Все главы เมียลับของท่านประธาน: Глава 1 - Глава 10

ตอนที่ 1.“นั่งลงสิ บัวชมพู”เสียงห้าวลึกและทรงอำนาจของเจ้านายคนใหม่ดังขึ้นบัวชมพูค่อยๆ หย่อนกายที่สั่นเทาไปทั้งร่างลงนั่งบนเก้าอี้ตรงหน้าโต๊ะทำงานไม้ขนาดใหญ่ที่เจ้าของชื่ออิศราหล่อนไม่เข้าใจเลยว่าทำไมอคิราห์ถึงต้องการให้หล่อนมาทำงานกับอิศรา ถึงเหตุผลที่แจ้งมาจะบอกว่าเพราะอิศราขาดเลขาฯ กะทันหัน แต่ผู้ชายที่มีอำนาจล้นมืออย่างเขาสามารถซื้อตัวเลขาฯ เก่งๆ คนไหนมาทำงานด้วยก็ได้ ไม่จำเป็นต้องโยกหล่อนที่เป็นเลขาฯ ของอคิราห์มาแบบนี้“เอ่อ... สวัสดีค่ะคุณเล็ก”“พี่ใหญ่คงบอกเธอแล้วใช่ไหม”“ค่ะ”หล่อนก้มหน้าไม่กล้าสบตากับอิศรา มือเล็กที่ประสานกันบนตักบีบกันแน่นเพื่อควบคุมสติสตังของตนเอง“งั้นต่อจากนี้ไป เธอก็คือเลขาฯ ส่วนตัวของฉัน”“แต่... ชมพูมาทำหน้าที่ชั่วคราว...”“ม่าย...”อิศราเอ่ยยานคาง ขณะลุกขึ้นยืน เท้าสองแขนกับโต๊ะไม้ และยื่นหน้าชะโงกข้ามโต๊ะเข้ามาใกล้ๆกลิ่นลมหายใจของอิศราทำให้หล่อนรู้สึกมึนเมาและอุ่นซ่านไปทั้งตัว“เธอต้องทำหน้าที่เลขาฯ ของฉัน จนกว่าฉันจะสามารถหาเลขาฯ ที่ถูกใจได้”“ก็คง... ไม่น่าจะนานสักเท่าไหร่ใช่ไหมคะ...” บัวชมพูพึมพำเสียงเบาหวิว“ถ้าเป็นเรื่องงาน ฉันเป็นคนที่เลือก

ตอนที่ 3.“อืม... ข้าไม่เป็นไรหรอก เอ็งไปคุยกับคุณหมอเถอะ เผื่อคุณหมออาจจะหาสาเหตุที่พ่อเอ็งชักได้แล้ว”“จ้ะแม่ งั้นฉันไปก่อนนะ เดี๋ยวรีบมาจ้ะ”หล่อนฝืนยิ้มให้มารดาอีกครั้ง ก่อนจะรีบเดินตรงเข้าไปสอบถามพยาบาล เพื่อขอพบคุณหมอเจ้าของไข้บิดาซึ่งไม่นานหล่อนก็ได้เข้าพบกับคุณหมอเจ้าของไข้ ซึ่งครั้งนี้ไม่ใช่คุณหมอท่านเดิม แต่เป็นคุณหมอคนใหม่ที่อายุค่อนข้างเยอะแล้ว“สวัสดีค่ะคุณหมอ”“หนูเป็นลูกสาวของคุณบัญชาใช่ไหมครับ”“ใช่ค่ะคุณหมอ”หล่อนเห็นคุณหมอหันไปมองหน้าจอคอมพิวเตอร์เล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยขึ้น“พอดีหมอเพิ่งเข้ามาดูพ่อของหนูแทนคุณหมอพงเทพ และก็เจอว่าเส้นเลือดหนึ่งในสมองของคุณพ่อของหนูตีบอีกเส้น ก็เลยทำให้คนไข้มีอาการชักเกร็งถี่ขึ้นเรื่อยๆ”บัวชมพูยิ้มออกมาทั้งน้ำตา เมื่อในที่สุดก็หาสาเหตุของอาการชักของบิดาพบสักที“แล้วต้องรักษายังไงต่อไปคะคุณหมอ”“ต้องผ่าตัดครับ”“ผ่าตัด?”“ใช่ครับ ถ้าผ่าเร็วก็จะยิ่งมีผลดีกับคนไข้มากเท่านั้น ถ้าหนูและครอบครัวพร้อมก็บอกหมอได้เลยนะ”“หนูพร้อมค่ะ คุณหมอกำหนดวันผ่าตัดคุณพ่อได้เลยค่ะ”หล่อนอยากให้พ่อหายจากอาการชักเกร็งนี่โดยเร็วที่สุดคุณหมอหยิบปฎิทินขึ้นมากาง ก

