buod ng kabanata 7 el filibusterismo

Ang mga magulang ko, ang pinakamayaman na magkasintahan sa bansa, ay sikat na mga pilantropo. Kailangan ko hingin ang permiso nila kung kailangan ko gumastos ng higit pa sa limang dolyar. Sa araw na nadiagnose ako ng terminal cancer, humingi ako ng 100 dolyar, pero sa halip na tulungan ako, sinigawan nila ako ng tatlong oras. “Anong klaseng sakit ang makukuha mo sa edad mo? Kung hihingi ka lang ng pera, galingan mo naman sa palusot mo.” “Alam mo ba na ang 100 dolyar ay kayang suportahan ang mga bata sa naghihirap na mga lugar ng matagal na panahon? Mas may sense pa kausap ang kapatid mo kaysa sa iyo.” Kinaladkad ko ang katawan ko na may sakit pabalik sa maliit na basement. Pero noong dumaan ako sa mall, nakita ko ang mga magulang ko, live sa malaking screen, gumagastos ng malaking yaman para lang rentahan ang Disneyland para sa kapatid ko. Ang isang daang dolyar ay hindi sapat para sa isang round ng chemotherapy. Gusto ko lang bumili ng bagong damit at lisanin ang mundo ng may dignidad.

Charlie Wade era el yerno que todos despreciaban, pero su verdadera identidad como heredero de una familia prominente seguía siendo un secreto. ¡Juró que algún día, aquellos que lo rechazaron se arrodillarían ante él suplicando por su misericordia, eventualmente!

Nalaman ko na buntis ako kasabay ng childhood sweetheart ng asawa ko na si Rosa. Para protektahan ang kanyang anak mula sa pagpapaabort, sinabi ng asawa ko na anak niya iyon. Sa anak ko? Pinagaan niya ang loob ko, sinabi niya na aangkinin lang niya ang bata kapag isinalang na ito. Kinumpronta ko siya, gusto ko malaman kung bakit niya ito ginagawa sa akin. Malamig at walang alinlangan ang sagot niya: “Ang angkinin ang baby ang tanging paraan para protektahan sila pareho. Hindi ko hahayaan na may mangyari sa kanya o sa baby niya.” Sa oras na iyon, habang nakatingin ako sa lalaki na minahal ko ng sampung taon, napagtanto ko na namatay na ang pag-ibig ko para sa kanya. Hindi nagtagal, kinundena ako ng pamilya ko, tinatawag akong pokpok dahil nagkaanak ako ng wala itong ama at pinressure ako na magpa-abort. Samantala, nasa ibang lungsod naman ang asawa ko, kasama ang sweetheart niya, tinutulungan siya sa kanyang pagdadalantao. Sa oras na nakabalik siya, nakaalis na ako.

Biglang tumunog ang celfon ko at ng tignan ko ito hindi familiar ang numero, binuksan ko ito at nagulat ako sa laman ng mensahe, "kumusta kana? saan ka ngayon pwede ba tayo magkita?" wala akong idea kung sino ang nagtext kaya sumagot ako ng "sino ito?" sagot nya ang bilis mo naman makalimot ako lang naman ang laging laman ng isip mo. sagot ko ulit ahh talaga walang laman ang isip ko ngayon kundi pera, pera ka ba? sagot nya, ibibigay ko sayo yan basta magkita tayo sa panaginip ko. napakunot ang noo ko at bigla akong nacurious kaya sumagot ako "sige matutulog na ako para magkita ko na yong pera na inaasam asam ko hahaha". saan kaya nya nakuha number ko at sino kaya ito? tumunog ulit ang celfon ko di ko maiwasan tignan "alam mo bang nakahiga ako ngayon sa pera, asam ko na katabi kita hihi, pero wala akong saplot ngayon sarap sana kung katabi kita" pero uminit na ulo ko sa nabasa ko di na ako sumagot. Tumunog ulit ang celfon ko, di ko maiwasan tignan, "ini imagine ko na katabi kita at hubot hubad ka din sinisimulan ko ng dilaan ang malaki mong ut*ng habang hawak mo ang nabubuhay ko nang t*t* nahuhumindig ito at galit na galit na gusto ng pasukin ang p*ke mo, ahh sarap ng labi mo pinapasok ko na dila ko sa bibig mo habang ang kabila kong kamay ay nasa baba ng p*ke mo sinalat ko ang hiwa mo sobrang basa kana pakiramdam ko gusto mo nang ipasok ko ang oten ko sa kepyas mo napaungol ako sa sarap ng itutok ko sa butas mo ang sikip bago ko tuluyan ipasok hinimas himas ko muna sa hiwa mo naririnig ko ang ungol mo." "bastos!" sagot ko..

