Kẹp Côn Thịt Cả Ngày

"Miss Hudson, we have prepared a corpse identical to you, just as you requested. It will be delivered to your wedding with Mr. Warhol in ten days." Hearing the voice on the other end of the line, Violet Hudson felt a small knot of tension unwind inside her. "Alright. Thank you." "You're welcome. This is our job. Please rest assured—no one will ever suspect a thing." With that guarantee, she exhaled, the weight on her chest easing just a little. After confirming the final details once more, she ended the call and pushed open the door to the private room. The noise inside had been a constant hum, a mix of voices overlapping, but the moment she stepped in, silence fell like a curtain.

My superior, who attains his position through connections, turns out to be the high school heartthrob I once pursued—Jack Montgomery. Back then, I gave up on studying literature despite being good at it to study science instead. As a result, my grade point average dropped from 3.9 to 2.1, and I ended up attending a community college. Jack, on the other hand, earned a Master's degree in business in Ezelia. He became the director of the investment management department at a company upon his return. He mocks me for being a lovesick fool who chose to study science for his sake and now has to work for him. His words successfully provoke me into action. I work as a low-level analyst while staying up late every day to prepare for the Graduate Management Admission Test. I plan to turn my life around with this, but I end up dropping dead from overwork. When I open my eyes again, I'm back at the critical moment of course selection in my sophomore year. This time, I decisively choose to study literature and kick that scumbag, Jack, aside. "Nobody is allowed to hinder my studies!" He claims that I'm playing hard to get, and all I think is that he's ill in the head. Let's see who gets the last laugh when I make it into the prestigious Hareford University!

"Selamat malam! Jessie di sini. Satu jam ke depan kita akan bersama di S.T.M. alias siaraan tengahh malaamm...! Akan ada lagu-lagu barat kece yang --"Krosaakk!"Astaga, apa itu, Gais...?"Sebuah radio tua dan terbengkalai dibeli oleh seorang konglomerat sepuh. Ia ingin menghidupkan kembali kenangan akan kejayaan dan keriaan dari mendengarkan siaran radio. Kekurangan penyiar, radio tersebut membuka lowongan pekerjaan.Jessie mendaftar dan langsung diterima. Tugas pertamanya adalah memandu acara S.T.M. alias Siaran Tengah Malam. Ia mendapat banyak pengalaman. Mulai dari pengalaman mistis, horor, sampai... mmm... kisah cinta? Coba ikuti terus kisahnya, ya!

Halos muntik lang naman malunod habang lumalangoy ang kapatid ni Hadden, at para diyan, itinulak niya ako sa pool pagkatapos itali. Iniwan niya lang ako ng maliit na butas para sa hangin na may sukat na isang pulgada. Sinabi niya na pagbabayaran ko ang lahat ng doble para sa bawat pagdurusang dinanas ni Julia. Hindi ako marunong lumangoy. Wala akong magawa kundi subukan ang aking buong makakaya habang umiyak ako at pinakiusapan siya na pakawalan ako. Pero ang natanggap ko lang ay leksyon. “Hindi ka matututo kung hindi kita tuturuan ng leksyon ngayon.” Nagpumiglas ako para manatiling nakalutang, pero… Inabot ng limang araw bago naglaho ang galit ni Hadden at itinigil niya na ang pagdurusa ko, pero huli na ang lahat. “Pakakawalan kita sa pagkakataong ito, pero huwag mo nang uulitin ang parehong pagkakamali!” Namatay na ako sa pagkalunod.

Nangilid ang luha ni Alyana nang makita ang mga letrato na nagpapatunay ng panloloko sa kanya ni Derrick. Muling bumalik sa kanya ang sakit na talagang niloloko lang siya ni Derrick, na nioloko lang siya ng kaisa isang lalakeng pinagkatiwalaan niya. “Your boyfriend has been cheating on you since you’ve been together. And I need a wife for me to get my inheritance. Kaya pakasalan mo ako, at ipamukha natin sa pamangkin ko kung gaano siya katanga na pinakawalan ka," mariing ani pa ni Gabriel. Mabigat ang bawat salita, punong-puno ng determinasyon at galit. Sabay noon, dahan-dahang nilagay ni Gabriel ang kamay sa bewang ni Alyana. Hindi siya agad gumalaw. Parang natigilan ang buong katawan niya, pero kasunod no’n ay ang mainit na dampi ng labi ni Gabriel sa kanya, mabilis, ngunit may bakas ng kontroladong pagnanasa. Isang halik na parang paunang tikim sa mas mapusok pang alok. Napasinghap si Alyana, napaigtad sa gulat. Napatingin siya sa mga mata ni Gabriel, matapang, diretso, at puno ng panunukso. "It's a win-win situation," bulong ni Gabriel, habang hindi inaalis ang tingin sa kanya. "Makakapaghiganti ka sa manloloko mong ex, at ako, makukuha ko ang mana ko."

