kwento gumawa ng sariling alamat novel

Masuk kedalam sebuah novel adalah sebuah hal yang mustahil yang tidak pernah ku percayai, namun tak pernah ku duga aku masuk kedalam novel yang baru selesai ku baca. Novel yang dipenuhi pria tampan yang mengelilingi pemeran utama wanita, layaknya harem dan aku menjadi seorang penganggu pemeran utama yang disebut antagonis! Bagaimana bisa aku yang seorang introvert berperan sebagai antagonis?

Sinopsis Kesempatan Kedua By Lucy Ang Chelsy sangat terpukul dengan kematian Fareld. Apalagi anak tunggalnya, sebagai pewaris keluarga Columbus, Alex dia harus tinggal diasrama sekolah untuk mengenyam pendidikan di Pendidikan Dalam Negeri Kebangsawanan Inggris. Chelsy sangat kesepian lalu memutuskan pulang ke Indonesia untuk mengurus bisnisnya yang hampir bangkrut. Wilson telah berhasil memberikan pukulan telak bagi perusahaannya. Dan dia merasa tidak heran kalau Wilson melakukan hal itu padanya. Setelah meninggalnya Fareld, perasaan dan hasratnyapun turut mati. Tidak ada seorangpun yang bisa membuatnya tergoda, sampai pada akhirnya dia bertemu kembali dengan Wilson. Hasratnya bergejolak lagi dan menginginkan Wilson meski dia harus menahan dirinya karena tahu Wilson membencinya saat ini! Wilson membenci Chelsy tapi juga membenci dirinya karena belum bisa melupakan Chelsy dan masih tetap mencintainya sampai saat ini. Tujuannya menghancurkan perusahaan Chelsy agar dia ingin Chelsy kembali padanya. Tapi lagi-lagi dia harus kecewa karena saat ini ada pria lain yg telah mendampinginya. Semakin marah Wilson tapi dia tetap tidak bisa melupakan Chelsy begitu saja! Satu-satunya jalan adalah merayu Chesy supaya minta maaf dan kembali padanya! Berhasilkah Wilson melakukannya? Let see together....

Matapos mamatay ng aking asawa sa isang car accident, walang sawa akong nagtrabaho sa pagpapatakbo ng isang maliit na restawran upang palakihin ang aking anak na si Henry. Bago ang kasal ni Henry, nanalo ako ng walong milyon sa lotto. Tuwang-tuwa ako, nagpasya akong ibenta ang restaurant at sa wakas ay tamasahin ang pagreretiro. Kaya naman, tumawag ako upang sabihin kay Henry ang tungkol sa pagbebenta ng restaurant, ang kanyang karaniwang magalang na fiancee ay nagbago ang ugali. "Hindi mo naman inaasahan na susuportahan ka namin, 'di ba? Halos kaka-simula lang natin magtrabaho!" Binantaan niya pa si Henry, "Kung gagastusan mo ang mama mo gamit ang pera natin, hindi na natin itutuloy ang kasal!" Nakipagtalo sa kanya si Henry ngunit pagkatapos ay sinigurado, at nangako siya, "Nagsumikap ka na nang husto, Ma. Aalagaan kita." Gumanda ang pakiramdam ko, Binalak kong bigyan siya ng dalawang milyon para makapagsimula ng negosyo. Kinabukasan, nakatanggap ako ng tawag na nagsasabing si Henry ay nasangkot sa car accident at agad na nangangailangan ng limampung libo para sa operasyon. Agad kong ipinadala ang pera, ngunit pagkatapos, nawala si Henry. Desperado, matapang akong dumaan sa isang bagyo upang hanapin siya sa lungsod niya, ngunit napunta lamang ako sa isang kasalan sa isang mamahaling hotel. Naroon si Henry, nakikipag-toast sa isa pang babae “Ma.” Ah, at ang katabi niya? Ang aking “patay” na asawa mula noong nakaraang sampung taon.

Ang ampon ng aking ama ay ikinulong lamang sa masikip na storage closet nang halos labinlimang minuto, ngunit tinalian niya ako at itinapon sa loob bilang parusa. Tinakpan pa niya ang ventilation gamit ang mga tuwalya. "Bilang nakatatandang kapatid ni Wendy, kung hindi mo siya kayang alagaan, marapat lamang na maranasan mo rin ang takot na naramdaman niya,” seryoso niyang sabi. Alam niyang may claustrophobia ako, ngunit ang aking mga desperadong pakiusap, ang aking matinding takot, ay sinagot lang ng malupit na sermon. "Magsilbi sana itong aral sayo para maging mabuting kapatid." Nang tuluyang lamunin ng kadiliman ang huling hibla ng liwanag, nakakaawa akong nagpumiglas. Isang linggo ang lumipas bago muling naalala ng aking ama na may anak pa siyang nakakulong at nagpasya siyang tapusin na ang aking parusa. "Sana'y naging magandang aral sa iyo ang isang linggong ito, Jennifer. Kung mangyayari pa ito muli, hindi ka na pwedeng manatili sa bahay na ito." Ngunit kailanman ay hindi niya malalaman na matagal ko nang nalanghap ang aking huling hininga sa nakakasulasok na silid na iyon. Sa kadiliman, unti-unti nang nabubulok ang aking katawan.

