All Chapters of หลังจากฉันตายไป เขาเหยียบย่ำเถ้ากระดูกของฉัน: Chapter 1 - Chapter 8

วันที่สามหลังจากฉันตาย ซูสือเยี่ยนก็ได้รับสายโทรศัพท์ยืนยันศพเขาโอบผู้หญิงอยู่ในอ้อมแขนพูดอย่างไม่ใส่ใจ “ตายแล้วก็ตายไปสิ เผาแล้วค่อยโทรบอกผม”ร่างของฉันถูกส่งเข้าเตาเผา พอกลายเป็นเถ้ากระดูกแล้ว เจ้าหน้าที่ก็โทรศัพท์หาซูสือเยี่ยนอีกครั้งเขาจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิด“รู้แล้วน่า จะไปเดี๋ยวนี้แหละ”……ในตอนที่ซูสือเยี่ยนมาถึงก็คือหลังจากนั้นสองชั่วโมงเสื้อผ้าของเขายุ่งเหยิงเล็กน้อย คอเสื้อยังมีรอยลิปสติกติดอยู่ชัดเจนดูออกได้ไม่ยาก เขาเพิ่งเสร็จศึกรักมาพอเจอกับเจ้าหน้าที่ เขาก็พูดกระแทกกระทั้น “กระดูกของเสิ่นอี้อันล่ะ? ให้ผมมาเอาไม่ใช่เหรอ?”หลังจากเจ้าหน้าที่ยืนยันว่าเป็นเขาแล้วก็เอาโถที่บรรจุกระดูกของฉันยื่นให้เขาซูสือเยี่ยนรับมาแบบไม่ใส่ใจ ในดวงตาเต็มไปด้วยการล้อเลียน“นี่ก็คือกระดูกของเสิ่นอี้อันเหรอ? คงไม่ใช่ว่าเอากระดูกหมาแมวที่ไหนมาหลอกผมไปเรื่อยหรอกนะ”เจ้าหน้าที่ตกใจ “คุณซูครับ นี่เป็นกระดูกของคุณเสิ่นจริง ๆ นะครับ มีบันทึกอยู่ คุณจะดูไหมครับ?”ซูสือเยี่ยนยิ้มมุมปาก “ไม่ต้องแล้ว ผมเชื่อพวกคุณ”ฉันโล่งอก ไม่รู้เพราะอะไร ฉันตายไปแล้วแต่วิญญาณยังอยู่หลังจากฉันคิดทบ

ผ่านไปครึ่งเดือน ในที่สุดซูสือเยี่ยนก็กลับบ้านของเราเขาผลักประตูบ้านอย่างรุนแรงพลางตะโกน “เสิ่นอี้อัน ไสหัวออกมานะ”เขาผลักประตูบานแล้วบานเล่า แต่อย่างไรก็หาฉันไม่เจอหน้าที่บึ้งตึงของซูสือเยี่ยนเพิ่มระดับมากขึ้นเขาสั่งให้ลูกน้องหาที่อยู่ของฉันพลางพูดเสียงเย็นเยียบ “เสิ่นอี้อัน ในเมื่อจะหนี งั้นทางที่ดีเธอก็หนีให้ไกลหน่อย ไม่อย่างนั้น เอาไว้ฉันจับเธอได้แล้วต้องตีขาเธอให้หักแน่”แต่ผู้หญิงที่เขาต้องการตีให้เขาหัก ตอนนั้นอยู่ตรงหน้าของเขาแล้วไม่นานลูกน้องก็ส่งโลเคชันมากซูสือเยี่ยนอารมณ์บนใบหน้าของน่ากลัวมากขึ้นเรื่อย ๆ มองด้วยความสับสนจึงจะรู้ว่านั่นคือบ้านของจี้เหลียงชวน“ประธานซูครับ สายสุดท้ายของคุณผู้หญิงคือโทรหาคุณจี้ แต่คุณจี้ไม่เจอคุณผู้หญิง พวกเราสงสัยว่าเขาจะลักพาตัวคุณผู้หญิงครับ”ซูสือเยี่ยนตอบเสียงเย็น “รอฉันไป”ซูสือเยี่ยนไปถึงบ้านของจี้เหลียงชวนแบบด่วนจี๋เขาถีบประตูบ้านที่ปิดสนิทด้วยหน้าบึ้งตึงหนึ่งครั้ง สองครั้ง ในครั้งที่สามประตูได้เปิดออกแล้วจี้เหลียงชวนใบหน้าราบเรียบ ใต้ตามีสีเขียวคล้ำ“มีธุระเหรอ?”ซูสือเยี่ยนแสยะยิ้ม “นายเอาเมียฉันไปซ่อนไว้ที่ไหน

