graphic lgbt

Nain love ka sa unang pagkakataon at sa matalik mo pang kaibigan. Hindi mo kinaya at pinili mong ipagtapat ang lihim mong nararamdaman para sa kanya. Isang bagay na pinagsisisihan mo dahil nalaman mong ayaw nya sayo at pati ang pagkakaibigan nyo ay kasinungalingan lang din pala. Paanu kung makalipas ang sampung taon mag krus muli ang landas nyu? Ang dating mayaman na si Klio Krixton ngayon ay nag aapply bilang assistant mo. Sa pagkakataong ito nais mong maghiganti. Paiibigin mo siya saka ipamumukha ang sakit na naidulot niya 10 yrs ago. Pero paano kung ang isang Bria Brixton ay umiibig pa din pala kay Klio Krixton? Mananaig ba ang Revenge na sinimulan mo o true love really does exist?

—Donde hay lobos, hay guerra. Dejando que una sonrisa de satisfacción se dibujara en la comisura de mis labios, miré a la única persona que lentamente había capturado mi corazón: —Puede que sea así... pero va a ocurrir bajo mis condiciones. Corría el año 1952 y a Ashford Wells, de dieciocho años, sólo le quedaba un tortuoso año más en el instituto del Sagrado Corazón. Sólo un año más hasta que pueda abandonar la ciudad de Lonton, y el imposible legado de su padre de ser un Alfa de la manada. Intentando mantener la calma y agachar la cabeza, Ash también tendrá que ignorar las burlas de deportistas como David Hunt, que le dicen que es un bicho raro sin casta.El único problema con las ideas de Ash de abandonar Lonton es que el hombre del saco y rebelde en general, Kenny O'Rourke, tiene una idea diferente de cómo será el futuro de Ash. Una idea que va a sacudir los cimientos de Dustland. "Los lobos de Dustland" es una obra de Claire Wilkins, autora de eGlobal Creative Publishing.

El Hombre Que Más Te Amó es una novela de amor gay romántica muy especial,que sucedió realmente.Jonatan y Bryan se enamoran por medio de una aplicación para encontrar el amor,que los encontró a ellos.Jonatan de 18 años y Bryan Schafer de 26. Bryan queriendo ser un hombre de negocios y Jonatan un gran escritor exitoso y tener una relación seria,y duradera al lado de Bryan Schafer.Jonatan es estudiante escritor,le escribe muchos poemas a su amor Bryan Schafer,poemas incluidos en la novela.Bryan que vive en Washington DC,y Jonatan en California. Sin importar la distancia,el amor los hará conocerse y amarse. Son tan diferentes a uno le gusta la adrenalina,el bungee jump,el modelaje,la lucha y a otro la literatura.Pero el mismo amor tan fuerte y bello.Pasarán tiempo juntos pero algo pasará cuando estén tan enamorados.De un día para otro Bryan Schafer se irá sin despedirse,un hombre bueno,pero que no se acepta con inseguridades sobre lo que su familia ha puesto en su mente a través de su vida,los prejuicios,la homofobia,no quererse a sí mismo.Jonatan sin saber porqué Bryan lo echó a perder todo intentará buscar respuestas.Es una novela con muchos aprendizajes sobre la manipulación a nivel sentimental,el apego afectivo,el desapego,la aceptación propia y la aceptación social por la orientación sexual de Bryan Schafer, la ideología homofóbica de una familia y de los amigos de Bryan que se oponen por egoísmo a la relación y el amor de Jonatan y Bryan. El Hombre que más te amó habla de esa esperanza difícil de extinguir aún cuando todo está acabado.Es tan intensa la espera que Jonatan prefiere callarlo todo y no dañar más la historia por si algún día esa persona decide volver. Jonatan se da cuenta de muchas cosas,aprende el desapego,el amor propio,y la paz que a la vez lo vuelve más espiritual y agradecido.

