Home / All / Tinawag Ako ng Ex kong Gold Digger / Chapter 1 - Chapter 9

All Chapters of Tinawag Ako ng Ex kong Gold Digger: Chapter 1 - Chapter 9

9 Chapters

Kabanata 1

“Elliott, mapapautang mo ba ako ng seventy thousand dollars?” Agad na napatigil ang masiglang kwentuhan sa loob ng isang private room sa bar na para bang may nagpatay sa switch ng mga ito. Agad namang nagdilim ang mukha ni Elliott Mason sa kaniyang narinig. Tumitig ang malalim at hindi mabasa niyang mga mata sa akin, naging direkta at hindi matigil ang mga tanong nito. “Seventy thousand? Para saan?” Bago pa man ako makasagot, nakarinig ako ng isang mahinang tawa na sumira sa katahimikan. Nagmula ito kay Tiffany Taylor, ang kaibigan ni Elliott mula pagkabata na kasalukuyang nakaupo sa kaniyang tabi. “Sinbihan na kita, hindi ba? May mga tao talagang nagpapanggap na inosente at puro, agad silang gagawa ng paraan para mahuthutan ka. Mukhang mas importante nga talaga ang pera para sa kaniya kaysa sa iyo.” Tumusok ang kaniyang mga sinabi, at habang nagsasalita, hindi niya napigilang tumingin nang makangisi sa akin na siyang nagpaikot sa aking sikmura.Tinitigan ko si Elliott, sa p
Read more

Kabanata 2

Alam ni Elliott na may allergy ako sa alcohol. Ito ang dahilan kung bakit sinisiguro niya na juice ang aking iniinom sa bawat sandaling aattend kami ng gathering. Walang mintis niya itong ginawa sa loob ng apat na taon. Pero siya na ang nagpapainom sa akin ng alcohol noong araw na iyon. Umupo at sumandal si Elliott sa sofa, tila walang pakialam ang kaniyang paningin habang sinasabi na, “Inumin mo ang lahat ng ito kung gusto mo ng pera. Ito lang ang nagiisa kong kondisyon.” Hindi ko siya makilala sa unang pagkakataon. Pero wala akong choice—kailangan ko ng pera. “Sige,” Pilit kong isinagot sa kaniya. Sunod sunod kong inubos ang laman ng mga bote sa lamesa. Hindi ko na maalala kung ilan ang nainom ko o kung ano ang mga ito. Umabot na ako sa punto na kung saan uminom at sumuka ako nang magkasabay, nabalot ng magkahalong luha at alcohol ang aking mukha. Nasasabik naman akong pinanood ng lahat na parang mga bisita sa isang circus.At nang maubos ko ang huling bote sa lamesa. Na
Read more

Kabanata 3

Bumagsak ako sa sahig habang nauubos ang natitirang lakas sa aking katawan. Lumuhod naman si Dr. Wright sa tabi ko para seryosong maghum para mapagaan ang aking pakiramdam, pero walang kahit na anong salita ang nakarating sa akin. Tanging mga sinabi lang ng aking ina noon ang pumapasok sa aking isipan. “Hindi ako tutol sa relasyon ninyong dalawa ni Elliott,” sabi niya gamit ang nagiingat na tono ng kaniyang boses. “Pero isa lang tayong ordinaryong pamilya. Sakit lang ang mapapala mo sa hinaharap nang dahil sa laki ng agwat ninyong dalawa sa lipunan.” Masyado pa akong bulag sa sweetness na ipinapakita ni Elliott sa akin para seryosohin ang sinasabi ng aking ina noon. “Huwag po kayong magalala, Mom,” nasisiguro kong sagot sa kaniya, “Maayos naman po ang pagtrato sa akin ni Elliott. Nangako rin po siya na hindi niya ako sasaktan.” Pero ang pinakamalalim na sugat na aking tinamo ay nagmula mismo kay Elliott. Parang naging kasing gaan ng hangin ang mga pangako ng isang lalaki ka
Read more

Kabanata 4

Wala akong sinabi na kahit ano, tinitigan ko lang si Tiffany habang namumula ang kaniyang mga pisngi na para bang hinahamon ako nitong kumilos laban sa kaniya. Mula noong nagsimula akong makipagdate kay Elliott, nakilala ko ang kaniyang kababata, ang babae na palaging malapit sa kaniya. At sa bawat sandali na lalabas kaming dalawa, palaging isinisiksik ni Tiffany ang kanyiang sarili na para bang isa siyang napakalaking third wheel. Hindi ako nangailangan ng mahabang panahon para malaman ang katotohanan: in love si Tiffany kay Elliott. Nagawa kong makipagaway noon kay Elliott nang dahil dito. Naging reklamo ang nararamdaman kong frustration pero agad niya akong napapakalma nang dahil sa mahinahon niyang pagpapatigil sa akin. “Kaibigan ko lang siya kaya huwag mo ito masyadong isipin.” Isang sandali namang dumalang ang pagpapakita niya sa amin, pero pinalalim lang nito ang agresyon niya sa akin. Pero ngayon, hindi na ako nakaramdam ng selos nang makita ko silang nakapulupot sa isa
Read more

