All Chapters of รักแท้แม่จัดให้(วิน): Chapter 21 - Chapter 30

วินนอนมองคนข้างๆอย่างเอ็นดู วันนี้เค้าจัดให้เธอแค่สองยกเท่านั้น เธอก็แทบจะสลบไปกับอกเค้าทันที ตั้งแต่วันนั้นที่ใบปอมาหาเค้าจนถึงวันนี้ เกือบเดือนแล้ว ที่เค้าและเธอมานอนกลางวันด้วยกัน เค้าตื่นเช้าเข้าไปดูร้านทุกวัน พอเธอส่งขนมเสร็จ เค้าก็ขับรถตามเธอมาที่นี่ซื้ออาหารกลางวันเข้ามากินด้วยกัน นอนด้วยกันสักสองชั่วโมง แล้วต่างคนก็แยกย้ายกันไปทำงาน ช่วงเย็นเค้าไปหาเธอที่บ้าน กินข้าวเย็น เล่นกับพอใจ แล้วเค้าก็พาพอใจเข้านอน ส่วนแม่พอใจต้องโดนเค้าจูบ ดูด เลีย จนกว่าเค้าจะอิ่มนั่นแหละ เค้าถึงจะกลับบ้าน เค้าไม่ได้คาดคั้นเรื่องพอใจ แต่ก็คาใจและอยากรู้ว่าทำไม เธอถึงเป็นแม่พอใจได้มือบางหยิบสมุดบันทึกออกมา และมีอัลบั้มรูปติดมือ ใบปอเปิดรูปให้ดู หญิงสาวคนหนึ่งอายุน่าจะมากกว่าใบปอหลายปี สวมแว่นตากรอบใส มัดผมหางม้า มีรอยยิ้มหวาน"พี่ต้นอ้อ เป็นพี่สาวของใบปอ เรามีกันสองคนพี่น้อง พ่อกับแม่ของใบปอ เสียชีวิตแล้วทั้งคู่ เราสองคนพี่น้องต้องมาอาศัยอยู่กับคุณป้าซึ่งอยู่ต่างจังหวัด ใบปออ่อนกว่าพี่ต้นอ้อหกปี พี่ต้นอ้อเรียนจบ แล้วก็ทำงานส่งเงินไปให้ใบปอเรียนหนังสือ ใบปอกับพี่ต้นอ้อคุยกันทุกวัน จนมาช่วงใบปอเรียนมอ

คุณวิภาวีฟังแม่บ้านที่ทำความสะอาดห้องที่คอนโดลูกชาย รายงานว่าห้องคุณวินเปลี่ยนเวลาทำความสะอาดแล้วจากเดิมเคยเข้าไปทำช่วงเวลา บ่ายโมง ยาวไปได้ถึงช่วงค่ำ แต่ตอนนี้กลายเป็นช่วงหลังบ่ายสามโมงไปแล้วคุณวิภาวีนิ่งคิดตาม ช่วงหลังๆมานี้ วินกลับมาบ้านทุกวัน ดึกที่สุดก็ไม่เกินเที่ยงคืน แล้วก็ตื่นเช้าไปดูร้านขนมในห้างทำตัวดีผิดปกติ คล้ายกับว่าคบใครอยู่แล้วที่สำคัญช่วงเวลาที่ออกจากบ้านไปจนถึงบ่ายสาม วินอยู่กับใคร ข่าวเรื่องคู่นอนของวินเงียบผิดปกติ คุณวิภาวี กดโทรศัพท์โทรหาหลานชายทันที แพทตอบมาว่าไม่รู้ ไม่ทราบ ว่าคบใคร แต่อาการแบบนี้ชี้ชัดได้เลยว่า วินมีเรื่องปิดบัง หรือ แอบซ่อนใครไว้ที่คอนโดแน่ๆ นางถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน ในสมองเฝ้าครุ่นคิด ว่าใครกันที่อยู่กับวินที่คอนโด ห้วอกคนเป็นแม่ร้อนใจ วินไม่เคยเลี้ยง ไม่เคยใส่ใจ ไม่เคยดูแลใครถึงขนาดคบกันนานหลายเดือนแบบนี้ วินพามานอนค้างพอเช้าก็จบกัน ไม่เคยผูกพันดูแลถึงขนาดสั่งห้ามขึ้นไปยุ่งแบบนี้ ใครกันที่ทำให้วินเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้วินกอดร่างบางไว้แนบอกมองดูนาฬิกาหัวเตียง บ่ายกว่าแล้ว เค้าต้องทำงาน ใบปอต้องกลับไปทำขนม ใบหน้าหล่อซุกไซ้หน้าอกขาว

