Lahat ng Kabanata ng ท่านรองตามรัก: Kabanata 41 - Kabanata 50

The Follow Love 41.เมื่อได้รู้ว่าเขาไม่ได้จริงใจกับเธอเลย และคงเป็นเพราะว่ารักมากถึงได้เจ็บปวดหัวใจมากถึงขนาดนั้น...หญิงสาวเจ้าของใบหน้าสวยเงยหน้าขึ้นมองฟ้า หวังให้หยาดน้ำตาที่กำลังจะไหลรินออกมาย้อนกลับเข้าที่เดิม เธอไม่อยากร้องไห้กลางที่ทำงาน หากมีคนผ่านมาเห็นเข้าคงแย่แน่ ๆซึ่งไม่นานนักพราวมุกก็ดึงสติกลับมาได้ เธอเช็ดคราบน้ำตาแล้วฮึดสู้อีกครั้ง คิดในใจแค่ว่ามันก็เป็นแค่เรื่องเล็ก ๆ ที่ทำอะไรเธอไม่ได้ จากนั้นก็รีบเดินกลับไปทำงานต่อทันทีส่วนทางด้านของติณภัทร เขาเองก็แปลกใจไม่แพ้กัน เล่นเอาทำงานต่อไม่ได้ เพราะในใจเอาแต่นึกถึงท่าทีที่ดูไม่ปกติของพราวมุก เขาฟันธงเลยว่าต้องมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอเป็นแน่ ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่แปลกไปได้มากอย่างนั้น ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุอะไร ในเวลานี้เขาไม่อาจปล่อยให้เธอหลุดมือไปได้จริง ๆแต่เพราะงานที่กองรออยู่ตรงหน้ามีมากเกินกว่าที่เขาจะเสียเวลาคิดเรื่องอื่น ติณภัทรจึงจำใจก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ หากงานตรงนี้เสร็จเรียบร้อย เขาก็คงจะพอมีเวลาไปคุยกับพราวมุกถึงสาเหตุที่ทำให้เธอเปลี่ยนไปในที่สุดช่วงเวลาหลังเลิกงานก็มาถึง พราวมุกพยายามเร่งมือเก็บของเพราะไม่อยา

The Follow Love 43.“อ้าว แบบนี้ก็สวยสิ กล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับเพื่อนฉัน”“แกอย่าไปอะไรกับเขาเลย ตอนนี้ฉันกำลังชั่งน้ำหนักอยู่ว่าควรจะเอายังไงกับเรื่องนี้ดี เพราะตั้งแต่ที่ฉันได้ยินอะไรแบบนั้นมา ฉันก็รู้สึกไม่ดีเลย ทำงานก็ไม่ได้ กินข้าวก็กินไม่ลง แถมจิตใจก็ยังไม่อยู่กับเนื้อกับตัวอีก”“มันเป็นเพราะว่าแกรักเขามากไงล่ะ ถึงได้มีอาการแบบนี้ แต่ผู้ชายนี่ก็นะ คำพูดแต่ละอย่างที่ออกมาจากปาก เหมือนไม่ได้ผ่านกระบวนคิดมาก่อนเลย ฉันล่ะเบื่อจริง ๆ”“ช่างมันเถอะแก ฉันไม่อยากคิดถึงมันแล้วอะ”ยิ่งพูดถึงเรื่องนั้นมันก็ยิ่งทำให้พราวมุกรู้สึกไม่สบายใจเข้าไปกันใหญ่ เธอเลยอยากที่จะสะบัดไล่ความคิดเหล่านั้นทิ้งไปให้พ้นแล้วไม่พูดถึงมันอีก“แต่จะปล่อยผ่านไปได้ยังไง ในเมื่อเขาไม่ได้จริงจังกับแก เขาเป็นเพื่อนกับพี่ขุน เดี๋ยวฉันจัดการเอง”“ไม่เป็นไร อย่าไปยุ่งกับเขาเลย ไว้ฉันทำใจได้เมื่อไรจะไปคุยกับเขาเอง ส่วนแกน่ะเอาเรื่องตัวเองให้รอดก่อนเถอะ เป็นยังไงบ้างกับพี่ขุนน่ะ เห็นว่าถ้าแกเรียนจบ ก็จะหมั้นกันแล้วไม่ใช่เหรอ”“อืม แต่ก็ยังไม่แน่ใจหรอก เพราะฉันไม่ได้ชอบพี่ถึงขนาดที่อยากได้เป็นสามี คงต้องหาวิธีเจรจาดูอีกที

