All Chapters of My girl ของขวัญของศิลา: Chapter 31 - Chapter 40

ทางด้านมาร์คเมื่อเดินเข้ามาในห้องต้องขมวดคิ้วเพราะมีแขกไม่ได้รับเชิญเข้ามานั่งที่โซฟารับแขกและนั่งจ้องหน้าของขวัญอย่างเอาเรื่อง ซึ่งหญิงสาวก็นั่งอ่านเอกสารทำหน้าไม่รู้ไม่เห็นไม่ใส่ใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้าทำเหมือนว่านั่งอยู่คนเดียวในห้อง"เธอเข้ามาทำไมโรซี่ ใครอนุญาตให้เธอเข้ามาในห้องนี้" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมกับเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเอง"ฉันแค่มาดูหน้าคนที่มันทำให้ศิลาไล่ฉันออก นังตัวซวยเข้ามาวันแรกก็ทำให้มิตรภาพ 9 ปีของฉันกับศิลาต้องจบแบบง่าย ๆ" โรซี่พูดขึ้นอย่างเดือดดาลพร้อมกับจ้องหน้าของขวัญอย่างอาฆาต"คิตตี้ช่วยเอาเอกสารนี่ไปให้ฝ่ายการตลาดหน่อยแล้วบอกให้ดูตรงที่พี่ขีดไว้ด้วยนะ แล้วก็อยู่กับน้ำหวานถึงเที่ยงได้เลย" มาร์คหันไปบอกกับหญิงสาวที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานเสียงนุ่ม ของขวัญลุกขึ้นเดินมาหยิบเอกสารออกไปจากห้องทันที"มิตรภาพหรือหลอกใช้กันแน่วะ เธอต่างหากล่ะที่ตัวซวยทั้ง ๆ ที่ศิลามันไม่อะไรเลย แต่เธอกลับใช้อำนาจของมันกลั่นแกล้งพนักงานหลายคนที่ทำงานดีมาตลอด ที่มันให้เธอขึ้นมาเป็นเลขา เพราะมันไม่อยากให้ออฟฟิศมีปัญหาเพราะเธอ แล้วมิตรภาพ 9 ปีบ้าบอนั่นมันจ

แล้ววันรุ่งขึ้นข่าวบอสสาขาอังกฤษมีภรรยาจริง ๆ ก็แพร่สะพัดเป็นไฟลามทวีป (ทุ่งมันเล็กไปน่ะแม่) ดังไกลมาถึงไทยเข้าหูอดีตประธานใหญ่อย่างท่านเดชาและลูกสะใภ้อย่างคุณหญิงว่านแม่ของชายหนุ่ม ทำให้ต้องต่อสายด่วนถึงมาร์คเพื่อนรักของลูกชายแบบลืมดูเข็มนาฬิกาทันที และเมื่อทราบว่าเจ้าของเสียงในห้องลูกชายคือใครต่างก็พากันยิ้มอย่างพอใจและได้โทรไปเล่าให้แม่ของหญิงสาวที่อเมริกาฟังซึ่งคนทั้งหมดที่ทราบข่าวต่างมีแต่คนยินดีถ้าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องจริง เพราะตอนนี้ทางพ่อและแม่ของหญิงสาวทราบข่าวมาว่าลูกชายคนโตของภรรยาใหม่ของพ่อพ้นโทษออกมาแล้ว และต่างก็กังวลถึงความปลอดภัยของลูกสาวจึงจะยินดีมาก ถ้าของขวัญสามารถลงเอยกับชายหนุ่มได้ นั่นหมายถึงความปลอดภัยของเธอด้วย เพราะของขวัญไม่ได้รู้เรื่องเกี่ยวกับสัญญาสลักหลังของผู้ใหญ่ที่ชายหนุ่มเคยเซ็นเอาไว้~~~~~~~~~~ "เง้อ... ทำไงดีคะพี่มาร์ค ถ้าแฟนตัวจริงศิลารู้ได้ตามมาหยุมหัวน้องขวัญแน่ ๆ" ของขวัญพูดขึ้นเสียงอ่อยทำหน้าหงอยอย่างน่าสงสาร"แค่ข่าวน่า ขนาดพี่มีข่าวเป็นเกย์มาตั้งหลายปีพี่ยังเฉยเลย เรื่องข่าวเป็นเมียศิลาน่ะ พี่เคยมีมาก่อนแล้

"งั้นต้องมีหลักฐานครับ คุณปู่จะได้เชื่อว่าศิลาแกล้ง" เสียงทุ้มเอ่ยกระเส่าแล้วจูบหนัก ๆ ลงที่ไหปลาร้าสวยของคนตัวเล็กเม้มฝากรอยอย่างจงใจก่อนลากไล้ลิ้นเย็น ๆ ลงมาที่เนินอกคู่สวยดูดเม้มอย่างมูมมามจนเกิดเสียงหยาบโลนดังขึ้นทั่วห้อง มืออีกข้างนวดคลึงเต้าที่ว่างบีบบี้จุกสวยจนแข็งชันสู้นิ้วของชายหนุ่มอย่างห้ามไม่ได้ "อ๊ะ!" ร่างบางอุทานตาโตพร้อมกับขยับตัวหนีมือใหญ่อีกข้างรั้งร่างบางไว้แน่น ปากหนาดูดเม้มยอดอกหนักสลับเบาจนเกิดรอยแดงขึ้นหลายจุดแล้วลากลิ้นเลื้อยขึ้นไปประกบจูบปากบางที่เผยอค้างอย่างดูดดื่ม "อืม ~ นุ่มมือดีจังต่อไปอยู่กับศิลาไม่ต้องใส่นะ" เสียงแหบทุ้มเอ่ยชิดริมฝีปากคนตัวเล็กพ่นหายใจแรง ๆ จนลมร้อน ๆ ที่ตัดกับอุณหภูมิของห้องรดที่แก้มใสของหญิงสาว"ศิลา อย่าทำแบบนี้ น้องขวัญ อ๊ะ! อื้อ~ ศิลา ...." เสียงหวานเอ่ยห้ามพร้อมกับอุทานอย่างตกใจเมื่อมือหนาที่โอบกอดอยู่ทางด้านหลังลูบไล้มาด้านหน้าแล้วสอดเข้าไปสะกิดทักทายร่องแคบที่มีน้ำหวานฉ่ำเยิ้มอยู่ภายในกางเกงนอนตัวใหญ่ ชายหนุ่มค่อย ๆ กดนิ้วเรียวยาวเข้าไปที่ร่องแคบจนสุดนิ้ว ปากหนาประกบปิดเสียงเล็ก ๆ ที่กำลังจะโวยวาย มือหนาอีกข้างยกขึ้นรั้ง

