Karma

Mon compagnon Alpha pensait que je ne savais pas qu'il avait un petit Oméga métis avec sa maîtresse Oméga, mais j'avais découvert son secret depuis longtemps. Je l'ai menacé pour qu'il rompe avec sa maîtresse, sinon je cacherais leur enfant et lui ferais regretter pour toujours. Mais je n'ai absolument rien fait, leur enfant a disparu. Il m'a enfermée dans une cage d'argent et m'a même laissée voir mon fils souffrir pour m'interroger sur l'endroit où se trouvait leur enfant. Mais quand mon fils est vraiment mort, j'ai complètement abandonné et je suis partie. Le puissant Alpha s'est effondré.

À quatre mois de grossesse, mon mari, obstétricien, m'a accompagnée pour récupérer les résultats de l'examen prénatal. Son sourire s'est figé en voyant le rapport, et il m'a forcée à avorter. Je suis restée stupéfaite : le médecin traitant venait pourtant de dire que le bébé était en parfaite santé ! J'ai libéré mon bras et l'ai interrogé : « Pourquoi avorter ? » Il n'a pas répondu, mais a pris rendez-vous pour l'avortement. Voyant que je voulais m'enfuir, il m'a agrippé le bras : « C'est absolument impossible de garder cet enfant ! » Protégeant mon ventre, j'ai vite appelé mes parents, eux aussi obstétriciens. Mon père, qui m'a toujours chérie, a levé le poing pour frapper mon ventre. Ma mère, le visage terrifié, a secoué frénétiquement la tête : « Non, ça ne va pas. » « Enfermez Amélie avec quelques hommes. » Je ne comprenais pas pourquoi ils voulaient supprimer mon bébé ainsi. J'ai tenté de m'enfuir. Mais ils m'ont enfermée dans une pièce sombre. Voyant le sang couler, j'ai su que mon bébé était perdu. Ma mère est venue me chercher en souriant. Je l'ai suppliée de m'expliquer pourquoi ils m'avaient fait ça. Sans répondre, elle m'a envoyée dans un hôpital psychiatrique. Je suis morte après d'innombrables souffrances dans cet hôpital. En rouvrant les yeux, j'étais de retour au jour où nous devions récupérer le rapport prénatal. Mon mari m'a souri : « Chérie, c'est notre premier enfant. J'attends avec impatience le jour de sa naissance. »

Kakak sepupu pacarku baru saja bercerai dan tinggal sementara di rumah pacarku. Dia sedang hamil besar dan membawa serta anaknya yang berusia 5 tahun. Dengan sikap seolah-olah semuanya sudah menjadi haknya, dia menganggap pacarku sebagai sandaran hidupnya dan menunjukkan ketidaksukaannya padaku. Dia merasa bahwa aku telah "merebut" adik sepupunya. Suatu hari saat acara keluarga, putranya tiba-tiba menyiramkan minuman ke arahku dan berseru, "Kamu nggak boleh merebut ayahku!"

Dalawang buwan ng mamatay ako, napagtanto ng mga magulang ko na nakalimutan nila akong iuwi mula sa lakad nila. Naiinis na sumimangot at sumigaw ang ama ko. “Dapat siyang maglakad mag-isa mismo. Kailangan ba niya talaga itong palakihin?” Ang kapatid ko, na mayabang, ay binuksan ang chat namin at nagpadala ng emoji, kasama ng message. [Mamatay ka na dyan. Sa ganitong paraan. Kami ni Scarlet ang maghahati sa pamana ni Lola.] Wala siyang natanggap na sagot. Habang malamig ang ekspresyon, nagsalita ang nanay ko, “Sabihin mo sa kanya na kapag nagpakita siya sa kaarawan ng lola niya sa tamang oras, hahayaan ko na ang pagtulak niya kay Scarlet sa tubig.” Hindi sila naniniwala na hindi ako nakaalis ng gubat. Matapos maghukay ng malalim, nakita nila sawakas ang mga buto ko.