" ใบปออยากรู้ว่าสำหรับพี่วินแล้ว ใบปอเป็นอะไรกับพี่วิน ใบปอจะคิดอะไรกับพี่วินได้แค่ไหน "เธอบอกเค้าออกไปแล้ว วินสบตาเธอ"พี่นอนกับใบปอมาสามเดือนแล้ว เลิกงานก็มาอยู่ด้วยทุกวัน ไม่เคยเกเร ไม่เคยไปไหน ถ้านอกจากทำงานแล้ว พี่ก็มีแต่ใบปอ กับพอใจ ที่บ้านหลังนี้ ใบปออยากได้สถานะ พี่ก็จะตอบ ใบปอเป็นของพี่ เป็นผู้หญิงของพี่ ที่ไม่มีวันที่พี่จะปล่อยมือไป เเค่นั้น เข้าใจไหม "ทุกคำที่เค้าพูดมา ใบปอรู้สึกตื้นตันในหัวใจเหลือเกิน ไม่ปล่อยมือไป"ถ้าวันไหนพี่วินจะต้องแต่งงาน พี่วินบอกใบปอนะคะ ใบปอจะไปเอง"เมื่อเธอพูดจบ เค้ากลับบีบแขนเธอ"เพิ่งจะพูดว่าไม่ปล่อยมือไป แล้วยังจะมาบอกว่า จะไปจากพี่อีกหรอ "วินขึ้นเสียงใส่เธอ "จะไปไหน จะหนีพี่ไปหรอใบปอ "เค้าถามเสียงเข้ม เธอตะกุกตะกักตอบเค้าว่า"ใบปอหมายถึงว่า ถ้าพี่วินจะแต่งงาน "ไม่ทันที่จะพูดต่อ เค้าก็ประกบปากบาง จูบเธออย่างรุนแรงคล้ายจะลงโทษ"เลิกพูด ไม่อยากคุย ไม่อยากฟัง"เค้าตะคอกเธอเสียงดัง แล้ว คลอเคลียจูบปาก ซุกไซ้คอขาว และ ถอดเสื้อออกจากตัว ทำรอยแดง อย่างจงใจใบปอจะไปเอง จะไปไหน จะหนีเค้าไปไหนได้ วินคิดอย่างหงุดหงิด จะให้เค้าไปแต่งกับใคร ทุกวันนี้อ

