama. “Cayden, what are you—stop!” Nagpumiglas ako. Umiwas. Pero hinigpitan niya ang hawak sa braso ko. Lumuhod siya sa kama, pinilit akong mapahiga. At saka siya bumulong, malamig ang boses, pero parang nasusunog ako sa bawat salita. “Tonight, whether you like it or not… I’m going to claim you.” Nanlaki ang mata ko. Hindi ito tanong. Hindi ito pakiusap. Ito ang utos ng isang lalaking hindi kailanman tinanggihan. Hindi siya aalis. Hindi siya titigil. At ngayong gabi— Tatatakan niya ako ng pangalan niya. Kahit hindi ako handa.

Sa mismong araw ng kasal nila, nalaman ni Luna ang mapait na katotohanan—ginamit at pinakasalan lang siya ni Damon upang saktan ang babaeng dating karelasyon nito. Dala ng matinding sakit at pagkabigo, nagpasya siyang iwan si Damon sa araw ding iyon. Tahimik itong naglaho nang walang paalam. “Hanapin n’yo siya! I want every inch of this estate searched!” sigaw ni Damon habang galit na galit na naglalakad paikot sa marble flooring ng hall, ang mga palad niya'y nakasukbit sa kanyang buhok na tila ba hindi malaman kung ano ang uunahin—ang takot, ang galit, o ang pagkasira ng loob. “Sir Damon,” lapit ng isa sa mga security. “We’ve searched the entire estate… wala po talaga si Ma’am Luna. Even the guard at the back gate said walang nakitang dumaan.” “She can’t just run away with my child!” singhal niya, boses niya'y halos mapunit sa dami ng emosyong nagsasalubong sa dibdib. “Do whatever it takes—bring her back! Now!” Pagkalipas ng anim na taon magmula noong maglaho na parang bula si Luna... "Boss, we found your wife. She just landed at the international airport." "And she’s with three kids... who all look exactly like you." "But there’s another man with them—and one of the kids is calling him Dad."

Umikot ang mundo ni Sunshine kay Angelo at sa anak nilang si Daryl ngunit imbes na pagmamahal, nagtulong pa ang mag-ama na ipadala siya sa kulungan. Paglaya niya matapos ang dalawang taon, mismong birthday din ng anak niya. Pero ang kahilingan nito? “I want a new mommy.You're a bad woman! I don’t want you as my mom!” Ang asawa niya ay malamig ang boses na nagsalita. “Sunshine, let’s get a divorce. I’ll take our son.” At ang kabit nito, ngiting-ngiti na tumingin sa kanya. “Sunshine, your husband and your son are mine now.” Tiniis niya ang panlalait ng biyenan, panghuhusga ng lahat at pagiging malamig ni Angelo. Pero sa loob lang ng dalawang taon, nawalan siya ng ama, ng anak, ng asawa… ng tahanan. Sa huli, napuno rin si Sunshine. “Then let's end it. Let’s divorce.” Pagkatapos ng lahat, may isang lalaking muling lumapit sa kanya, ang matagal na niyang crush noon. Tahimik, mabait, at laging nariyan para sa kanya. Doon lang niya nalaman kung gaano kasarap mahalin ng taong totoo kang pinipili. Pero totoo nga ba ang pinakikita nito sa kanya o isa lang itong patibong ng tadhana para muli siyang ilugmok habang pinipilit niyang itayo ang sarili mula sa pagtalikod ng pamilya sa kanya?

"Aakitin ko ang hot bodyguard ko!" Pagkatapos ng dalawang buwan nang maging CEO si Savannah ng Williamson’s Company ay may nangyari na kaagad na trahedya. Isang sunog ang naganap sa palapag kung nasaan mismo ang opisina niya. Pero hindi niya kayang lumabas upang iligtas ang sarili! may takot siya sa maraming tao! ngunit hindi rin siya maaaring manatili sa loob dahil tiyak na mamamatay naman siya sa sunog! Takip-takip niya ang kaniyang ilong at bibig habang unti-unti nang napupuno ng usok ang buong opisina niya. Thinking about what she will going to do Savannah felt a strong pair of hands held her shoulder and before she could say a word the person put a wet blanket on her and guided her to the exit. "Careful." Rinig niya ang baritonong boses nito! When they left the building she saw her savior. Napalunok siya, the man is tall. He has light brown skin, dark eyes, thick eyebrows and his eyelashes are long! She doesn’t want to mention his lips but she can’t help because it was luscious! Okay, she’s checking on him, but no, indeed, the man is good looking! Nakuha kaagad nito ang atensyon niya! He introduced himself as Ace. Her personal bodyguard. Pero hindi sukat akalain ni Savannah na guguluhin ng kaniyang guwapong bodyguard ang isip niya lalo sa gabi! She's having dreams with him in her bed. Her screaming his codename in pleasure, them doing nasty things!

