บททั้งหมดของ หลินหลินกับระบบมิติผันผวน: บทที่ 131 - บทที่ 140

หลินหลินสูดลมหายใจเข้าลึก พยายามสงบสติอารมณ์ก่อนจะเผชิญหน้ากับอสรพิษตรงหน้า นางจำได้ว่าดวงตาตรวจสอบบอกว่ามันคือ อสรพิษแสงอาทิตย์ งูพิษระดับ 5 ที่มีชื่อเสียงในเรื่องการกินงูพิษอื่นเป็นอาหาร ถึงแม้จะมีพิษร้ายแรง แต่มันก็ขึ้นชื่อเรื่องนิสัยรักสงบ ไม่ดุร้าย"เจ้าพูดได้ไหม?" หลินหลินเอ่ยถามอย่างระมัดระว

การเดินทางกลับค่ายอพยพเป็นไปอย่างราบรื่น ปราศจากอุปสรรคใดๆ ราวกับธรรมชาติเปิดทางให้เหล่านักเดินทางผู้กล้าหาญ เมื่อขบวนของหลินหลินมาถึง ทุกคนในค่ายต่างพากันออกมาต้อนรับด้วยความยินดี เหล่าทหารที่ร่วมเดินทางต่างเล่าขานถึงประสบการณ์อันน่าตื่นเต้นในการผจญภัยครั้งนี้ สร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับผู้ที่อยู่

"คนอะไร กินดุชะมัด" หลินหลินพึมพำกับตัวเอง "เล่นเอานางไม่ได้นอนเลย"นางอดคิดไม่ได้ว่าพี่ชายของนางบอกว่าเทียนชุนไม่สนใจผู้หญิงมาก่อน นี่เขาต้องเข้าใจอะไรผิดพลาดไปแน่ๆหลินหลินลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวอย่างเงียบเชียบ ก่อนจะค่อยๆ ย่องออกจากห้องไปแต่ทันทีที่นางปิดประตู เทียนชุนก็ลืมตาขึ้น เขายกยิ้มมุมปา

"เจ้าไม่สนใจข้าบ้างหรือ?"อสูรร้ายถามหลินหลินไม่ตอบ นางใช้โอกาสที่มันเผลอ ฟาดฟันกระบี่ลงไปอย่างรวดเร็ว หัวของอสูรขาดกระเด็น!"ขอโทษนะ"หลินหลินพูดเสียงเรียบ"แต่สามีของข้าหล่อเหลากว่าเจ้าเยอะหึ! "เทียนชุนที่ได้ยินคำพูดนั้นถึงกับหัวเราะลั่นในที่สุด การต่อสู้ก็จบลง เหล่าทหารและเทียนชุนสามารถเอาชนะอ

เมื่อกลับมาถึงมิติผันผวน หลินหลินก็สั่งให้ทุกคนแยกย้ายกันไปพักผ่อน"ทุกคนเหนื่อยมามากแล้ว พรุ่งนี้หยุดพักผ่อน 1 วัน มะรืนค่อยมารวมตัวกันเพื่อรับของรางวัลนะ"นางพูดด้วยรอยยิ้มอบอุ่นเหล่าทหารและสัตว์อสูรต่างแยกย้ายกันไป หลินหลินอุ้มหวาหวาขึ้น ส่วนเทียนชุนก็อุ้มอาจิน พวกเขามุ่งหน้ากลับไปยังเรือนไม้"ค