บททั้งหมดของ ภรรยาที่เขา..ไม่ต้องการ : บทที่ 11 - บทที่ 20

บริษัทของอนาวินหญิงสาวร่างบางกำลังเดินเข้าไปในบริษัท แต่ก็ถูกหยุดไว้ด้วยพนักงานต้อนรับที่เข้ามาขวางไม่ยอมให้เธอเข้าไป"เข้าไม่ได้นะคะ""ฉันมาหาคุณวินค่ะ""ได้นัดไว้ไหมคะ ถ้าไม่ได้นัดเข้าไม่ได้นะคะ""ฉันไม่ได้นัดไว้ค่ะ""ถ้าหากจะเข้าพบท่านประธาน จะต้องนัดกับเลขามาก่อนนะคะ ไม่อย่างนั้นเข้าพบท่านประธานไม่ได้ค่ะ มันเป็นกฎของที่นี่""ถ้าอย่างนั้นช่วยบอกเขาทีได้ไหมคะ ว่าฉันชื่อลิตามาหาเขา มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย"พนักงานต้อนรับดูลังเลอยู่เล็กน้อย แต่ก็ยอมกดโทรขึ้นไปด้านบน จากนั้นก็มาบอกกับเธอว่าให้ขึ้นไปได้ลิตาเข้าไปในลิฟท์ จากนั้นก็กดขึ้นไปยังชั้นบนสุดของตึก เธอจำได้ที่คุณย่าของอนาวินเคยบอกเอาไว้ ห้องทำงานของเขาอยู่ชั้นบนสุดของตึก แต่เธอไม่เคยมาที่นี่เลย มันก็ไม่แปลกที่จะไม่มีคนรู้ว่าเธอเป็นอะไรกับอนาวิน อีกอย่างก็คงยังไม่มีใครรู้ว่าเธอคือภรรยาของเขาที่แต่งงานด้วยกันแล้ว และตอนนี้ก็กำลังจะมีลูกกับเขาแต่ความสัมพันธ์ของเธอและเขามันก็ไม่ได้น่าภูมิใจขนาดนั้นหรอกไม่นานก็มาถึงหน้าห้องทำงานที่อยู่ชั้นบนสุด เปิดประตูลิฟท์ออกมาก็เจอกับหน้าประตูเลย มีโต๊ะอยู่หน้าห้องซึ่งน่าจะเป็นโต๊ะทำงานของเลขา

อนาวินอุ้มภรรยาสาวของตัวเองขึ้นไปด้านบน โดยที่ไม่สนใจสายตาของแม่บ้านที่ออกมาดูเลย จากนั้นก็พาเธอไปที่ห้องนอนของเขา และทันทีที่เธอถูกวางตัวลงบนเตียง เธอก็ขยับหนีในทันทีตามสัญชาตญาณการระวังตัว แต่ทว่ากลับถูกเขาจับที่ข้อเท้าไว้แน่น และถูกดึงกลับไปอยู่ตามเดิม"คุณวิน!""เธอเป็นของใคร เธอควรรู้ตัวด้วย!""....." เธอนั่งนิ่ง จ้องมองการกระทำของเขา อนาวินถอดเสื้อของตัวเองออก พร้อมกับดึงเข็มขัดกางเกงมาพันไว้กับมือของตัวเอง ก่อนจะก้าวเข่าขึ้นมาหาเธอบนเตียงอย่างช้าๆ"ไม่เอานะคะ คุณวินเป็นพวกซาดิสม์เหรอ?" เธอคิดว่าเขาจะเอาเข็มขัดฟาด ก็เลยขยับหนีด้วยความกลัว ถ้ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ เธอคงไม่ยอมแน่ เธอไม่ได้มีรสนิยมแบบนั้น เธอกลัวเจ็บเป็นชีวิตจิตใจ แค่เข็มจิ้มก็ร้องจะตายแล้ว"ฉันไม่ได้จะเอาฟาดเธอ แต่ฉันจะมัดเธอต่างหาก""มะ ไม่เอา...""ถ้างั้นเธอจะยอมฉันไหม?""....." พอตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลือกไม่ได้ หญิงสาวก็ทำได้เพียงพยักหน้าตอบรับเท่านั้น เพราะถ้าเธอไม่ยอม เธอก็คงต้องถูกเขาใช้เข็มขัดรัดข้อมือทั้งสองข้างเอาไว้ด้วยกัน จนขัดขืนไม่ได้อย่างแน่นอน"ก็ดี ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกให้หมด!""......" ร่างบางลุกข

