ilang araw tumatagal ang pigsa

Matapos mamatay ng aking asawa sa isang car accident, walang sawa akong nagtrabaho sa pagpapatakbo ng isang maliit na restawran upang palakihin ang aking anak na si Henry. Bago ang kasal ni Henry, nanalo ako ng walong milyon sa lotto. Tuwang-tuwa ako, nagpasya akong ibenta ang restaurant at sa wakas ay tamasahin ang pagreretiro. Kaya naman, tumawag ako upang sabihin kay Henry ang tungkol sa pagbebenta ng restaurant, ang kanyang karaniwang magalang na fiancee ay nagbago ang ugali. "Hindi mo naman inaasahan na susuportahan ka namin, 'di ba? Halos kaka-simula lang natin magtrabaho!" Binantaan niya pa si Henry, "Kung gagastusan mo ang mama mo gamit ang pera natin, hindi na natin itutuloy ang kasal!" Nakipagtalo sa kanya si Henry ngunit pagkatapos ay sinigurado, at nangako siya, "Nagsumikap ka na nang husto, Ma. Aalagaan kita." Gumanda ang pakiramdam ko, Binalak kong bigyan siya ng dalawang milyon para makapagsimula ng negosyo. Kinabukasan, nakatanggap ako ng tawag na nagsasabing si Henry ay nasangkot sa car accident at agad na nangangailangan ng limampung libo para sa operasyon. Agad kong ipinadala ang pera, ngunit pagkatapos, nawala si Henry. Desperado, matapang akong dumaan sa isang bagyo upang hanapin siya sa lungsod niya, ngunit napunta lamang ako sa isang kasalan sa isang mamahaling hotel. Naroon si Henry, nakikipag-toast sa isa pang babae “Ma.” Ah, at ang katabi niya? Ang aking “patay” na asawa mula noong nakaraang sampung taon.

Devyn Eunice Dawson Ang Inosenteng Babae na Maraming Kalokohan Sa Buhay. Voughn Zimmerman a handsome and heartless man. Palagi na lang itong galit. kaya ang mga nagkaka gusto dito na babae ay hanggang tingin lamang sila kay Vaughn Dahil nakakatakot itong lapitan. Abangan ang mangyayari sa buhay nila Devyn At Voughn.

Sudah menikah tiga tahun, tapi sang suami bahkan tidak kenal dirinya. Tidak pernah dia sangka mereka akan bertemu pertama kalinya di tempat tidur. Saat pria itu berujung mengajukan surat cerai, dia dengan senang hati menandatanganinya. Sienna Winata awalnya berpikir bahwa hidup mereka tidak akan pernah bersinggungan lagi. Tapi tidak disangka, ini baru permulaan——Suatu hari, dikabarkan di ibu kota kekaisaran bahwa Fu Yancheng, presiden keluarga Fu yang tidak dekat dengan wanita, jatuh cinta dengan seorang desainer baru.Pria itu beberapa kali membantunya, menjatuhkan mereka yang berusaha mempersulitnya, bahkan menyelamatkannya dari kesulitan finansial yang seharusnya bukan tanggungan pria itu.Melihat hal ini, seseorang pun bertanya untuk mendapatkan konfirmasi. “Apa saya boleh bertanya apa hubungan Anda dengan Tuan Jacob?” Sienna hanya tersenyum. “Selain atasan dan bawahan, maka … mantan suami dan mantan istri?”

Tiffany Santos thought she had found the prince charming, who turned out to be jerk. Tomorrow will be her wedding day but she finds her fiance sleeping with her sister. Ang akala niya ay hindi na matutuloy ang kasal but her parents said that the wedding must be held, nalulugi na ang kompanya nila kaya kailangan pa ring ituloy ang kasal sa kabila ng nangyari subalit ayaw niya na but her parents said, if she won't marry her fiance then her sister will be the bride. She was devastated, nagpunta siyang bar para makalimutan ang lahat ng sakit subalit nagising na lamang siya kinabukasan na may katabi na siya sa kama at pareho silang walang saplot. It turns out that the guy is actually the richest CEO in the city.

Dahil sa panloloko ng ex-boyfriend ni Luna sa kaniya nagawa niyang makipag one-night-stand sa lalaking hindi niya kilala sa bar. And to heal her broken heart sa Canada siya nag-aral not knowing na magbubunga ang isang gabing iyon. She was scared na umamin sa magulang kaya tinago niya ang bata sa mga ito sa loob ng apat na taon. Pero kung kailan handa na siyang umamin sa mga ito tyaka niya nalaman na wala na sila. Sa pagbabalik niya sa Pilipinas at upang maisalba ang negosyo ng magulang hindi niya akalain na ang ka-negosyo niya ay walang iba kundi ang ama ng kaniyang anak! Mabuti nalang at hindi siya nito nakilala kaya hindi niya alam kung itutuloy pa ba niya ang pakikipag negosyo dito o hahayaang bumagsak ang kanilang negosyo lalo na kasama niya si Celine, ang kaniyang anak.