ตอนที่ 5.เขาตัดสินใจเดินเข้าไปหา...“คุณเล็ก...”บัวชมพูหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นเขา แต่เจ้าหล่อนก็แก้สถานการณ์ได้ยอดเยี่ยม“แม่จ๊ะ นี่เจ้านายของชมพูจ้ะ”“สวัสดีจ้ะ แต่ว่าไม่ใช่คนเดิมที่เจอปีก่อนเหรอนังชมพู”มารดาของหล่อนหมายถึงอคิราห์นั่นเอง“เอ่อ... พอดีชมพูย้ายมาช่วยงานคุณเล็กแทนคุณใหญ่น่ะจ้ะแม่”“อ๋อ...”มารดาของหล่อนหันไปยิ้มให้กับอิศรา ซึ่งเขาก็ยกมือไหว้มารดาของหล่อนในทันที“สวัสดีครับคุณแม่”บัวชมพูหันไปมองอิศรา เพราะแปลกใจที่เขาเรียกมารดาของหล่อนว่า ‘คุณแม่’“ขอบคุณนะจ๊ะที่มาเยี่ยมพ่อของนังชมพูมัน ฉันเกรงใจมากๆ เลยจ้ะ”“ไม่เป็นไรครับคุณแม่ ชมพูทำงานกับผม ก็เหมือนคนในครอบครัวเดียวกันครับ”บัวชมพูก้มหน้านิ่ง รู้ดีว่าที่อิศราพูดออกไปนั้นมันก็เป็นแค่มารยาทเท่านั้น มารยาทต่อหน้าผู้ใหญ่ที่เขาทำได้ดีอย่างน่าทึ่ง“แล้วนี่คุณพ่อเป็นยังไงบ้างครับ”“อ้าว นี่แกยังไม่ได้บอกคุณเขาไปอีกเหรอนังชมพู”“เอ่อ... ยังจ้ะแม่”แม่ของหล่อนมองมาอย่างตำหนิ ก่อนจะหันมาพูดนอบน้อมกับอิศรา“อาการแย่มาสักพักแล้วล่ะคุณ เห็นคุณหมอบอกว่าต้องผ่าตัดด้วยน่ะจ้ะ”“คุณแม่ทำใจให้สบายนะครับ ผ่าตัดแล้วก็น่าจะหายแล้วล่ะครับ

ตอนที่ 7. รถคันงามกลับมาแล่นบนถนนอีกครั้ง พร้อมกับเขาที่พูดขึ้นอีก “เธอต้องเก็บเรื่องนี้เอาไว้เป็นความลับ ห้ามให้ใครรู้เด็ดขาดว่าเรานอนด้วยกัน” “ค่ะ” “และในระหว่างที่เธอทำหน้าที่ของเล่นบนเตียงให้กับฉัน ห้ามเธอแอบไปรับจ๊อบทำงานอย่างว่าอีกเด็ดขาด” หล่อนอยากจะบอกเขาเหลือเกินว่า กำลังเข้าใจหล่อนผิด แต่ก็รู้ดีว่าอิศราไม่มีทางเชื่อ ดังนั้นไม่ต้องอธิบายอะไรเลยจะดีกว่า “อ้าว ยังไม่รับปากอีก หรือว่าเธอทำไม่ได้” “ค่ะ ชมพูรับปากค่ะ” “และอีกข้อซึ่งสำคัญมาก... เธอห้ามเรียกร้องอะไรจากฉันอีกเด็ดขาด หลังจากที่ความสัมพันธ์ของเราสิ้นสุดลงแล้ว” หลังมือเล็กยกขึ้นป้ายน้ำตาจากพวงแก้มนวลซ้ำๆ ก่อนจะตอบรับเสียงเจือสะอื้น “ค่ะ” อิศราระบายยิ้มพึงพอใจ ขณะบอกตัวเองให้ใจเย็นลงเฝ้ารอวันพรุ่งนี้ แต่ร่างกายกลับร้อนรุ่มจนอึดอัด เขาต้องขยับขาแยกกว้างออก เพื่อให้อะไรบางอย่างที่กำลังตื่นตัวได้มีพื้นที่หายใจ เขาจะตักตวงความสุขจากเรือนร่างของบัวชมพูให้อิ่มแปล้ สักสามสี่ครั้ง หรืออาจจะห้าหกครั้งเพื่อใ

ตอนที่ 9. กายสาวสั่นสะท้าน คำพูดของคนใจร้ายมีผลกับเลือดในกายเหลือเกิน หล่อนควรจะขยะแขยง ควรจะรังเกียจกับสัมผัสของอิศรา แต่กลับพึงพอใจ นี่หล่อนต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ อิศราปรายตามองแม่ผู้หญิงที่นั่งหน้าซีดสลับแดงระเรื่อบนเตียงด้วยความรู้สึกหงุดหงิด หงุดหงิดที่เจ้าหล่อนเอาแต่นั่งก้มหน้าเงียบ ไม่ยอมโต้ตอบอะไรออกมาเลย เขาอยากรู้ว่าหล่อนกำลังคิดอะไรอยู่ รู้สึกยังไงที่ถูกเขาดูดนมเมื่อกี้ หล่อนชอบไหม... ชอบเวลาที่เขาตวัดลิ้นเลียไปรอบๆ หัวนมสีหวานหรือเปล่า และชอบไหมตอนที่เขาดูดหัวนมแรงๆ จนมันแทบหลุดเข้ามาในลำคอ พระเจ้า... ทำไมเขาจะต้องอยากรู้ความรู้สึกของผู้หญิงที่เป็นสินค้าตรงหน้าด้วย บัวชมพูจะคิดอะไร จะรู้สึกอะไรก็เรื่องของหล่อนเลย เขาไม่ควรสนใจ แค่เขาสนุก เขามีความสุข และฟิน แค่นี้ก็พอแล้วไม่ใช่หรือ หล่อนมันก็แค่ผู้หญิงรักสนุก และเขาก็ไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่ได้ดูดนมหล่อน ไอ้บ้า! ชายหนุ่มด่าทอตัวเอง เมื่อเกิดรู้สึกอิจฉาผู้ชายที่เคยสัมผัสบัวชมพูมาก่อนตัวเอง