"กลับบ้าน? แต่คุณปู่ส่งของขวัญมาฝึกงานนะครับพ่อ" ชายหนุ่มโวยวายทันทีที่ได้ยินว่าพ่อจะมารับคนตัวเล็กกลับบ้าน ส่วนคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารเมื่อได้ยินคำที่คุณลุงพูดถึงกับขมวดคิ้วอย่างสงสัย"แล้วไง อเมริกากับลอนดอนห่างกันแค่นี้ฉันจะมารับน้องขวัญกลับไปหาพ่อกับแม่มันเป็นยังไง" ท่านภูษิตแกล้งทำเสียงขรึมพลางกลั้นยิ้มขำหน้าเหลอหลาของลูกชายส่วนคนเป็นแม่นั้นยืนแกล้งทำหน้าเคร่งอยู่เงียบ ๆ"งั้นผมไปด้วย" ศิลาเอ่ยขึ้นทันที พร้อมกับหันหลังเดินเข้าห้องนอนเพื่อเตรียมกระเป๋าเดินทาง (เดี๋ยวจ้าคุณศิลา จะไม่ถามพ่อหน่อยเหรอว่าจะไปตอนไหน) ของขวัญตัดสินใจลุกขึ้นเดินออกมาหาป้ากับลุงหน้าห้องอย่างหน้าเจื่อน ๆ แต่ก็แอบดีใจที่ท่านบอกว่าจะพากลับบ้านไปหาพ่อแม่ที่อเมริกา"คุณลุง คุณป้า สวัสดีค่ะ" หญิงสาวยกมือไหว้พร้อมกับก้มหน้าหลบสายตาผู้ใหญ่ เลยไม่ได้เห็นสายตาที่มองเธออย่างเอ็นดู"ไงลูก คุณปู่บอกว่าหนูข้อมือเจ็บหายดีแล้วใช่มั้ยคะ" คุณหญิงว่านเอ่ยถามพร้อมกับรั้งร่างบางเข้ามากอดแล้วหอมแก้มซ้ายขวาอย่างรักใคร่"หายแล้วค่ะ เอาผ้าออกเมื่อวานค่ะ" ของขวัญยังก้มหน้าพูดกับผู้ใหญ่ *ต้องทำ

Sila talkผมพอรู้จากคุณปู่แล้วครับว่าวันนี้จะมีทั้งทนายความประจำตระกูลและนายอำเภอเพื่อนของอาเนมมาที่นี่ด้วย เพราะคุณปู่เคยพูดเกริ่นกับผมครั้งหนึ่งเรื่องที่ไอ้โตมรมันเข้าไปหาสัญญาฉบับนี้กับคุณปู่ถึงบ้าน และมันพยายามจะหาทนายที่เก่งสุดมาสู้เพื่อที่จะแบ่งหุ้นใหญ่ของ เคเอส กรุ๊ป ออกเป็น 2 ส่วนก่อนที่หุ้นจะสมบูรณ์ แต่มันจะทำอะไรไม่ได้ถ้าหุ้นสมบูรณ์แล้วและทางเดียวที่หุ้นจะสมบูรณ์ได้เร็วที่สุดคือผมและของขวัญต้องจดทะเบียนสมรสกันและทำหุ้นให้เป็นสินสมรสของเราซะ แล้วไอ้โตมรมันก็จะทำอะไรไม่ได้ในหุ้นนี้อีก และที่ผมต้องบังคับยัยเปี๊ยกนี่เซ็นเพราะความคิดเอง เออเองเก่งของเจ้าตัวนี่แหละ คิดเอง วิเคราะห์เอง สรุปเอง เก่งแบบได้เกียรตินิยม ทั้ง ๆ ที่ผมก็ยืนยันไปหลายรอบแล้วว่าผมยังไม่เคยมีแฟน และกับโรซี่ก็แค่เคยเป็นเพื่อนกันเท่านั้น แล้วที่ผมพูดว่าเธอจะท้อง ผมพูดจริงครับเพราะผมไม่เคยป้องกันกับเธอเลยซักครั้ง ถึงจะแค่ 2 คืน แต่มันก็มากครั้งอยู่นะ แล้วผมคิดว่าน้ำยาคงดีมั่งแหละนอกซะจากว่าจะไม่ใช่ช่วงไข่ตกของเธอเท่านั้น แล้ววันนี้ผมก็ตั้งใจไว้ว่า ถ้าจัดการอะไรเสร็จผมคงต้องพาตัวเปี๊ยกกลับลอนดอน เพราะพรุ่