Kabanata 5

Masuwerte ako—dahil walang pagaalinlangan akong kinuha ng mismong caretaker ng sementeryo. Araw araw akong naglalagay ng sariwang daisy sa puntod ng aking ina bago ko linisin ang paligid ng sementeryo. Naglilinis naman ako ng mga lapida pagsapit ng hapon. Ginawa kong abala at focused sa trabaho ang aking sarili. Paminsan minsan din akng tumutulong sa mga bagong urn na dinadala sa sementeryo. Naging simple pero abala ang aking mga araw, sa pamamagitan nito ay agad na nawala sa aking isipian si Elliott. Binlock ko siya sa lahat ng aking contacs noong makipaghiwalay ako sa kaniya. Sabagay, masyado talagang malayo ang aming mga buhay, para kaming mga linya na gumuguhit papunta sa magkabilang direksyon. Paminsan minsan ko siyang nakikita sa update ni Tiffany sa kaniyang social media, pero hindi ito nagtagal sa aking isipan. Agad na gumagalaw ang aking daliri para iswipe ang mga post nang walang pagaalinlangan. Tama nga ang sinabi ng aking ina—nabubuhay kami sa magkaibang mga mundo a
Read more

Kabanata 6

Hindi natutuwa ang aking mukha nang tingnan ko si Tiffany. Ngayong hindi na kami magkakilala, wala na akong pakialam nang ibunyag ko ang maiitim niyang balak na matagal na niyang itinatago. “Ano naman kung sinaktan kita? Atleast ay naging tapat ako sa aking sarili at wala rina kong itinatago na kahti ano,” sagot ko. “Hindi kagaya mo na nagkunwari bilang kaibigan ko habang unti unti mong inaahas si Elliott. Iniisip mo ba na hindi niya ito alam? Alam niya ang tungkol dito. Alam ito ng lahat. Para kang isang cobra na gumagapang sa dilim, nakakadiri at kaawa awa.” Namutla ang buong mukha ni Tiffany habang ninenerbiyos itong tumitingin kay Elliott, agad siyang nagdeny sa aking mga sinabi. “Kalokohan ang mga pinagsasabi mo! Pupunitin mo ang napakarumi mong bibig!” Pero agad na umabante si Elliott para pumagitna sa aming dalawa, “Tama na,” walang emosyon nitong sinabi. Kahit na noong malantad ko ang tunay na kulay ni Tiffany, nanatili pa ring walang emosyon si Elliott na para bang din
Read more

Kabanata 7

Inakala kong tapos na ako kay Elliott. Pero agad kong nakita ang kaniyang sasakyan sa dati nitong pinaradahan pagkalabas ko ng bahay kinabukasan. “Candice,” bati niya sa akin habang masigla siyang ngumingiti. “Masyadong nakakapagod ang pagbibike papasok sa trabaho. Hayaan mong ihatid kita roon.” Ayaw ko nang makisali sa gulong ito kaya nagpakita ako ng galang noong tanggihan ko siya. Nawala ang kaniyang ngiti habang bumababa ito ng sasakyan, nagdilim ang kaniyang mukha habang sinasabi na, “Sasakay ka sa sasakyan kung ayaw mong mawalan ng trabaho ang Dr. Wright na iyon.” Natitigilan akong tumitig pabalik sa kaniya. “Nasisiraan ka na ba ng bait?” Binalewala naman niya ang galit na ipinakita ko. “Wala sa sarili? Sige. Kung ito ang magbabalik sa akin, kayang kaya kong gumawa ng mga bagay na mas matindi pa rito.” Wala na akong nagawa kundi sumakay sa kaniyang sasakyan. Para siyang isang magician na nagpeperform nang ilatag ni Elliott ang paborito kong agahan. Para itong isang
Read more

Kabanata 8

Nang makarating ako sa ospital, nabalot na ng kaguluhan ang ikalawang palapag ng inpatient wing. Nagsisigaw ng mga mura si Elliott kay Conner, naging matalas at matindi ang kanyiang boses. “Girlfriend ko si Candice! Kayong lahat, tumingin kayo rito! Nagawang ibaba ng doktor na ito ang kaniyang lebel para maging kabit sa aming relasyon—nakakahiya!”Ipinangturo niya ang nanginginig niyang daliri kay Conner bago siya magpatuloy sa pagbabanggit ng mga masasakit na salita. “Sisiguruhin ko ngayong araw na malalaman ng lahat ang tunay na kulay ng hipokritong ito!” Pero si Conner ang uri ng lalaki na hindi basta bastang susuko.“Paano mo nasabing girlfriend mo pa rin siya pagkatapos ninyong maghiwalay? Anong klase ng pagiisip iyan? Malaya ang kahit na sinong magmahal ng taong gusto nila. Natuto ka ba ng English sa isang PE teacher?” Pinalaki bilang prinsipe sa kanilang pamilya si Elliott. Walang sinuman ang sumagot nang ganito kadirekta sa kaniya noon. Dito na nawala ang kaniyang compo
Read more

Kabanata 9

Natigilan akong tumingin kay Conner, pero bago pa man ako makapagisip tungkol sa bagay na iyon, agad niya akong hinila palapit para ilayo roon nang hindi nagsasalita. Hindi nagtagal, isang nurse ang dumating para gamutin ang kaniyang mga sugat. Masunurin itong umupo sa upuan habang umiikot ang kaniyang mukha sa sakit. “Carrie, puwede bang magdahan dahan ka?” Nasasaktan niyang sinabi, sinubukan niya na gawing magaan ang kaniyang boses. Direkta namang tumitig sa kaniyang gilid ang head nurse, naging matalas at composed ang tono ng boses nito. “Hindi ka na bata, Dr. Wright. Hindi ka pa rin ba tapos sa pakikipagaway? Dapat lang na nasaktan ka nang ganito para matuto ka ng leksyon.” Malalim na huminga si Conner bago ito muling mapapikit sa sakit habang ginagamot siya ng nurse. Napansin ko na sumusulyap sulyap siya sa akin. Dito na nilakasan ng head nurse ang kaniyang boses. “Paano maaawa sa iyo ang dalagang ito kung dadahan dahanin ko ang mga sugat mo?” Malinis niyang tinapos ang k
Read more
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status