บททั้งหมดของ ลูกเลี้ยงแสนหวาน: บทที่ 11 - บทที่ 15

เสียงเพลงบรรเลงในจังหวะเร้าใจ พาให้หญิงสาวที่ออกมาดื่มขยับสะโพกโยกย้ายตามจังหวะของเสียงเพลง ด้วยรูปร่างสมส่วนและยังมีส่วนเว้าส่วนโค้งที่ชัดเจน บวกกับชุดที่สวมใส่เป็นเดรสรัดรูปสีดำสั้นเลยบั้นท้ายลงมาเล็กน้อยเท่านั้นยังไม่พอ ด้านหน้ายังแหวกลึกเผยความอวบอิ่มขาวเนียนของทรวงอกคู่งาม พาให้ชายหนุ่มที่พบเห็นมองตามตาเป็นมัน แต่หญิงสาวเจ้าของเรือนร่างสุดเซ็กซี่ยั่วยวน กลับไม่ได้สนใจ เอาแต่ขยับสะโพกโยกย้ายอย่างสนุกสนาน“นี่ลดา มันดึกแล้วนะ กลับกันเถอะ” แพมเพื่อนสนิทสะกิดเรียกเพื่อนสาว เมื่อใกล้เวลาร้านปิดเข้าไปทุกที“ยังไม่อยากกลับเลยอะ กำลังสนุก” ลดาตะโกนแข่งกับเสียงเพลงตอบกลับมา“เดี๋ยวพ่อเลี้ยงแกก็ได้มาลากคอกลับบ้านหรอก” มาแล้วอย่างไร เธอไม่สนใจหรอก ก็เพราะพ่อเลี้ยงของเธอนั่นแหละ คือต้นเหตุที่ทำให้เธอออกมาเที่ยวแบบนี้ตั้งแต่วันนั้นเดฟก็ยังไม่ยอมบอกเธอเสียที ว่าชายหนุ่มรู้สึกกับเธอเช่นไร ถามครั้งใดก็เอาแต่บ่ายเบี่ยง แต่เธอก็พอจะรู้และเข้าใจ ว่าเขาคงเห็นเธอเป็นแค่ของเล่นใกล้มือ ไม่คิดจะจริงจังหรือรู้สึกอะไรกับเธอ ที่เขาเปลี่ยนมาทำดีก็เพราะคงกลัวเธอหนีไป จะไม่มีของเล่นอย่างเธอไว้ระบายความใคร่เ

อยากจะใจร้ายไม่สนใจ แต่เมื่อเห็นคนที่นอนข้างกันกระสับกระส่าย เดฟก็ตัดสินใจเปิดไฟหัวเตียงอีกครั้ง และคนที่นอนพลิกไปมาก็ตัวแข็งทื่อราวกับท่อนไม้ เพราะคิดว่าตัวเองจะถูกลงโทษเหมือนที่ผ่านมา“นอนคว่ำหน้าซิ” ลดารีบส่ายหน้าปฏิเสธโดยเร็ว แววตาฉายแววตื่นกลัวออกมาอย่างชัดเจน เพราะกลัวเดฟจะลงโทษตัวเอง“ไม่ได้จะตี แต่เดี๋ยวจะดูก้นว่ามันช้ำหรือเปล่า จะได้หายามาทาให้” ลดาน้ำตาคลอขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ มองหน้าเดฟผ่านม่านน้ำตา จนคนถูกมองขมวดคิ้วมุ่น“ตีแล้วจะมาโอ๋ทำไม จะหายามาทาให้ทำไม ก่อนตีทำไมไม่คิด”“ลดาอย่าดื้อสิ”“ใครกันแน่ที่ดื้อ คุณป๋านั่นแหละที่ดื้อ ขี้โกหก หลอกลวง”“เดี๋ยวๆ ลดา คุณป๋าโกหกหนูเรื่องอะไร”“ก็เรื่องที่ลดาถามคุณป๋าวันนั้นไง วันที่เราไปดินเนอร์กัน คุณป๋าหลอกลดา บอกว่าจะบอกความรู้สึกตัวเองที่มีต่อลดาก็ไม่บอก จนผ่านมาเป็นเดือนก็ยังไม่ยอมพูด และที่ลดาขอออกไปเที่ยวก็เพราะลดาน้อยใจคุณป๋านั่นแหละ” ดวงตากลมโตเอ่อคลอด้วยน้ำตา มือบางกำเข้าหากันแน่น พยายามฝืนกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา“ลดา...”“แต่ความจริง ลดาก็น่าจะรู้ได้ด้วยตัวเอง ว่าการที่คุณป๋าเงียบ เลี่ยงที่จะไม่ตอบมันหมายความว่ายังไง ท