All Chapters of Alejandro's Obsession: Chapter 21 - Chapter 30

Erin is awake but all she saw is pure darkness. Gaya noon, kadiliman lang ang kanyang nakikita ngunit alam niyang hindi pa talaga siya tuluyang gising.Ang sakit ng buong katawan niya. Sinusubukan niyang gisingin ang kanyang diwa ngunit hindi niya magawa marahil dahil hindi maigalaw ng dalaga ang katawan. Pilit niyang iniisip kung ano ang nangyari. Pilit na binabalikan iyon kanyang isipan. Nang matandaan ng niya kung ano ang nangyari ay biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso. “Alam kong sumuko na ako sa buhay pero bakit buhay pa din ako ngayon? Bakit hindi ko pa kaharap si San Pedro?”“Fuck Doctor! What the hell is happening to her? I swear, I’ll kill you!” Mas lalo lang kinabahan ang dalaga at ninerbyos nang marinig ang boses ng lalaking siyang naging dahilan nang pagkawala niya sa sarili. Ang taong naging mitsa nang pagkaupos ng kandila ng kanyang buhay. Kung may tao mang nais makalimutan si Erin ay ang lalaki iyon. Ang mga ginawa nito sa kanya ay hindi makatao. Sana lang, sa

Naging kape na ni Alejandro ang alak. Umagang-umaga palang ito na agad ang inatupag niya kasabay nito si Leon na nakamasid lang sa kanya habang inaalala ang nangyari noong nakaraang linggo. Matapos nilang tulungan si Hellion ay bumisita muna si Leon dito habang nagwawala ang kanyang boss doon sa mansyon nito.“Ilang ulit ko bang sasabihin sa’yo, Leon. Bawal ang hayop dito.” Bakit pakiramdam ni Alejandro kahit ilang trak pa ng alak ang iinumin niya hindi pa din siya malalasing.Limang beer in can na ang naubos niya alas-sais nang umaga palang marahil akala niya matatakasan niya ang problema sapapamagitan ng pagkalasing para kahit papano makalimutan niya ang ginawa niya kay si Erin. Leon scoffed at Alejandro. Parehas lang sila ni Hellion na mga pabebe at palasing-lasing pa kunyari, babae lang pala makakapag-knock-down sa mga matitigas at barakong mga mafia boss na ito. Wala talagang matitigas na barako sa mga magagandang babae. “Dinadamayan lang kita baka manguya mo kasi ang lata,” pa

Alejandro was facing back and forth. He’s nervous while waiting for Erin’s operation to be done. Hindi pa nag-uumpisa ang operasyon ay heto at panay ang lakad niya parito at paroon. He isn’t allowed to get near her because the girl might break down and panic. He’s content while watching her from afar. Nasa labas siya nitong silid kung saan inihahanda ang mga pasyente para sa isang operasyon. He wanted to be with her but he couldn’t. Natatakot siya na baka maramdaman ni Erin ang presensya niya at magwala ito at umayaw sa operasyon. He’s watching her outside the room. He stares at her while she’s talking to her friends. Danica and Abby Grace were her friends and Alejandro was thankful for it. He punished Danica and Abby Grace for helping Erin back then but not to the point that he will kill these two. Pinarusahan niya ang dalawa pero hindi naman malala katulad ng nangyari kay Erin noon.Ilang daang paghingi ng tawad at pagluhod sa harapan nila ang ginawa ni Alejandro bago pinatawad

Isa. Dalawa. Tatlo. Na-miss ni Erin na magbilang ng mga hakbang habang naglalakad siya noong bulag pa siya kaya namang ginagawa niya ito ngayon bilang libangan. Alas-otso pa lamang nang gabi ngunit, tila uulan dahil wala ni isang bituin na makikita sa kalangitan. Madilim na madilim ang langit at nagbabadya ang ulan. Mabilis na naglalakad ang dalaga dahil sa malakas na pag-ihip ng hangin habang siya ay naglalakad. Dagdagan pa na kanina pa nanayo ang balahibo niya sa buong katawan. Pinagpapawisan din siya kahit na malamig. Pakiramdam niya may sumusunod talaga sa kanya. Malakas ang pandama niya noong bulag siya kaya marahil hanggang ngayon ay nasa kanya pa din ito. “God! Erin, bakit ba nagpagabi ka pa?” Bulong niya sa sarili habang naglalakad. Walking distance lang naman ang bahay nila sa flower shop. Nilipat niya ng puwesto ang shop dahil masama ang alaala niya sa lugar na iyon. Wala siyang naramdaman sa lugar na iyon kundi ang pag-iisa at pagiging kakaiba dahil sa kapansanan. Nap

Masakit ang ulo ni Erin nang bumangon siya sa kama. Napaungol siya nang tumama ang sinag ng araw sa kanyang mukha dahil roon ay mabilis siyang naglakad papuntang banyo. Sapo-sapo ang ulo at nakapikit na pumasok siya sa kanyang banyo at agad na nagtoothbrush. Napaharap siya sa salamin habang nagsisipilyo ngunit, natigilan siya nang makita na ang suot niya kahapon ay suot niya pa rin hanggang ngayon. Nanlaki ang mata nang ma-realized kung ano ang nangyari sa kanya. “What the hell happened to me?!” Aniya sa sarili at sinuri ang katawan kung mayroon bang galos o kahit na anong palatandaan na may nangyari sa kanya. She sighed in relief when she found-out nothing happened to her except ofcourse yesterday. Ang natatandaan niya ay pauwi na siya ng bahay kagabi. Napakagat siya ng labi muntik na naman pala siyang mapahamak kagabi dahil sa pagiging matigas ng ulo niya. Dali-dali siyang nagmumog at pinahidan ang bibig hindi. “Goodness, ano bang ginagawa ko sa sarili ko bukod doon sa nangyar