All Chapters of รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน: Chapter 11 - Chapter 13

13 Chapters

บทที่ 11

“อย่ามาเรียกฉันว่าที่รัก” สะใจเขาเหลือเกินที่ทำให้เธอมีสีหน้าเหมือนจะระเบิดอารมณ์ออกมาเนี่ย“ก็เรานอนด้วยกันทั้งคืน คุณก็เป็นที่รักของผมแล้วจริงไหม แต่เมื่อคืนคุณก็บอกให้ผมเรียกที่รักนี่นะ จำไม่ได้จริงๆ เหรอ” พูดจบเขาก็ยิ้มกริ่มเจ้าเล่ห์ “ปล่อย ฉันจะกลับ” ยิ่งเธอพยายามที่จะดันตัวออกห่างมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรัดเอาไว้แน่นกว่าเดิม คราวนี้เธอเลยทุบและตีเขาอีกรอบกะเอาให้ช้ำกันไปข้างหนึ่งเพียะ! เพียะ! เพีย! ตุบ! ตุบ! ตุบ! “โอ้ยที่รัก! ไม่เอาอย่าดุสิ จะแปลงร่างเป็นแม่เสือตอนนี้ผมก็ไม่ไหวนะ” ยิ่งเขาพูดเธอก็ยิ่งโมโห และฝ่ามือของเธอไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้านหรืออย่างไร เธอคิด “ไอ้ฝรั่งบ้า ปล่อย” เธอตัดสินใจผลักเขาออกแรงๆ กระทั่งหลุดออกจากกัน เท่านั้นแหละเธอก็รีบกระโดดลงจากเตียง แต่จังหวะเดียวกันนั้นนิโคไลกำลังจะก้าวตามหมายจะไปขวางไม่ให้เธอไปไหน ทว่าเธอตะโกนขึ้นเสียก่อน“หยุด!” คำห้ามปรามของเธอทำให้เขาหยุดชะงักจริงๆ“อะไรอีก” นิโคไลถามด้วยความสงสัยหรือแกล้งโง่กันแน่เนี่ย เธอคิดพลางมองตาขวาง“ไม่ต้องลงมานั่งอยู่ตรงนั่นแหละ” ไอลดาชี้นิ้วสั่ง สีหน้าและแววตาบอกได้เลยว่าเตรียมที่จะขย้ำคอเขาได้ทุกเ
last updateLast Updated : 2025-04-10
Read more

บทที่ 12

เพื่อความแน่ใจ และเอาให้สาแก่ใจในสิ่งที่เธอทำ นิโคไลจึงจับมือเธอเอาไว้ดังเดิมและค่อยๆ กดต่ำลงไปหมายจะให้เธอจับที่เอวของเขา “นี่คุณจะทำอะไร” เธอถามทั้งที่ยังไม่ลืมตา แต่มือเรียวถูกบังคับให้เอื้อมต่ำลงทำให้เธอตกใจ“อยากรู้ก็ลืมตาสิ” เขาก้มหน้ากระซิบแผ่วเบา“มะ มะ ไม่ ปล่อยมือฉัน” เธอพยายามดึงมือกลับแต่ไม่เป็นผล และเขายิ่งจับมือเธอไว้แน่น“คุณแอนตัน ปล่อย” เธอกลัวเหลือเกินที่จะต้องสัมผัสกับส่วนนั้น ส่วนที่กำลังนึกถึงอยู่เนี่ย“ผมจะไม่ปล่อยจนกว่าคุณจะลืมตา” พอพูดจบก็ได้โอกาส เพราะเขายื่นหน้าเข้าไปแนบชิดริมฝีปากกับใบหูของเธอเสียเลย และคิดว่าถ้าหากไม่อยากเสียเปรียบเขา เธอก็ต้องลืมตาขึ้น“ไม่นะ หยุด ฉันลืมตาแล้วก็ได้” เมื่อความกลัวทำให้เธอกล้า จึงค่อยๆ ลืมตาขึ้นทีละนิดและทีละข้าง อันดับแรกเบื้องคือแผงอกกว้างเปลือยเปล่าอยู่ใกล้แค่คืบ จากนั้นเธอจึงไล่สายตาลงอย่างเชื่องช้าเพื่อมองที่มือของตนเอง แต่แล้วก็ต้องเบิกดวงตากว้างจะว่าหน้าแตกหรือโมโหก็ไม่รู้ที่ถูกเขาแกล้งแบบนี้“นี่! คุณไม่ได้แก้ผ้านี่” เธอต่อว่าด้วยความไม่พอใจ“แล้วใครบอกว่าผมแก้ผ้า คุณน่ะคิดลึกเองต่างหาก ในสมองคิดจะเห็นส่วนนั้นของผมล
last updateLast Updated : 2025-04-10
Read more

บทที่ 13

“คุณฉลาดมาก ใช่มันอยู่กับผม ผมถึงบอกไงทำให้ผมหายโกรธแล้วจะปล่อยกลับ” “แค่นี้เองเหรอ แล้วทำไมต้องลากฉันมานอนด้วย” “ผมจะทำมากกว่านอนด้วยซะอีก ถ้าคุณยัง... ร้าย” เมื่อเขาพูดจบเธอได้แต่ยืนกำมือแน่นเพื่อกดกลั้นความโกรธเอาไว้ ขณะที่เขากลับเดินตรงไปยังห้องรับแขกซึ่งมีกระจกใสบานใหญ่สามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ของแม่น้ำโปโตแมคได้เป็นอย่างดี จากนั้นนิโคไลก็แสร้งเป็นไม่สนใจต่ออาการเกรี้ยวโกรธของเธอ “คุณต้องการแค่ให้ฉันขอโทษเท่านั้นเหรอ แล้วทำไมต้องทำให้ฉันเสียหายด้วยการให้ฉัน... อยู่ในห้องนี้ด้วย” “อยู่กับผมมันเสียหายตรงไหน ผู้หญิงกว่าค่อนเมืองอยากนอนกับผมใจจะขาด ต่อแถวของเข้ามาในเพนท์เฮ้าสผมแทบตาย สาวๆ อิจฉาคุณนะ คุณน่าจะแฮปปี้” คำพูดนี้ช่างสำคัญตัวเองนัก ทะนงตนว่าเป็นหนุ่มในฝันสินะ สำหรับเธอเขาเป็นได้แค่ผู้ชายเพลบอยคนหนึ่งเท่านั้น คิดแล้วจึงเดินเข้าไปใกล้ๆ หวังจะพูดจาเสียดแทงให้เขาได้เจ็บใจ “นี่ รู้อะไรไหม สำหรับฉันคุณมันก็แค่ผู้ชายที่ชอบปล่อยของสกปรกเรี่ยราดไปเรื่อย” พระเจ้า! เธอด่าเขาหรือเนี่ย และเมื่อได้ยินคำด่าทางอ้อมปุ๊บเขาก็หันกลับมาทันที ขณะที่มือยังถือนมสดอยู่เลย “คุณหาว่าผมปล่อยของส
last updateLast Updated : 2025-04-10
Read more
PREV
12
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status