The Follow Love 45.“ไม่ได้แอบฟังค่ะ บังเอิญไปได้ยินเฉย ๆ”“ได้ยินว่าอะไรบ้าง?”“ก็ได้ยินเท่าที่คุณติณพูดตั้งแต่ต้นจนจบนั่นแหละค่ะ”“เธอกำลังใจเข้าใจผิดอยู่นะพราว มันไม่ใช่แบบที่เธอคิดเลย”“แล้วเป็นแบบไหนล่ะคะ พราวก็รอฟังคุณพูดอยู่นี่ไง” พราวมุกเองก็เริ่มรู้สึกพอใจสักเท่าไรนัก เมื่ออีกฝ่ายเอาแต่บอกว่าเธอเข้าใจผิด แต่ก็ไม่ยอมอธิบายออกมาให้ชัดเจนเสียที“คือฉันยอมรับว่าเมื่อก่อนฉันคุยเยอะ แต่ตอนนี้ฉันหยุดแล้ว เวลาคุยกับแม่ก็เลยต้องบอกว่าคุยกับคนพวกนั้นเล่น ๆ เจตนาฉันไม่ได้หมายถึงเธอสักหน่อย” ติณภัทรเห็นแบบนั้นก็รีบอธิบายให้เธอฟังอย่างไว เพราะกลัวว่าเธอจะไม่พอใจขึ้นมากกว่าเดิมแล้วเขาจะอดกินเนื้อหวาน ๆ“งั้นแปลว่าตอนนี้ก็ยังคุยเยอะอยู่ แม่คุณถึงได้พูดแบบนั้นออกมา”“ไม่ใช่สักหน่อย ก็ท่านยังไม่รู้ว่าฉันมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว รู้แค่ว่าเคยคุยไปทั่ว ท่านรู้แค่นั้น”“จริง ๆ ถ้าคุณติณคิดจะคุยกับพราวเล่น ๆ ก็บอกได้นะคะ พราวจะคุยให้ แต่อย่ามาหลอกว่ารักเลยค่ะ เวลารู้เรื่องอะไรแบบนี้แล้วมันยิ่งทำให้เจ็บนะคะ แถมยังเสียความรู้สึกอีกต่างหาก” หญิงสาวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ มิหนำซ้ำสีหน้าของเธอก็ยังเ

The Follow Love 47.“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พราวบอกแล้วไงว่าพราวเข้าใจ ไม่งั้นพราวก็คงไม่รอมาจนถึงตอนนี้” ร่างบางได้ฟังแบบนั้นแล้วก็ถึงกับต้องออกความคิดเห็นอย่างตรงไปตรงมา พราวมุกไม่อยากทำให้เขาต้องเดือดร้อน“เอาหน่า อย่าคิดมากเลย ไปกันดีกว่า”“ค่ะ...” พราวมุกยิ้มตอบเบา ๆ แล้วหลังจากนั้นทั้งสองก็มุ่งหน้าไปยังบริษัททันทีสิบห้านาทีต่อมา...“ตั้งใจทำงานนะ วันนี้คงได้เจอกันอีกทีตอนเย็นเลย”“ตั้งใจทำงานเหมือนกันนะคะ ไว้เจอกันตอนเย็นค่ะ” พราวมุกตอบกลับแล้วลงจากรถเพื่อเดินเข้าบริษัทตามปกติ แต่เธอกลับไม่รู้เลยว่ากำลังมีสายตาจับจ้องมาที่เธออย่างไม่คาดสายตาจากนั้นติณภัทรกับพราวมุกก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตนเหมือนอย่างทุก ๆ วัน วันนี้ทั้งพราวมุกและติณภัทรต่างก็ทำงานกันอย่างหนักหน่วง พักกลางวันก็แทบไม่ได้พักเลยด้วยซ้ำ โดยเฉพาะเด็กฝึกงานคนเดียวในบริษัทอย่างพราวมุกวันนี้พราวมุกได้ไปกินข้าวข้างบริษัทกับเกษมณีก็เกือบบ่ายสองโมงแล้ว เมื่อเดินกลับมาในบริษัทก็เอ่ยขึ้นเบา ๆ“พี่เกด เดี๋ยวพราวขอไปเข้าห้องน้ำแป๊บหนึ่งนะคะ”“โอเคจ้ะ รีบมานะ”“ค่ะพี่เกด”เธอตอบแล้วรีบสืบเท้าเดินไปเข้าห้องน้ำตามที่ปากบอกเอาไว้ แ

The Follow Love 49.“ไม่ต้องก็ได้ค่ะ ก็...คุยกันจริง ๆ พี่ติณมีอะไรเหรอคะ?” พราวมุกทำเหมือนไม่มีเรื่องราวอะไรจะพูดบอกเขา ทั้งที่จริง ๆ แล้วภายในใจมีถ้อยคำมากมายที่อยากจะบอกให้เขาได้รับรู้และเข้าใจ“เธอจะไปคุยกับลิตาทำไม ในเมื่อมันไม่อะไรต้องคุย อีกอย่างลิตาก็คงไม่ได้มาดีแน่ ๆ”“พี่ติณก็มองคุณลิตาในแง่ร้ายเกินไปค่ะ จริง ๆ มันไม่มีอะไรเลยนะคะ เธอแค่เข้ามาทักทายตามปกติน่ะค่ะ”“พี่ไม่เชื่อ คนอย่างลิตาไม่มีทางญาติกับเธอไปจนวันตายแน่ ๆ ยิ่งถ้ารู้เรื่องความสัมพันธ์ของเราด้วยยิ่งแล้วใหญ่เลย” ติณภัทรตอบสวนกลับอย่างรวดเร็ว เขาไม่เชื่อเลยแม้แต่น้อยกับสิ่งที่พราวมุกตอบกลับมา เพราะรู้ดีว่า ลลิตาเป็นคนนิสัยยังไง“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พี่ติณอย่าคิดมากเลยนะคะ”“จะไม่ให้พี่คิดมากได้ยังไง ก็ลิตาไม่เคยมาดี คราวที่แล้วก็ตบเธอ พี่ยังไม่ทันได้สะสางเลยด้วยซ้ำ ครั้งนี้มาพูดอะไรอีก เธอถึงไม่รอกลับพร้อมพี่”ด้วยความเป็นกังวลเลยทำให้ติณภัทรคิดไปต่าง ๆ นานา เขาไม่อยากให้โอกาสที่พราวมุกเพิ่งจะให้มาต้องเสียเปล่าไปเพราะลมปากของใครบางคน ที่ไม่เคยมีสถานะอะไรกับเขาเลยอย่างลลิตา“พราวแค่เลิกงานก่อนเวลาน่ะค่ะ พี่เกดบอกว่าไม