ol ni Samantha ang kanyang Tita Claudia. Bago ito nagsimulang maging manyakis at pasaway sa buhay. Akala mo naman mauubusan ng lalaki. At ayon sa kanyang tiyahin, ganun ang magiging peg niya pag hindi siya nag-effort na nahapin ang pana ni kupido habang bata pa siya at sariwa. Kaya nang mag alok ng business trip ang kanyang boss. Para pag aralan ang resort na pag-aari nito. Hindi siya nagdawalang isip. Sinungaban niya ito agad! Sa unang gabi palang niya sa Puerto, sa balwarte ng mga Adams ay nabulabog agad ang mahimbing na pagtulog niya. Malakas ang kabog ng dibdib na napabangon siya! Ayon kay Aldena, ang secretary ng boss niya, wala namang ibang tao sa resort maliban sa kanya! Matagal nang hindi pinansin ng mga Adams ang lugar. Kaya nagmistula itong itinakwil ng mahabang panahon. Kung ganon?. Sino ang lumikha ng ingay! Dalawa lang ang nasa isip niya. Kung hindi ito multo magnanawakaw! o di kaya’y rapest! mananakaw pa ata ang dangal niya sa lugar na ito. “Who are you?! Paasik ng lalaking nasa harap niya. Napapitla si Samantha sa lakas ng boses nito. “Ms.! Umalis kana sa resort ngayon din! Bago pa ako mawalan ng bait sayo! The man turns out to be Alfonso Son! Anak mg boss niya! Rafael Adams! Virus ata ang tingin nito sa pagkatao niya, kung ipagtabuyan siya nito para siyang may nakakahawang sakit!

Gumuho ang mundo ni Mallory nang matuklasan niya ang kanyang pagbubuntis! Ang ama? Ang kilalang propesor sa pinapasukan nitong unibersidad! Parang binuhusan siya ng malamig na tubig nang pinapili pa sa kanya ni Professor Leviste ang dalawang bagay na maaari niyang gawin…ipalaglag ang bata, o ikasal siya rito. Hindi niya alam kung saan nanggaling ang lakas ng loob upang pumayag siyang ikasal siya rito pero hindi niya naman kayang ipagkait sa bata ang pagkakataong lumaking walang ama. Sa isang iglap, ang simpleng estudyante na si Mallory ay naging “Mrs. Leviste” — asawa ng isang lalaking kilala sa katalinuhan ngunit may pusong tila yelo. Ngunit, pagkatapos ng pag-iisang dibdib ng dalawa ay magkahiwalay silang natutulog at magkahiwalay na nabubuhay sa parehong bubong. Hanggang sa isang gabi na kumatok si Theodore sa kanyang pintuan, yakap ang isang malaking unan. "Nasira ang heater sa kwarto ko," paliwanag pa nito sa malalim na boses na may bahid ng kahihiyan. "Pwede…pwede bang dito muna ako matulog ngayong gabi?" Walang nagawa si Mallory kundi ang pumayag. Isang gabi na naging dalawa... na naging araw-araw. Sa ilalim ng iisang bubong, matutuklasan kaya nila ang tunay na kahulugan ng pag-ibig, o mananatili silang bilanggo ng kasunduan na pinasok nilang pagkakamali?

(AHMED HADDAD'S STORY) Four years ago, Clarissa, desperate for money and desperate to win her indifferent mother’s approval, gave up the chance to attend Juilliard school and agreed to be a substitute bride for her stepsister. Three and a half years ago, she actually fell in love with the man she married. She even risked her life to save her husband, Ahmed, when a building collapsed. That accident left her infertile—a secret she carried alone, afraid that if Ahmed found out, Clarissa would lose him completely. Naive as she was, she thought Ahmed just needed more time. But on their fourth anniversary, Clarissa found him kissing his true love, Brianna, the woman who was meant to be his original bride. ***** “Did you cheat, Ahmed?!” dagundong ang boses ng lolo ni Ahmed. “No!” “Did you ignore your wife? Or any mistake that made her want to divorce you?” Bago pa makasagot si Ahmed ay biglang sumulpot si Brianna. Sa likod nito ay ang mga security guards na pilit pinipigilan ang babae. Inilapag nito ang pamilyar na envelope sa mesa. Pinanlalamigan si Clarissa. “Ahmed has nothing at fault! Clarissa, the infertile, should be blamed!” ****** “Mama, inaway ako ni Reirey," iyak ng batang babae na may magagandang uri ng mga mata. After their divorce, a miracle daughter came. Wala na si Ahmed sa buhay nila. Matapos nitong ipakulong siya at nalaglag ang pinagbubuntis ay hindi na bibigyan ni Clarissa si Ahmed ng pagkakataon na malaman nitong ibinalik sa kanya ng Panginoon ang nawalang bata. Hinding-hindi nito makikilala ang anak nila.