หลายเดือนต่อมาโรงพยาบาลเอกชนHHเดือนนี้ครบกำหนดที่จะอัลตร้าซาวด์ดูว่าเด็กในครรภ์นั้นเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ลิตาเองก็ตื่นเต้น แต่คนที่ตื่นเต้นมากกว่าเธอก็คงจะไม่พ้นอนาวิน ทุกครั้งที่ได้พาเธอมาหาหมอเขาก็จะมีท่าทางกระตือรือร้นอยู่แล้ว แต่ครั้งนี้เขาดูกระตือรือร้นมากกว่าครั้งไหนๆ// เชิญคุณพรชิตาเข้าห้องตรวจได้เลยค่ะ เธอกำลังจะลุกเดิน ทันใดนั้นก็ถูกอีกฝ่ายจับเอวจากทางด้านหลัง และทำท่าเหมือนประคองเธอไปราวกับว่าตัวเธอนั้นเดินไม่ค่อยถนัดตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเขาดีมากจริงๆ ดีจนเธอคิดไปว่าเขาคงลืมเรื่องราวในอดีตไปหมดแล้ว เขาดูแลเธอดีทุกอย่าง จากที่เคยแยกห้องนอนกัน ก็เปลี่ยนมานอนห้องเดียวกัน คอยดูแลเธอประหนึ่งสามีที่ดีคนนึงเลย"สวัสดีครับคุณพรชิตา คุณอนาวิน""สวัสดีค่ะคุณหมอ""อาการเป็นยังไงบ้างครับดีขึ้นบ้างไหม?""ไม่ค่อยมีอาการแพ้ท้องแล้วค่ะ แต่ก็ยังมีอาการเบื่ออาหารอยู่บ้าง""แบบนี้ปกติหรือเปล่าครับ หรือว่าเป็นอะไรไม่ดี" อนาวินถามสวนขึ้นไปทันทีด้วยความอยากรู้ เพราะตัวเองไม่ได้มีความรู้อะไรด้านนี้เลยสักอย่าง และก็กลัวด้วยว่ามันจะเป็นเรื่องไม่ดีที่เห็นเธอรู้สึกเบื่ออาหารแบบนี้"เป็นเรื่องปกติ

4 ทุ่มกว่าๆ ของคืนวันเดียวกับคืนที่จัดปาร์ตี้ ขณะที่ลิตากำลังเตรียมตัวที่จะนอนประตูห้องก็มีเสียงเปิดเข้ามา พร้อมด้วยร่างใหญ่กำยำเดินเข้ามาพร้อมกับท่าทางเซเล็กน้อย ใบหน้านั้นแดงอยู่นิดหน่อยเหมือนคนกำลังเมาแต่ไม่ได้เมามาก"อือ จะนอนแล้วเหรอรอเดี๋ยวนะอาบน้ำแป๊บนึง""....." ลิตายืนมองดูอนาวินที่กำลังเร่งรีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองและเดินเข้าห้องน้ำไป ความจริงก็ไม่เห็นต้องนอนพร้อมกันเลยก็ได้ และเธอก็ไม่ได้มีปัญหาอยู่แล้วถ้าเขาจะออกไปสังสรรค์กับเพื่อนที่ไหน เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเวลาเขาออกไปข้างนอกเธอไม่เคยตามเลยเพราะเธอรู้ดี ว่าเธอยืนอยู่ตรงจุดไหนและควรทำตัวแบบไหนผ่านไปสัก 10 นาทีได้ เขาก็เดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมกับใส่เพียงกางเกงตัวเดียว ได้เห็นเจ้าโลกที่มันนูนใหญ่ออกมาจากกางเกง ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติสำหรับเธอไปแล้วล่ะ ทุกคืนที่นอนด้วยกันเขาก็จะเป็นแบบนี้"เพื่อนของคุณวินกลับกันหมดแล้วเหรอคะ""อืม...ฉันไม่ไหวแล้ว อยากขึ้นมานอน""ถ้างั้นก็นอนกันเถอะค่ะ""ฉันยังไม่ง่วงเลย""เอ้า...แล้วคุณวินจะทำอะไรคะ""......" อนาวินไม่ได้ตอบ เขาเดินไปหยิบบางอย่างที่อยู่ในถุงกระดาษซึ่งวางอยู่บนโต๊ะ เธอเห็นถุ

เวลาต่อมาหลังจากที่ได้กลับมาอยู่ที่บ้าน ทุกคนก็ช่วยกันดูแลมาวินน้อยเป็นอย่างดี โดยเฉพาะอนาวิน เขาแทบจะไม่ไปไหนเลย วันๆ ก็อยู่แต่กับลูก พาเดินเล่น อุ้มเดินเล่น และป้อนนมเอง ทำอะไรที่เกี่ยวกับลูกเองทั้งหมด ไม่เหลือคราบผู้ชายที่เคยบอกไว้ว่าไม่อยากมีลูกอีกเลย"จ๊ะเอ๋ มาวินน้อยของพ่อ ตื่นแล้วเหรอครับ วันนี้เก่งนะ ไม่งอแงด้วย""......" ลิตาได้แต่นั่งมองแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ แต่พอเธอนึกอยากจะมีความสุข ความรู้สึกบางอย่างมันก็แทรกเข้ามาทันทีใช่! ความจริงแล้วเขาก็แค่ต้องการแค่ลูกเขาทำดีกับเธอก็เพราะลูกเท่านั้น ตอนนี้ลูกคลอดออกมาแล้วเขาก็สนใจแค่ลูกใส่ใจแค่กับลูกในใจก็ยังแอบคิดว่าสักวันเธอจะมีโอกาสได้รักกับเขาไหม รักที่รักแบบสามีภรรยาจริงๆ เธอก็ได้แต่แอบหวัง ว่าเขาจะหายโกรธและเกลียดเธอจากเรื่องราวในอดีต หันหน้ามาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์อยู่ด้วยกันมาก็เป็นปีแล้ว ทำไมเธอถึงจะไม่รู้สึกดีกับเขาล่ะ"มาวินน้อยค้าบ..." อนาวินพูดหยอกล้อเล่นกับลูกชายเสียงอ่อนเสียงหวาน เขาดูเห่อลูกมากจริงๆ"คุณวินวันนี้ไม่ออกไปทำงานเหรอคะ?""ฉันจะออกไปช่วงบ่ายน่ะ อยากอยู่เล่นกับมาวินน้อยก่อน""อ๋อ...""ฉั