All Chapters of รักเราไกลสุดฟ้า: Chapter 11 - Chapter 20

เมื่อได้ยินชื่อเผยซี เซวียโจวก็อึ้งไปสองสามวินาทีในช่วงสองปีที่ผ่านมา เขาได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับเผยซีมามากมาย เธอเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถในการทำงานโดดเด่นมากเธอดื่มเก่งและช่างพูดช่างคุยในหลายๆ ด้าน เผยซีคล้ายกับเผยฮวนมากแต่น่าเสียดาย เธอไม่ใช่เผยฮวน"พรุ่งนี้เย็นจะไปร่วมงานสักหน่อย""ได้ค่ะ ประธานเซวีย"เช้าวันถัดมา ขณะรับประทานอาหารเช้า ลู่ชวนก็คนนมในแก้วอย่างใจเย็นชายหนุ่มมีออร่าที่สุขุมสง่างาม ทุกการเคลื่อนไหวสะท้อนถึงความเป็นผู้นำสายตาของเขาจับจ้องไปที่เผยฮวนซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ"ได้ยินมาว่าช่วงนี้เขาบ้าไปแล้ว ทุกเลี้ยงที่เมืองหลินเขาไม่พลาดสักงาน""คืนนี้เธอไม่ต้องปรากฎตัวในงานก่อนดีไหม?"เผยฮวนหยุดกินแซนด์วิชและส่ายหัวในช่วงสองปีหลังจากหย่าร้าง เธอมีเรื่องกวนใจน้อยลง สุขภาพจิตและร่างกายของเธอก็ดีขึ้นมากใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ ริมฝีปากแดงสด ฟันขาวสวย"ไม่จำเป็นค่ะ แค่ไปปรากฏตัวตามปกติก็พอ"ตั้งแต่วันแรกที่เธอกลับมาเมืองหลิน เธอก็คาดการณ์ไว้แล้วว่าจะต้องได้พบกับเซวียโจวอีกครั้งในเมื่อหลีกเลี่ยงไม่ได้ ก็เผชิญหน้าอย่างเป็นธรรมชาติไปเลยจะดีกว่าถ้าคืนนี้ได้เจ

และเกือบจะในจังหวะเดียวกัน ลู่ชวนก็โทรเข้ามาพอดีน้ำเสียงของลู่ชวนในสายเย็นชา"เดาว่าน่าจะมาดักพบเธอ พึ่งมาถึง"ดวงตาของเผยฮวนเย็นเยือกขึ้นมา"จับจังหวะได้เก่งจริง เซวียโจวคงคำนวณเวลาที่ฉันจะกลับมาไว้พอดีเลยสินะ"ลู่ชวนเงียบไปครู่หนึ่ง น้ำเสียงทุ้มนุ่มชวนให้รู้สึกปลอดภัย"ถ้าเธอไม่อยากเจอพวกเขา พี่จะให้คนไล่ออกไป"หลังจากเงียบไปสักครู่ เขาก็พูดเสริมว่า"เดาว่าน่าจะมาเป็นตัวแทนพูดจาเกลี้ยกล่อมเธอน่ะ"เผยฮวนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหน้าแม้ว่าเซวียโจวจะมาจากครอบครัวที่ไม่ร่ำรวยนักแต่ตลอดหลายปีที่เธอแต่งงานเข้าบ้านนั้น พ่อแม่ของเขาก็ปฏิบัติกับเธอค่อนข้างดีปกติแล้วของที่ปลูกได้ดีๆ พวกเขาก็มักจะส่งมาให้เธอเธอชอบกินอะไร ทั้งสองคนก็จะปลูกสิ่งนั้นดังนั้น แม้ว่าเธอจะให้ทนายเตรียมฟ้องหย่าไว้แล้ว แต่มารยาทก็ยังคงต้องรักษาไว้"ให้พวกเขาเข้ามาเถอะ ฉันจะคุยกับพวกเขาเอง"เผยฮวนจอดรถเรียบร้อยและนั่งอยู่ในรถสิบกว่านาที ก่อนจะค่อยๆ เดินเข้าห้องรับแขกไปพ่อแม่ของเซวียโจวลุกขึ้นด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นเธอเหมือนกับที่ลู่ชวนคาดไว้ พ่อแม่ของเซวียโจวมาที่นี่เพื่อเกลี้ยกล่อมให้เธอกลับไ

ไม่นานหลังจากที่อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์เข้าเรือนจำ บริษัทของเซวียโจวก็ประสบปัญหาวิกฤตทางการเงินเนื่องจากการตัดสินใจผิดพลาดในช่วงนี้ บวกกับผลกำไรของบริษัทที่ลดลงในช่วงสองปีที่ผ่านมา ทำให้ไม่สามารถจ่ายเงินเดือนพนักงานในเดือนนี้ได้เมื่อได้รับรู้ข่าวนี้ เซวียโจวก็ขังตัวเองอยู่ในห้องทำงานคนเดียวทั้งคืนภาพในอดีตที่เผยฮวนคอยอยู่เคียงข้างเขาในช่วงที่เริ่มต้นธุรกิจผุดขึ้นในหัวของเขาเมื่อห้าปีก่อน ตอนที่เขาไม่รู้วิธีเจรจากับลูกค้า เผยฮวนได้ค้นหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ต และสอนเขาอย่างใจเย็นในช่วงสามปีที่ล้มเหลวในการทำธุรกิจอย่างต่อเนื่อง เขาไม่ยอมให้เผยฮวนใช้เงินจากครอบครัวของเธอ แต่เผยฮวนกลับแอบไปซื้ออาหารเสริมมาให้เขากินความเสียใจถาโถมเข้าใส่เซวียโจวเหมือนคลื่นทะเลที่ซัดสาด เขาใช้มือสองข้างกุมศีรษะ และจู่ๆ ก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนักเขาผิดไปแล้ว ผิดอย่างมหันต์สองเดือนที่ผ่านมา เผยฮวนไม่ได้เจอเซวียโจวเลยวันหนึ่ง จี้เยี่ยนชวนเผยฮวนไปดื่มน้ำชายามบ่ายกันไม่รู้ว่าเธอกำลังดูเว็บไซต์อะไรอยู่ แล้วจู่ๆ ก็อุทานขึ้นอย่างตกใจว่า"โอ้พระเจ้า! เซวียโจวหายตัวไปแล้ว"มือที่กำลังกวนชาอยู่ของเผยฮวนชะงักไป