Lena Smith, a passionate architect specializing in sustainable design, is hired by billionaire Noah Tan to create an eco-luxury resort on a private island. Despite their shared ambition, Lena’s commitment to sustainability clashes with Noah’s vision for extravagance, leading to constant tension between them. As they work closely together, both uncover deeper emotional struggles—Lena’s fear of never being taken seriously in her career and Noah’s guilt over a past business failure. Their professional conflict leads to a breaking point when Lena resigns from the project after a heated argument. However, when a rival billionaire threatens to outbid Noah for the land, he desperately calls Lena back to help save the project. Reluctantly, she agrees, and together they craft a new design that merges their visions, transforming their professional collaboration into a personal awakening. As they spend late nights together working on the resort, their growing feelings for each other culminate in a passionate kiss. Despite the success of the resort, Lena and Noah must navigate their fears and past wounds in order to embrace a future together. In the end, they learn that trust, love, and collaboration are the keys to not only their professional triumph but also to building a lasting relationship. "Blueprints of Love" is a story of love, ambition, and the power of working together to create something extraordinary.

Vivienne Alvarado secretly married Rogue Montague five years ago. Ngunit isang araw, isang magandang balita sana ang sasabihin ni Vivienne sa asawa niya nang makatanggap siya ng isang video kung saan makikita si Rogue, kasama ang kambal nilang anak at isang babae na kung tawagin nila ay Aunt Celeste, ay masayang nagdiriwang ng kaarawan ng mommy ni Rogue. Nadurog ang puso ni Vivienne kaya hindi siya nag-atubiling makipag-divorce kay Rogue dahil para sa kaniya ay panloloko ang ginagawa nito. Kahit ilang beses nagpaliwanag si Rogue, hindi ito pinakinggan ni Vivienne. Rogue had no choice but to accept Vivienne's decision. They went back to the U.S.—where they had married secretly—and got divorced. However, three years later, fate would bring them together again. At hindi inaasahan ni Vivienne na hahantong siya sa isang matinding desisyon—iyon ay kung papatuluyin niya ang ngayo'y ex-husband niyang si Rogue kasama ang magkambal sa kaniyang bahay sa gitna ng nararanasan nilang unos o hindi. Gayunpaman, akala ni Vivienne ay iyon lamang ang magiging hamon sa kaniyang buhay, ngunit nagkamali siya nang lokohin siya ng taong pinagkakatiwalaan niya at nang magkasakit ang kaniyang anak. Desperate to save her daughter, Vivienne had no choice but to auction herself off. But she’ll be shocked to discover who bought her: her billionaire ex-husband, Rogue Montague.