คุณวิภาวี มองภาพตรงหน้าที่พสุธรส่งมาให้ดู นัยน์ตามีน้ำตาคลอ วินของแม่ ทำไมทำแบบนี้ ภาพลูกชายคนเดียวของนาง จับจูงใบปอและพอใจ เดินลงจากรถเดินเข้าไปที่บ้านพักของนางที่เขาใหญ่ ภาพวินปิ้งบาร์บีคิว รอยยิ้มกว้างที่น้อยกว่าน้อยที่ใครจะได้เห็นภาพวินอุ้มพอใจ มืออีกข้างจับใบปอ และอีกหลายๆภาพ บรรยายได้มากกว่าคำพูดถึงความสนิทสนมลึกซึ้งของคนในภาพ เมื่อเช้าลูกชายถือกระเป๋าเดินทางใบเล็กลงมา บอกแม่กับพ่อว่า วินจะไปเขาใหญ่ นางก็ไม่ได้สะกิดใจอะไร แต่มานึกได้ว่าร้านคุณมณีก็ปิด ทั้งคู่อาจจะไปด้วยกัน แล้วก็จริงดังคาด พากันไปจริงๆด้วย หัวใจคนเป็นแม่เต้นรัวตุบตับ วินนะวิน นางได้แต่พึมพำในใจคนเดียววินพาสองแม่ลูกมาส่ง ทั้งสามคนเต็มอิ่มไปด้วยความสุข วินช่วยเก็บของเข้าที่ จนเสร็จเรียบร้อย ใบปอซื้อขนมมาฝากคนงานหลายอย่าง เสียงพอใจคุยงุ้งงิ้งว่าอยากไปเที่ยวอีก ยังไม่อยากกลับ ลุงวินรับปากว่าจะพาไปอีกแน่นอน เค้าสั่งให้เธอนอนตั้งแต่หัวค่ำ เพราะพรุ่งนี้ต้องไปตื่นแต่เช้า พอใจต้องไป รร.ด้วย ใบปอกอดเค้าอย่างแสนรัก เธอกอดเค้าที่หน้าบ้านตอนออกมาส่ง วินสบตาแล้วบอกว่า"พี่รักพอใจ แล้วก็รักแม่พอใจด้วย"ใบปอกอดเค้าอีกครั้ง พอแ

คุณวิภาวี พาหลานสาวหมาดๆไปเดินช้อปปิ้งห้างดัง เสียงเรียก คุณย่าคะ คุณย่าขา ทำเอานางปลื้มปริ่มอิ่มใจคุณย่าขาเลือกซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ ตุ๊กตา ของเล่น และเตียงนอนเจ้าหญิง ให้อย่างมีความสุข พอใจยิ้มกว้าง แต่ก็กลัวแม่จ๋าจะดุ เพราะว่าแม่จ๋าบอกว่าแม่จ๋าทำงานเหนื่อย กว่าจะได้เงินมาแต่ละบาท เวลาพอใจอยากได้อะไร ให้พอใจคิดก่อนว่าอยากได้มากมั้ย ถ้าอยากได้ไม่มาก ก็ยังไม่ต้องซื้อ แต่ถ้าพอใจอยากได้มาก ยังไม่เคยมี และมีประโยชน์ แต่ต้องราคาไม่แพงด้วย แม่จ๋าจะซื้อให้แต่วันนี้คุณย่าไม่ถามพอใจสักคำ ว่าพอใจอยากได้หรือป่าว เสื้อผ้าลายเจ้าหญิง ชุดกระโปรงน่ารัก รองเท้าสวยๆหลายคู่ ที่พี่ๆพนักงานหยิบมาให้คุณย่าเลือก คุณย่าก็เพียงแต่มอง แล้วให้พอใจลองทาบดู พอขนาดพอดี หรือใก้ลเคียงกับที่พอใจจะใส่ได้ คุณย่าก็พยักหน้าอย่างเดียวพี่ๆก็ยิ้มดีใจ แล้วหยิบตัวอื่นมาอีกหลายตัว เสียงพอใจเล่าให้คุณย่ากิมฮวยฟัง คุณกิมฮวยฟังไปยิ้มไป แถมยังมองหน้าเพื่อนรัก ที่กลั้นหัวเราะอยู่อย่างอดไม่ได้ พอเล่าจบ แม่หนูน้อยก็จิบน้ำหวานอึกใหญ่ คล้ายกับเหนื่อยเต็มที่ ทำท่าทางกิริยา น่าเอ็นดู นางกิมฮวยบอกเพื่อนรัก คุณวิภาวี ตอบเบาๆ"แม่เค้าเล