Nakulong sa elevator sa loob ng kalahating oras ang kababata ng asawa ko. Sa galit niya, ipinasok niya ako sa loob ng isang maleta at ikinulong ako sa loob. “Doble ang pagbabayaran mo sa lahat ng pagdurusang pinagdaanan ni Grace.” Napilitang mamaluktot ang katawan ko. Nahirapan akong huminga. Umiyak ako habang humihingi ng tawad, pero ang napala ko lang ay ang malamig na tugon ng asawa ko. “Pagdaraanan mo ang buong parusang ‘to. Kapag natutunan mo na ang leksyon mo, magtatanda ka na.” Pagkatapos ay kinandado niya ang maleta sa aparador. Sumigaw ako sa desperasyon at nagpumiglas para makawala. Tumagos ang dugo ko sa maleta at bumaha ang sahig. Makalipas ang limang araw, naawa siya sa akin at nagpasyang wakasan ang parusa. “Hayaan mong maging babala sa’yo ang parusang ‘to. Sa pagkakataong ito, pakakawalan na kita.” Hindi niya alam na inaagnas na ang katawan ko sa loob ng maleta.

Sa wakas ay nabuntis na ako pagkalipas ng tatlong taon ng kasal. Papunta na ako sa asawa ko bitbit ang baong tanghalian sa kamay ko para sabihin sa kanya ang magandang balita. Pero napagkamalan akong kabet ng kanyang sekretarya. Itinapon ng babae ang pagkaing ihinanda ko sa ulo ko, hinubaran ako, at patuloy akong hinampas hanggang sa malaglagan ako. “Katulong ka lang. Ang lakas naman ng loob mong akitin si Mr. Gates at ipagbuntis ang anak niya? “Ngayon, sisiguraduhin kong pagdurusahan mo ang mga kahihinatnan ng pagiging kabet!” Pagkatapos ay pinuntahan niya ang asawa ko para manghingi ng gantimpala. “Mr. Gates, sinuway ko na ang katulong na gustong mang-akit sa’yo. Paano mo ako gagantimpalaan?”

Si Zarina Alcantara ay isang misteryosang babae. Walang nakakakilala sa kanya ng lubos. Tahimik, maganda, at tila may tinatagong lihim na hindi maabot ng sino kahit pa ang kanyang future husband. Si Damian Hidalgo naman ay isang CEO. Guwapo, masungit, ngunit mapagmahal na apo sa kanyang lolo. Hanggang isang araw, ang dalawang tao na ito ay pinagtagpo sa pamamagitan ni Matthew, kung saan ipinagkasundo silang ikakasal ayon sa gusto ng matanda. Para kay Lolo Matthew, nagkasundo ang dalawa. Hindi maganda ang una nilang pagtatagpo dahil sa simula, hindi pag-ibig ang nagdala sa kanila sa pagsasama kung hindi isang kasunduan lamang. Ngunit, paglipas ng panahon, hindi napigilan ng dalawa ang mahulog sa isa't-isa sa kabila ng kanilang magkaibang mundo. Hanggang saan ang kanilang pagsasama kung balang araw ay natuklasan nila ang lihim ng isa't-isa? Pipiliin ba nila ang kanilang pag-iibigan o hayaan ang mga sikretong wasakin silang dalawa…

"I can't feel pain until I met you" Ten Crayson is a son of a multi-billionaire and the only heir of the fifth-teen companies of Crayson. He is special because of his congenital analgasia or CIP-- he cannot feel pain and loss his senses. He is the legendary of the BGW University where nightmares are true and touchable, and do troublesome activities with the three gangs. In a twist of destiny, Ten met a handsome but softhearted man named Krist De Vera who was also the owner of De Vera Group of Companies Incoporated and the rival of the Crayson. In the presence of Krist, Ten slowly knows his past that even Krist himself doesn't know about. He slowly fell in love with him and brings a new chapter of his life that changes how he see the world around him.

Biglang inatake sa puso ang aking mom, at mabilis na umapaw ang kaniyang medical bills bago pa man ako makahinga nang maayos.   Desperado na ako kaya agad akong humarap sa mayaman kong boyfriend sa pagasa na baka makatulong siya sa akin, o makaisip manlang ng solusyon sa sitwasyon. Pero sa halip na suporta ang aking matanggap, nagpakawala siya ng isang tirada na mas matindi pa sa kahit na anong salitang narinig ko.   “Ito ba ang dahilan kung bakit ka sumama sa akin? Para sa pera ko? Wala kang pinagkaiba sa ibang mga babaeng nagbibigay sa kanilang mga sarili sa akin. Parepareho kayong lahat—kaawa awa at walanghiya kayong mga babae kayo!”   Bago pa man ako makapagreact, agad niya na akong itinulak palabas ng pinto.   At nang maintindihan niya ang buong kwento, binigyan niya ako ng isang bank card nang hindi nagtatanong ng kahit na ano. “Candice”, tahimik nitong sinabi gamit ang nagsisisi niyang boses. “Birthday mo ang password nito.”   Hindi ako nagsabi ng kahit na ano sa kaniya. Hinayaan kong mahulog ang card sa sahig bago ako umalis nang hindi lumilingon sa kaniya.

I was never a novel person. Honestly? I couldn’t care less about them. That is, until “Three Hearts, One Love”... the reverse harem novel that took over the world… shoved itself into my life. Everywhere I turned: malls, newsfeeds, radios, TVs… Even the old lady at the bus stop was raving about it. Out of pure annoyance… and a little curiosity… I bought a copy, planning to skim it just enough to say it was overrated. Big mistake. Huge. One minute I was rolling my eyes at the melodrama, the next I woke up inside the story — not as the beloved heroine, of course. No, fate made me Luna Graves: the pathetic and miserable, jealous best friend doomed to crash and burn spectacularly by the end of the novel. With no way out, I figured I'd play my part, die dramatically, and call it a day. But then something weird happened. Scenes shifted. Strangers walked onto the page. And the swoon-worthy male leads? They stopped chasing the heroine... and started chasing me. Me. The villain. This wasn’t in the script... and I was definitely not ready.