Kinatatakutan ang mafia boss na si Trood Moherra sa criminal underworld. Maliban kasi sa eksperto siya sa illegal trafficking ay wala siyang awa kung kumitil ng buhay sa mga traydor nilang kasamahan. Wala siyang sinasanto basta para sa grupo nilang IRON BLADES. Subalit isang araw, sa gitna ng kaguluhan sa mundo ng mga kriminal ay pinakiusapan siya ng pinakamataas nilang leader na si Mattias na pangalagaan niya ang pangalawa nitong asawa na si Monica na noon ay nagdadalang tao. Ginawa naman niya ang lahat upang iligtas ang babae sa kanilang mga kalaban. Iniuwi niya ito sa probinsya upang maprotektahan pati ang sanggol sa sinapupunan nito. Ang hindi nga lang inasahan ni Trood habang sila ay tumatakas ay siya namang panganganak nito. Napilitan tuloy siya na mag-highjack ng isang pampublikong bus upang makahanap ng magpapaanak dito. Nakilala niya sa bus ang pasaherong si Avely Venoza, ang isang nurse ng Moherra Birthcare Center sa probinsya ng Galero. Nagtulungan sila upang mailigtas si Monica at ang sanggol sa sinapupunan nito. Sa kasamaang palad, naging huli ang lahat, pinanawan pa rin ng buhay si Monica pati na rin ang sanggol. Nang malaman ni Trood ang nangyari ay binayaran niya si Avely upang ito na ang bahala sa mag-ina dahil kinailangan na niyang bumalik sa magulong mundo ng mga mafia. Doon nagalit sa kanya ang dalaga. Inakala kasi ni Avely na asawa at anak ni Trood ang mag-inang namatay. Hiniling ni Avely na sana hindi na magkukurus pa ang landas nila ng walang kuwentang ama, kahit pa sa bandang huli ay nalaman niyang nabuhay pala ang sanggol. Wala man siyang karapatan ay isinumpa ni Avely na hindi siya makakapayag na magkita pa ang mag-ama.

Suegra: "Dejarás a mi hija inmediatamente, eres completamente un pedazo de basura que no es digno para ella".Tres días después, el yerno llega en un lujoso auto.Suegra: "Por favor, te lo ruego, no abandones a mi hija".

Ang ampon ng aking ama ay ikinulong lamang sa masikip na storage closet nang halos labinlimang minuto, ngunit tinalian niya ako at itinapon sa loob bilang parusa. Tinakpan pa niya ang ventilation gamit ang mga tuwalya. "Bilang nakatatandang kapatid ni Wendy, kung hindi mo siya kayang alagaan, marapat lamang na maranasan mo rin ang takot na naramdaman niya,” seryoso niyang sabi. Alam niyang may claustrophobia ako, ngunit ang aking mga desperadong pakiusap, ang aking matinding takot, ay sinagot lang ng malupit na sermon. "Magsilbi sana itong aral sayo para maging mabuting kapatid." Nang tuluyang lamunin ng kadiliman ang huling hibla ng liwanag, nakakaawa akong nagpumiglas. Isang linggo ang lumipas bago muling naalala ng aking ama na may anak pa siyang nakakulong at nagpasya siyang tapusin na ang aking parusa. "Sana'y naging magandang aral sa iyo ang isang linggong ito, Jennifer. Kung mangyayari pa ito muli, hindi ka na pwedeng manatili sa bahay na ito." Ngunit kailanman ay hindi niya malalaman na matagal ko nang nalanghap ang aking huling hininga sa nakakasulasok na silid na iyon. Sa kadiliman, unti-unti nang nabubulok ang aking katawan.

Hay que reconocer "lo más difícil que puedo hacer es decirte que te amo".Tengo un secreto escondido en el fondo de mi corazón:He amado a Dixon Gregg por nueve años enteros.Cuando era chiquita, lo observaba.Cuando era mayor de edad, me convertí finalmente en su esposa.Pero ni una sola vez me había amado. Ni siquiera me había mostrado una pizca de piedad.Conseguí hacerlo salir conmigo a través del acuerdo del divorcio y tomé el Corporacion Shaw como una moneda de intercambio, pero él permaneció impasible.Él nunca recordaría a esa niña nerviosa que lo seguía con timidez.No me di cuenta de que este amor había sido unilateral hasta que nos divorciamos...