เปรี้ยง...สิ้นเสียงปืนนัดเดียวแต่พรากสองชีวิต หญิงสาวในอ้อมอกชายหนุ่ม กระสุนที่ยิงมาจากทางด้านหลังนัดนั้น พุ่งเข้าตัดขั้วหัวใจชายทะลุเข้าข้างขมับหญิงสาว ท้้งสองสิ้นใจพร้อมกันในทันทีเคียงข้างกันโดยไม่ทันแม้แต่บอกลา สาวคนนั้นไปเกิดเป็น ครีม ลูกชายเจ้าของโรงสีที่ต่อมากเติบโตกลายเด็กหนุ่มว้ยแรกสาว ที่ค้นพบว่าในกายชายใจนั้นเป็นหญิง กับเรื่องแปลกรอบตัว ในสิ่งที่คนทั่วไปมองไม่เห็น แต่เค้าเห็น!!! ชัช ชายหนุ่มที่ตายพร้มกันแล้วดวงวิญญาณได้มารับตำแหน่ง พระยายมราชตำแหน่งของเทพที่ทำทั้งดีชั่วเท่ากัน กลางวันนั่งบัลลังก์ กลางคืนต้องดื่มน้ำทองแดงลงทัณฑ์ และต้องมาตามหารักที่พลัดพรากเกิดคนละภพ คนละเพศ ต่สู่ฝ่าฟันให้ได้กลับมารักกันอีกครั้ง

เมื่อความรักต้องผ่านอุปสรรคและการจากลา ธามและอาชวินจะสามารถกลับมาหากันได้อีกครั้งหรือไม่?

เขาเป็นผู้ชายเต็มร้อย แต่ทำไมเมื่อเจอกับไอ้เจ้าของบาร์โฮสต์จอมกะล่อนที่เข้ามาพัวพันกับน้องสาว แล้วใจที่เคยแข็งแกร่งกลับหวั่นไหวมากขึ้นทุกที ณภัทรชายหนุ่มที่เบื่อหน่ายกับสิ่งรอบตัว ชีวิตเขาเพอร์เฟกต์ไปเสียทุกอย่างจนมันจืดชืดน่าเบื่อ แต่แล้วการได้พบกับปรัชญ์ภูมิ พี่ชายของสางน้อยที่มาติดพันเขา กลับดึงดูดความสนใจจากเขาได้เขาค้นพบว่าการยั่วให้ชายคนนี้โมโหและหลุดมาด ช่างเป็นความอภิรมย์เดียวของเขาในตอนนี้

ผมลาออกจากงานเพราะเจ้านายห่วยๆ พอไปบ่นกับพี่ๆชาวแก๊งขี้เมาว่าอยากเป็นหมาคนรวยนอนเล่นให้เจ้านายเกาพุงไปวันๆ พี่วศินก็เสนอตัวเป็นเจ้านายพร้อมแพคเกจอยู่ฟรีกินฟรีซะงั้น คนว่างงานอย่างผมก็รับสิครับจะไปเหลือเหรอ ว่าแต่เงื่อนไขอย่างเดียวคือขอกอดนี่กอดแบบไหนนะ?

หูของทหารยศร้อยเอกได้ยินเสียงกระพรวนข้อเท้าดังกรุ๊งกริ๊งมาแต่ไกล มือหยาบละเมียดจับกระดาษบางขึ้นมาพิจารณา แม้จะมีเงาของผู้มาเยือนพาดผ่านโต๊ะไม้เนื้อดีก็ยังคงไม่เงยหน้าขึ้นไปพาที ตึง! เสียงฝ่ามือฟาดเข้าบนพื้นที่ทำงาน นายทหารมองว่าเป็นจังหวะเหมาะสมจึงได้เงยหน้าขึ้นมาแต่ก็ยังไม่ได้ปรับระยะสายตาให้ดี "คุณฝึกหนักเกินไปแล้วนะครับ ถึงพวกเขาจะเป็นยุวชนทหารแต่ยังไงก็เป็นเด็กนะ!" เขาชินชากับประโยคพวกนี้แล้วจึงฟังหูซ้ายทะลุหูขวา อย่างไรเสียก็คงจะเป็นผู้ปกครองที่ไม่เข้าใจบริบทของสังคมไทยตอนนี้ที่พวกญี่ปุ่นกดดันเราเข้ามาทุกที ทหารชั้นกลางหลับตา เอนกายกับพนักพิงก่อนจะหรี่ตามองแล้วเห็นว่าคู่สนทนาหาได้ใส่ชุดคลุมมิดชิดตามมารยาทแต่เป็นผ้าเกาะอกและผ้าถุงทว่าเผยเนื้อเอวบางส่วนแม้จะมีผ้าแพรคลุมสัดส่วนแต่ในมุมของกาลเทศะอย่างไรผิดก็คือผิด เขาจึงกล่าวตักเตือนไปอย่างไม่ยี่หระ "ผู้ปกครองครับ ผมเข้าใจในสัมมาอาชีพของคุณ แต่ที่นี่เป็นโรงเรียน รบกวนให้เกียรติสถานที่ราชการโดยการไม่ใส่ชุดนางรำมาพบด้วยครั- เสียงเข้มขาดห้วงเมื่อเขาเงยหน้ามามองเจ้าของเสียงเจี๊ยวจ้าวนั่นชัด ๆ 'อะไรกัน นักเรียนเขามีผู้ปกครองเป็น นางฟ้า ด้วยเหรอ'