Angel married the heartles billionaire para tulungan ito na makuha ang mana niya , ngunit hindi niya inaasahan na mahuhulog pala siya dito dahil sa paraan ng pakikitungo nito sa kaniya.Pero ng araw na iyon ay hindi niya nasabi Kay Lance ang totoo niyang nararamdaman dahil sa sulat na nakalagay sa kama nila "My job to you is done nakuha ko na ang mana ko at Wala na akong ibang kailangan pa makakabalik ka na sa dati mong buhay at kung inaakala mong mamahalin kita nagkakamali hinding hindi Kita minahal at kailanman,kapag Nakita pa Kita dyaan sa loob ng pamamahay ko mamayang gabi ako mismo ang kakaladkad sayo palabas" ang mga salitang iyon ang dumurog sa puso niya at ang dahilan ng pagkasira ng relasyon nilang dalawa

Rosaline died, and Sean personally put Jane into the women's prison for it. "Take good care of her"— his words made her three years in prison a living hell and even cost her a kidney. Before she went to prison, Jane said, "I didn't kill her," but Sean was unmoved. After her release from prison, she said, "I killed Rosaline, I'm guilty as sin!" Sean was livid as he said, "Shut up! I don't want to hear you say that!" Jane laughed. "Yes, I killed Rosaline Summers, and I did three years in prison for it." She escaped, and Sean scoured the whole world for her. Sean said, "I'll give you my kidney, Jane, if you'll give me your heart." But Jane looked up at Sean and said, "I don't love you anymore, Sean…"

Ahhhhh...... Tama na Luther maawa ka, maawa ka sa magiging anak natin... Umiiyak na pagmamakaawa ni Abby ng maramdaman niya na tumama sa likod niya ang latigo na inihampas sa kanya ng kanyang asawa na si Luther. Puro pasa na din ang aking mukha at katawan sa walang tigil na pananakit nito sa akin. Sobrang sakit nito at pakiramdam ko matatanggal pati balat ko tuwing hinahampas sa akin ang latigo na gamit nito. Nakadapa ako sa lapag habang walang tigil sa pananakit sa akin si Luther. May mga bakas na din ng dugo sa sahig na nanggaling sa akin. "Your Slut Abby... Pagbabayaran mo ang lahat ng ito. Alam mong ayaw ko sa lahat ang niloloko ako. Sigaw ni Luther sa akin sabay hawak sa aking mukha ng mariin at sinampal ako. Halos mabagok ang ulo ko sa sahig sa lakas ng impact nito. Nandito kami sa basement ng mansion. Alam kong walang makakarinig sa akin kahit na ilang beses akong sumigaw para humingi ng tulong. Parang mga bingi ang mga tauhan ni Luther sa pagmamakaawa ko. Mariin kong ipinikit ang aking mga mata. Hindi ko na mabilang kong ilang suntok, sampal, at latigo ang tumama sa aking katawan. Siguro kailangan ko ng tanggapin na hanggang dito na lang ako. Marahan kong kinapa ang aking tiyan. "Sorry anak, hindi kita magawang ipagtanggol. Siguro hanggang dito na lang tayo. Pangako mamahalin kita sa kabilang buhay." anas ko sabay pikit.

Ang kasal ay isang sagradong seremonyas para sa dalawang nag-iibigan… Ngunit sa loob ng apat na taong pagsasama, ni minsan ay hindi naramdaman ni Zia na itinuring siyang kabiyak ni Louie. Kung tutuusin ay para siyang bagay na napapakinabangan lang kung kailangan ngunit hindi naman magawang pahalagahan. Isang ibong nasa hawla na hindi kayang kumawala. Lahat ng sakit at hirap ay tiniis ni Zia dahil mahal niya ang asawa. Kahit pa ibang babae ang kinahuhumalingan nito. Hanggang isang gabi, habang malakas ang buhos ng ulan ay iniwan siya ni Louie para puntahan si Bea sa ibang bansa. Mag-isa at nahihirapan habang dumadaloy pababa ang dugo mula sa pagitan ng kanyang hita. Ginapang niya ang sakit makahingi lang ng tulong para sa batang kanyang ipinagbubuntis. Makalipas ang tatlong taon, sa muli niyang pagbabalik ay malaki ang ipinagbago ni Zia… Ngunit hindi si Louie. “Hiwalay na tayo, Mr. Rodriguez!” Napangisi ito. “Mrs. Zia Cruz… Rodriguez, hindi ko pa pinipirmahan ang divorce papers. Sa madaling salita… asawa pa rin kita at hinding-hindi ka na makakawala pa sa’kin.”

Sebagai istri, tentu aku sakit hati melihat Kak Abisatya--suamiku--bersama wanita lain. Tapi, aku sadar diri. Karena akulah, dia harus kehilangan kesempatan untuk hidup bersama orang yang dicintai. Lantas, haruskah aku menyerah karena aku bukanlah mempelai yang diharapkannya?