Si Elena Madrigal, isang sikat at hinahangaang fashion designer, ay kilala sa kanyang Majesty Designs, mga obra na simbolo ng karangyaan at kapangyarihan. Ngunit sa isang iglap, ang mundong itinayo niya ay gumuho sa kamay ng mga taong minsan niyang minahal at pinagkatiwalaan, ang dating kasintahan niyang si Adrian De Leon, na ninakaw at ipinagbili ang kanyang mga disenyo, ang matalik niyang kaibigan na si Vanessa Alcaraz, na nilamon ng inggit, at ang boss niyang ginamit ang kanyang talento para sa sariling ambisyon. Habang unti-unting nabubura ang kanyang pangalan sa industriyang minsan niyang pinasiklab, isang lalaking matagal nang nakamasid sa kanya mula sa dilim ang lumapit. Si Nathan Arguelles, isang makapangyarihan at misteryosong billionaire. Tahimik ngunit mapanganib. May tinig na kayang bumura ng alinlangan. At sa isang boses na malamig at mabigat sa pangako, bumulong ito: “Be mine and marry me, Elena. I’ll give you back the world they stole from you.” Ang kasunduang ito ay hindi tungkol sa pag-ibig, kundi sa paghihiganti. Para kay Elena, ito ang tanging paraan para muling mabawi ang lahat. Ngunit sa ilalim ng mga halik na nilalabanan niya, sa bawat titig na tila binabalatan ang kanyang kaluluwa, unti-unting nagbabago ang laro. Sa pagitan ng pag-ibig at paghihiganti, kailangang  piliin ni Elena kung mananatili ba siya sa apoy ng paghihiganti o hahayaan niyang ang lalaking dapat sana’y biktima lang… ang maging dahilan ng pagbabagong hindi niya inaasahan. Paghihiganti ang dahilan niya…ngunit ang nakaharap niya, ang lalaking kayang baliktarin ang lahat.

“Kael…please…make it fast. I want you.” ungol ko. At ginawa nga ni Kael, mabilis siyang gumalaw sa ibabaw ko, at sa sobrang bilis niya gusto ko na siyang tumigil lalo na’t mabigat ang paghawak niya sa baywang ko habang binabayo ako. “Kael…stop, ” Hindi natapos ang sasabihin ko nang bigla siyang tumigil. Tumayo siya, mabigat ang bawat galaw. Nakatitig lang sa sahig. “Kael?” mahina kong tanong. Tahimik siya at saka dahan-dahan siyang tumingin sa akin. “Solene,” sabi niya, kalmado. “Let’s get a divorce.” Parang may sumabog sa tenga ko. “Ano?” halos hindi ko marinig ang boses ko. “Ano’ng sinabi mo?” Tuwid ang tindig niyang sumagot. “I already talked to my lawyer.” Huminga ako nang malalim, pilit na pinapaklam ang sarili ko. “Bakit?” “She’s sick.” Tumigil siya sandali bago tumingin sa akin. “Si Natalyn… she only has six months left.” Namilog ang mga mata ko. “So?” “She wants to spend her last days as my wife.” Walang pagbabago sa tono niya. “After that… I’ll come back to you.” Napangiti ako. Mapait. “Babalik ka?” bulong ko. “Para ka lang aalis sa bakasyon.” “Please, Solene.” Mahina pero mariin. “She’s dying. Don’t make this harder.” Natahimik ako. Ang hangin sa pagitan naming dalawa ay mabigat. Ang mga kamay kong kanina’y nakayakap sa kanya, ngayo’y nakalapat sa kama, nakakuyom. Anong kahibangan ito? Hindi pa kami tapos sa ginagawa namin pero bigla nalang siyang titigil at isang nakakagulat na balita ang sasabihin sa akin?