“ค... คุณผู้ชาย หักเงินเดือนส่วนของฉันไปเลยก็ได้จ้ะ ฉันไม่อยากติดหนี้บุญคุณ” “ถ้าไม่อยากติดหนี้บุญคุณก็ตั้งใจทำงานบ้าน” “จ้ะ…” ชายร่างกำยำเดินกะจะกลับขึ้นเรือนไปผลัดผ้าเข้านอนพลางตวัดหางตาส่องตะเกียงมองไปยังห้องน้อยใต้ถุนเรือน คิดอยู่เพียงครู่แล้วจึงค่อยก้าวเหยียบขั้นบันไดสาวเท้าเข้าห้องนอนของตน แม้จะซ่อนหูหางไว้แล้วแต่จะเรียกกลับมาเมื่อไหร่ก็ได้ทั้งสิ้น ดังนั้นเมื่ออยู่ในห้องส่วนตัวบนร่างหนาของชายสักยันต์จึงปรากฏเป็นใบหูสีขาวและหางยาวลายพร้อยสีดำซึ่งกระดิกไปมาอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเทตัวลงเตียงดีดดิ้นไปมาอย่างไม่รักษามาด พร้อมกรีดร้องอยู่ในใจ ‘วันนี้น้องเปลวก็น่ารักอีกแล้ว!’ ตอนวิ่งมาดูลูกด้วยความเป็นห่วงก็น่ารัก ตอนมองเขาอย่างเกรงใจเป็นกังวลก็น่ารัก ไม่ว่าจะมองมุมไหนทำอะไรหรือแค่ยืนหายใจน้องเปลวก็น่ารักไปหมดเลย ถ้ารู้ว่าจะดีใจกับของเล่นจักสานแบบนี้เขาน่าจะเหมามาให้ทั้งร้าน!

ตอนนี้มันคงสายเกินไปแล้วในเมื่อคนที่น้องชายเขาเฝ้ารอมาตลอดมาปรากฎอยู่ตรงหน้า เขา...คงต้องยอมแพ้ กระนั้นดูเหมือนฟ้าจะยังเข้าข้างเขา เพราะเพียงหลังจากวันที่เขาเริ่มทำใจยอมรับชะตากรรมผ่านมาเพียงสัปดาห์เศษ น้องชายซึ่งกลับมาจากการทำงานจากที่จะยิ้มมีความสุขหรือทำกิริยาทักทายสมาชิกในบ้าน เจ้าตัวกลับมีสีหน้าเศร้าหมอง เหม่อลอยผิดสังเกต จนเมื่อตกดึกเขาไปเคาะห้องถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง เมื่อเจ้าของห้องเปิดประตูออกมาจึงได้เห็นแววตากลมใสคลอหน่วย “ฮึก...พี่ไกร...” “ไหนมีอะไรเล่าให้พี่ฟังซิ” “ฮึก...เขา...” “ไหนครับ ใครทำอะไรน้องด้วงของพี่” “คนที่ผมรอมาตลอด...คนที่ผมชอบ...เขา...มีเจ้าของแล้ว ฮึก” “ไม่เป็นไร ยังมีคนอื่นอีกเยอะ หรือเราไม่ต้องมีใคร...อยู่กับพี่ไปแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว” ไกรวิชญ์กระตุกยิ้มจดจ้องมองต่ำลงไปยังคนเด็กกว่าข้างกายอย่างคนเจ้าแผนการ ในเมื่อไม่มีแล้วซึ่งคนที่น้องชายรัก ต่อจากนี้เขาจะไม่มีอุปสรรคอีกต่อไป