Najwa Asyifa, perempuan berusia 26 tahun yang sudah menikah selama dua tahun dengan Fabian Rizki yang lebih tua enam tahun dibanding dirinya. Pernikahan itu awalnya indah. Namun, semenjak kehadiran Ibu mertua dan adik ipar yang ikut tinggal bersama mereka, keadaan akhirnya berubah. Puncaknya, ketika Najwa mendapat sebuah kabar buruk. Sang suami membawa wanita lain ke rumahnya dan mengakui wanita itu sebagai istri kedua. * Kau bilang, aku tak bisa tanpamu, Mas. Ah, Benarkah? Ku rasa, itu terbalik. Bukankah, justru kau yang tak bisa tanpaku?

My boyfriend said that art held no restrictions, so he used my provocative paintings to enter a competition. Amidst a row of classic ceramic figurines, I became famous. He shot to fame, landing in the top ten of trending searches, while I was humiliated by the entire internet and mocked as a “ceramic influencer.” When I confronted him, he looked at me with disappointment. “They don’t understand art, and neither do you? I thought you would support my work, but I didn’t expect you to stir trouble! You’re so immature!”

The Beast King, Tharion Kael, has spent half his life on the battlefield, yet he has no heir. So, he summons every woman rumored to be blessed with fertility into the palace. Favored by fortune and against all odds, I, as a descendant of the Carp Clan, conceive. To keep me safe during my pregnancy, Tharion hides me away in a remote, deserted palace, guarded in secret by his Nightguards. But just as I am about to give birth, I unexpectedly crossed paths with the Vixen Consort, Lyra Swifttail, who wanders into the Forsaken Wing by mistake. She swishes her tail playfully, eyes sparkling with amusement as she looks at my round belly. Her smile is utterly captivating. "I didn't expect to find a little carp having an affair here…" With a spell, she drags me away, forcing me into my true form. Then, one by one, she scrapes the scales from my body until I am raw and bleeding. She has her catfolk attendant pour scalding oil over my wounds and orders guards to violate me until I am left broken like a rag. When I finally lose consciousness, she slashes me open with a claw and rips the stillborn child from my womb. She presents it with both hands to Tharion, who has just come to visit. She says, "Your Majesty, what perfect timing. I caught a carp sneaking around the Forsaken Wing. This is her illegitimate child!"

Even after being married for three years, my husband treats me like a stranger. When I throw up blood from pregnancy complications, he's in the prayer room chanting for his foster sister, Yvie Springton. He accuses me of being dramatic. If Yvie so much as gets a headache, he drops everything and flies overseas to be by her side. When his parents are in critical condition after a car crash, I beg him to go see them one last time. But what does he do? He claims I'm cursing Yvie. When I go into early labor and cling to life after giving birth to our son, he posts a photo of his international boarding pass on social media. At his parents' funeral, he returns to the country with Yvie and demands I leave the marriage with nothing. The day our divorce finalizes, he holds a wedding ceremony with her. I bury his parents alone. Then, at an exclusive auction, dead set on winning the famous painting for Yvie, he offered a staggering price. Even his accounts are frozen. That's when he finally realizes he's been disowned by the Springton family. His eyes are bloodshot, and he's furious as he demands answers. I simply gesture for my lawyer to step forward. He says, "Mr. Springton, take a look at this will."

Karena permintaan istrinya yang sedang sakit keras Abraham Wijaya, terpaksa meminta pembantunya menjadi istri kedua. "Tolong menikahlah dengan saya, Jihan agar Mikhaela bisa tenang di saat-saat terakhirnya. Apa pun yang kau minta akan kupenuhi. Setelah dia pergi, kau bebas melakukan apa saja!" ratap Abraham. Awalnya Jihan menolak. Namun, dia ingin balas Budi pada sang majikan dan menikah dengan kesepakatan yang mereka buat. Namun, Abraham mulai berubah setelah istri keduanya hamil. Membuat api cemburu pada istri pertama, sehingga Mikhaela meminta Jihan pergi dari kehidupan mereka selamanya. Lantas, akankah Jihan pergi dengan keadaan hamil? Atau tetap bertahan. Karena, susah mencintai sang suami?

Sejak hamil, suamiku tidak mau menyentuhku lagi. Sementara itu, hasrat dalam diriku makin besar. Setiap malam, pikiranku menjadi liar. Sampai suatu saat, seorang pria bertopeng menyelinap masuk ke rumahku.