All Chapters of PWP รวมเรื่องรักใคร่สุดสยิว NC20++: Chapter 1 - Chapter 6

บทที่ 1“อ่าส์..คุณใหญ่ขา อ่อนโยนหน่อยสิคะ” เสียงครางกระเส่า ของชายหญิงคู่หนึ่งซึ่งก็พอจะเดาได้ว่ามันคือกิจกรรมประเภทไหน เมลดา หรือเมนี่ หญิงสาวอายุสิบหกปี อยู่ในชุดนอนลายการ์ตูน เดินงัวเงียของมาจากห้องนอน ร่างสวยหยุดอยู่หน้าประตูบ้านใหญ่ ที่เปิดแง้มไว้ ดึงความสนใจจนต้องเงี้ยหูฟัง เสียงของผู้หญิงในห้อง เธอร้องราวกับว่าเจ็บปวดปางตายเสียมากกว่า มือเล็กค่อยดันประตูเข้าไป ดวงตากลมโตเหมือนกระต่ายเบิกกว้างจากที่งัวเงียเมื่อครู่ก็ตื่นจนเต็มตา มองภาพเบื้องหน้าที่มีชายหญิงเปลือยเปล่า กำลังมีเพศสัมพันธ์กันอย่างดุเดือด ภาพชายหนุ่มร่างใหญ่กำยำ เขากำลังอัดท่อนเนื้อขนาดใหญ่เข้าออกร่องกลางกายของผู้หญิงคนนั้นอย่ารุนแรง “คะ..คุณใหญ่” เมลดาพึมพำเบา ๆ เอ่ยเรียกชายคนนั้น ก่อนจะมีร่างใหญ่ของบอดี้การ์ด เอื้อมมาปิดประตูเสียก่อน “คุณหนูเมนี่ ดึกแล้วออกมาทำอะไรครับ” บอดี้การ์ดคนนั้นเอ่ยถามเธอ“เมหิวน้ำค่ะเลยออกมา แต่ ๆ เมื่อกี้เมเห็นคุณใหญ่..”“คุณหนูไปรอที่ห้องนอนครับเดี๋ยวผมลงไปเอาน้ำมาให้” “แต่คุณใหญ่เขา..” เธอพยายามชะเง้อมองประตู“อันนี้เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ รอคุณหนูโตกว่านี้แล้วจะเข้าใจเองครับ” “ค่

บทที่ 3พรึ่บ! เมลดาใช้นิ้วเกี่ยวสายชุดนอนจนมันหลุดลงไปกองอยู่ตรงข้อเท้า จากนั้นร่างเปลือกเปล่าก้าวถอยหลังแล้วนั่งลงที่ปลายเตียง มือเรียวลูบไปที่ลำคอช้า ๆ อย่างยั่วยวน อีกข้างก็ลูบไล้เบา ๆ ที่โคนขาอ่อน“หนูไม่อยากให้คุณทะนุถนอม..” เธอบอกเขา ดวงตากลมโตที่ดูใสซื่อแต่ขัดกับการทั้งทำของเธอ มันให้ศิวัฒน์ใจเต้นแรงเลือดในกายมันเดือดพล่าน โดยเฉพาะท่อนเนื้อแห่งความเป็นชาย ที่มันดุนดันอยากจะออกมา“เมนี่” เขาเอ่ยเรียกชื่อเธอเสียงทุ้มต่ำ ขายาว ๆ ของเขาก้าวเข้ามาใกล้เธอช้า ๆ ก่อนจะคุกเข่าลงหนึ่งข้างหยิบชุดนอนของเมลดาที่เธอถอดกองไว้บนพื้น เขาสูดดมชุดนอนบาง ๆ ของเธอเข้าไปเต็มปอด กลิ่นกายของเธอมันช่างหอมหวานยั่วยวนอารมณ์ให้ชายหนุ่มคลั่งไคล้ เมลดามองการกระทำของศิวัฒน์ด้วยความตื่นเต้น เธอรู้สึกว่าเนื้อตัวของเธอมันสั่นไปหมด“อ่าส์..เมนี่ เธอทำฉันหมดความอดทน”“คุณใหญ่ก็ไม่ต้องทนสิคะ” เมลดาเอ่ยบอกพร้อมขาเรียวที่ค่อย ๆ แยกออก จนเห็นกลีบเกสรอวบอิ่ม ศิวัฒน์ใช้เข่าอีกข้าง คลานเข่าไปอยู่เบื้องหน้าหญิงสาวเขาอยู่ในท่าคุกเขา ส่วนเมลดานั่งแยกขาอยู่ที่ขอบเตียง ชายหนุ่มใช้มือใหญ่จับหมับเข้าที่ข้อเท้าของเธอ และยก

บทที่ 5วันนี้ศิวัฒน์แวะมาส่งเธอที่มหาวิทยาลัย รถสีดำคันหรูจอดเทียบอยู่หน้าคณะเรียน “เดี๋ยวเย็นนี้ฉันมารับนะ”“คะ..หนูจะรอนะคะ” เมลดายื่นหน้าไปหอมแก้มฟอดใหญ่ ก่อนจะลงก็ส่งยิ้มหนาวให้ชายหนุ่มอย่างน่ารัก ศิวัฒน์อมยิ้มมองร่างเล็กของเธอจนเดินหายเข้าไปถึงได้ออกรถมา ตกเย็นหลังเลิกเรียน เมลดาเดินออกมารอหน้าตึกคณะ รถยนต์สีดำคันหรูที่คุ้นเคยก็มาจอดเทียบท่า มือเรียวเปิดประตูรถขึ้นไปนั่ง แต่ก็ต้องแปลกใจอย่างมากเพราะไม่เจอศิวัฒน์ และคนขับหน้าตาก็ไม่คุ้น“ขอโทษค่ะ สงสัยหนูจะขึ้นคันผิด” เธอกล่าวขอโทษเอื้อมมือไปเปิดประตูรถเพื่อจะลง แต่มันกับเปิดไม่ออก เธอหันกลับไปมองที่คนขับชายคนนั้นแสยะยิ้มมองเธอผ่านกระจกหลัง“คะ..คุณเปิดประตูรถให้หน่อยค่ะ หนูขึ้นคันผิด” เธอพยายามดึงที่เปิดอยู่หลายหนแต่มันก็ไม่เป็นผล เธอรู้สึกว่ามันชักจะแปลก ๆ แล้วใจดวงน้อย ๆ ของเธอเริ่มหวาดกลัวขึ้นมา เพียงเสี้ยววินาทีประตูรถอีกฝั่งก็ถูกเปิดออก พร้อมกับชายร่างใหญ่คนหนึ่งเข้ามานั่งข้าง ๆ เธอ “คุณ…เป็นใคร” เมลดากระเถิบตัวหนีจนชิดประตูอีกฝั่ง“ไม่ต้องกลัวนะสาวน้อย เดี๋ยวเราไปนั่งรถเล่น ปั่นหัวท่านศิวัฒน์กันหน่อย” น้ำเสียงทุ้มฟังดู