แต่ในตอนที่ฉันจะบอกซูสือเยี่ยนด้วยความตื่นเต้น ถึงนึกขึ้นมาได้ว่าเขาบล็อกฉันนานแล้วเขาบอกว่าฉันโหดเหี้ยมมาก ไม่อยากเกี่ยวข้องกับฉันอีกดังนั้นฉันจึงได้แต่ไปหาเขาด้วยตัวเอง กลับประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตคาที่ระหว่างทางไปหาเขาตอนนี้คิดดูแล้ว เป็นฉันเองที่คิดไปฝ่ายเดียวในใจของเขา ซูอี่ม่อบริสุทธิ์ไร้มลทิน แล้วจะเป็นฆาตกรทำร้ายแม่ของเขาจนตายได้อย่างไร?เสียงริงโทนดึงสติของฉันกลับมาซูสือเยี่ยนที่ทำหน้าเย็นชาในแต่เดิม พอเห็นชื่อสายโทรเข้าแล้ว ใบหน้าก็ปรากฏอารมณ์ซับซ้อน“สือเยี่ยน พรุ่งนี้เป็นวันครบรอบวันตายของแม่แล้วนะคะ เราจะไปด้วยกันไหม?”“อื่ม ผมจะไปรับคุณ”“ค่ะ”แล้วจู่ ๆ เธอก็พูดขึ้นมาแบบลังเลอีก “งั้นเสิ่นอี้อันล่ะคะ? เธอจะมาไหม?”ซูสือเยี่ยนหน้าตึงฉับพลัน ตอบเรียบ ๆ ว่า “เธอตายไปแล้ว”หลังจากวางสาย ซูสือเยี่ยนเลี้ยวรถกลับทันทีฉันตามเขาไปยังฌาปนสถานดึกดื่นเที่ยงคืน ต่อให้ฉันเป็นผีก็ยังรู้สึกกลัวที่นี่อยู่ดีแต่ซูสือเยี่ยนกลับเหมือนปิดกั้นตัวเองโดยสมบูรณ์ เคาะประตูฌาปนสถานอย่างมุทะลุ“เถ้ากระดูกของเสิ่นอี้อันล่ะ? คืนผมมานะ”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งทำหน้างง และจำได้ว่าเขาก

ทั่วทั้งงานเกิดเสียงฮือฮาฉันก็มองไปบนเวทีตามสัญชาตญาณเหมือนกันวินาทีต่อมา ประตูใหญ่ก็ถูกผิดออก ตำรวจสองสามคนเดินเข้ามาจี้เหลียงชวนกลับพูดกลั้วหัวเราะขึ้นมากะทันหัน “ดูท่าคนบางคนยังไม่ถึงขั้นที่ไม่มีหัวใจเกินเยียวยา อี้อัน เรื่องสนุกเริ่มขึ้นแล้ว”ฉันมองจี้เหลียงชวนกดปุ่มหน้าจอใหญ่ที่ฉายรูปชุดแต่งงานในตอนแรก ตอนนี้ปรากฏภาพจากกล้องวงจรปิดท่อนหนึ่งท่อนหนึ่งคือคลิปที่ฉันประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ท่อนหนึ่งคือคลิปที่ซูอี่ม่อหนีออกจากบ้านใหญ่ตระกูลซูในที่สุดฉันก็เข้าใจว่าของขวัญชิ้นใหญ่ที่จี้เหลียงชวนบอกคืออะไรเขาต้องเปิดโปงโฉมหน้าที่แท้จริงของซูอี่ม่อในวันนี้งานแต่งงานที่เต็มไปด้วยความสุขในทีแรก ตอนนี้วุ่นวายไปหมด ผู้คนพากันกระซิบกระซาบซูอี่ม่อใบหน้าลนลาน ต้องการการปกป้องจากซูสือเยี่ยนซูสือเยี่ยนกลับผลักเธอออกเบา ๆ สายตาที่มองเธอราวกับมองขยะ“ซูอี่ม่อ คุณคิดว่าเรื่องพวกนั้นที่คุณทำจะปิดได้”“คุณทำให้แม่ผมตาย แล้วทำให้ซูอี่ม่อตายอีก”“คุณสมควรตาย”ซูอี่ม่อแผดเสียงร้องอย่างบ้าคลั่ง ซูสือเยี่ยนแค่มองเธอถูกตำรวจพาตัวไปด้วยสายตาเย็นชาเมื่อความผิดถูกเปิดโปง งานแต่งงนี้จึ