Makikipaghiwalay si Sarah sa asawa upang mahanap ang mga anak. Lingid sa kaalaman ng lalaki ang katotohanan na iyon at mayroon siyang triplets na pagka-anak niya ay ibinigay sa kaibigan. Paano kung isang araw ay malaman niya na ang ama ng mga anak ay ang siya rin palang naging asawa niya ngunit huli na ang lahat dahil nawawala ang mga ito.

El día de nuestra boda, Leonardo Sánchez me juró que me amaría para toda la vida. Siete años después, hizo que otra mujer quedara embarazada y hasta la instaló en una mansión de maternidad que había preparado con esmero. Cuando lo descubrí, el vientre de ella ya estaba abultado, a punto de dar a luz. Él apenas se sobresaltó un instante, pero enseguida la protegió detrás de su espalda. —Camila, tú siempre tuviste miedo de ser madre. Con este hijo, la familia Sánchez tendrá un heredero y tú ya no tendrás que sufrir. —Seguiremos igual que antes, nada va a cambiar. Yo sostenía en mis manos el examen de embarazo recién confirmado y, entre lágrimas, solté una sonrisa rota. El día en que Valeria dio a luz, yo me sometí a un aborto, dejé el acuerdo de divorcio y tomé un avión rumbo a un país lejano.

En mi vida pasada, obligué a Diego Ramírez —hijo de una familia en quiebra— a casarse conmigo usando como excusa el hijo que llevaba en mi vientre. El día de la boda, su amor verdadero dejó una carta de despedida antes de lanzarse al mar: “Al final, el verdadero amor nunca puede vencer al poder. Me rindo.” Cuando Diego recibió la noticia, no mostró la menor reacción; incluso sonrió mientras terminaba la ceremonia conmigo. Pero medio año después, el día del aniversario luctuoso de esa mujer, nos llevó a mí y a mi hijo de tres años a bucear. Me arrancó la manguera de oxígeno a mí y a mi hijo bajo el agua, y los dos fuimos ahogados vivos. Tras mi muerte, vi cómo colocaba mi cadáver frente a la tumba de su amada, pidiéndole perdón. “Carmen, ya vengué tu dolor. Si allá, donde descansas, lo supieras, ¿te daría alegría?” Al abrir los ojos de nuevo, regresé a aquella noche en que usé a mi hijo para obligarlo a casarse conmigo.

El día que se cumplían tres años del matrimonio de Camila y Lucas, él invitó a todos sus amigos para celebrarlo. Pero, cuando ella llegó al lugar, lo vio de rodillas, proponiéndole matrimonio a Renata, su amiga de la infancia. Camila lo confrontó con la voz contenida, pero él, con fastidio, simplemente dijo que era parte de un juego de «verdad o reto». No fue sino hasta que, por proteger a Renata, Lucas empujó a Camila por las escaleras, provocándole un aborto, que ella finalmente despertó del engaño. Ella le había dicho que le daría cinco oportunidades. Y ahora… las cinco se habían acabado. —Lucas, quiero el divorcio.

Sa mata ng lahat, si Cassandra ay ang “Queen” ng mundo ng negosyo ang asawa ni Nathaniel, isang makapangyarihang negosyante na tinaguriang “King of Business Empire.” Marangya ang kanilang buhay, puno ng pera, impluwensya, at kasikatan. Ngunit sa likod ng kinang, itinatago ni Cassandra ang bigat ng pagiging isang “trophy wife” na nakatali sa imahe at kapangyarihan ng asawa. Habang mas lumalawak ang kaharian ni Nathaniel sa mundo ng negosyo, mas nararamdaman ni Cassandra ang pagkawala ng sarili. Ang mga simpleng pangarap niya maging isang fashion designer, mamuhay nang tahimik at payapa ay natatabunan ng mga korona at trono na ipinipilit isuot sa kaniya ng asawa. Sa pagbabalik ng isang matalik na kaibigan mula sa nakaraan, muling nabuhay ang mga tanong sa puso ni Cassandra: Ano ba talaga ang tunay na halaga ng kaligayahan? Pera, kapangyarihan, at titulo? O ang kalayaan na sundin ang sariling pangarap kahit kapalit nito ay mawala ang lahat ng yaman at impluwensya?