"ฉันไม่พูด"เผยฮวนส่ายหน้าอีกนิดเดียวเท่านั้น เธอก็จะสามารถคลายเชือกออกได้สำเร็จอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์หรี่ตาลง มองเธอด้วยสายตาเย็นชาแล้วพูดว่า"ได้ ถ้าแกไม่พูด ฉันก็จะทำลายชีวิตแกเอง""ฉันจะทำลายใบหน้าของแก แกจะได้ไม่มีวันยั่วยวนผู้ชายคนไหนได้อีก ฉันจะลงโทษแทนสวรรค์เดี๋ยวนี้!"อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์เสียสติไปแล้วเธอหยิบมีดขึ้นมาแล้วพุ่งไปหมายจะกรีดที่ใบหน้าของเผยฮวนพอดีกับที่เผยฮวนคลายเชือกออกได้ เธอจึงรีบหลบออกไปอย่างรวดเร็วอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์รู้สึกว่าอะไรบางอย่างผิดปกติ เธอยื่นมือจะไปคว้าตัวเผยฮวนไว้เผยฮวนรีบยกขาวิ่งหนี แต่เพราะทั้งตัวเธอเต็มไปด้วยเลือด ทำให้วิ่งได้ไม่กี่ก้าวก็เกือบถูกอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์จับตัวได้ทันใดนั้น เงาสีดำร่างหนึ่งก็พุ่งเข้ามาลู่ชวนมายืนขวางหน้าเผยฮวน เขาเตะอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์อย่างแรงหนึ่งที ก่อนจะรีบคว้าตัวเผยฮวนไว้ในอ้อมแขน"ฮวนฮวน พี่จะพาเธอไปโรงพยาบาล"น้ำเสียงของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความเคลียด ความกังวล ความเสียใจและการตำหนิตัวเองเผยฮวนมองลู่ชวนที่อยู่ตรงหน้าด้วยน้ำตาคลอในที่สุดเธอก็อดไม่ได้ที่จะปล่อยโฮออกมา"เจ็บมาก ลู่ชวน เจ็บมากจริงๆ"ลู่ชวนหรี่ตาลง

เผยฮวนส่ายหัว"เราก็ยังจะมาถึงจุดนี้อยู่ดี ต่อให้ไม่มีอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ คุณก็คงจะไปเลี้ยงผู้หญิงคนอื่นอยู่ดี""เซวียโจว คุณไม่เข้าใจความรักจริงๆ"เซวียโจวมองแหวนเพชรเม็ดใหญ่บนมือของเผยฮวน ร่างกายเขาสั่นสะท้านไปทั้งตัว เขาเอ่ยด้วยเสียงแหบพร่าว่า"ถึงตอนนั้น คุณช่วยเชิญผมไปงานแต่งงานของคุณได้ไหม?"เผยฮวนส่ายหัว ปฏิเสธอย่างเย็นชา"ไม่ ฉันไม่อยากเจอคุณอีกแล้ว"ลู่ชวนเดินเข้ามาข้างหน้า เขาจับมือเผยฮวนเอาไว้"รบกวนประธานเซวียอย่ามารบกวนคู่หมั้นของผมอีก มิฉะนั้น ผมลู่ชวนก็ไม่ใช่คนที่ใจดีอะไรนักหรอกนะ"คำพูดของเขามีความหมายแฝงหากเซวียโจวยังกล้ามารบกวนเผยฮวนอีก เขาจะไม่ปล่อยเซวียโจวไว้แน่นอนเซวียโจวก้มหน้าลง มองลู่ชวนโอบเผยฮวนเดินจากไปเขานั่งอยู่ในสำนักงานเขต พึมพำกับตัวเอง"ไม่มีแล้ว จบสิ้นแล้วทุกอย่าง""เงิน บ้าน บริษัท เมีย หมดสิ้นทุกอย่างแล้ว"วันต่อมา ลู่ชวนตามเผยฮวนกลับไปที่บ้านของเธอเขาเตรียมของขวัญไว้ล่วงหน้าแล้วของขวัญที่เขาซื้อมานั้นมากมายจนไม่สามารถใส่ท้ายรถคันหนึ่งได้หมด ต้องเรียกรถอีกคันมาเพื่อใส่ของเผยฮวนกดกริ่งประตูบ้าน เมื่อแม่ของเธอเปิดประตูออกมา เห็นลู่ช