All Chapters of Love Amidst Deceit: Chapter 31 - Chapter 40

Andrew’s POVAgad akong umuwi sa bahay matapos ang art exhibit, at bagamat may kasamang saya dahil nabenta ko ang dalawang piraso ng mga paintings ko, hindi ko pa rin maiwasan ang kabuntot na kabiguan sa kalooban ko. May mga interesado pang bumili ng mga paintings na si Selena ang subject, ngunit hindi ko kayang ipagbili ang mga iyon. Ang mga paintings na iyon—ang mga alaala namin ni Selena—ay tanging sa akin lang, it wasn’t supposed to be there anyway I guess I accidentally mix it up. Kung mawala pa ang mga iyon, wala na akong natirang alaala ng mga panahoong magkasama kami.Pagdating ko sa bahay, naabutan ko si Selena pababa ng hagdan, bitbit ang mga gamit. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko nang makita ko siya—parang may matinding bigat sa aking dibdib. Hindi ko rin alam kung anong gagawin ko. Nilapitan ko siya agad."I'm sorry, Selena. It was a mistake. Wala dapat doon ang mga paintings na iyon," sabi ko, sabay tingin sa kanyang mga mata, hoping na maiintindihan niya. "Kakau

Agustin’s POVKatatapos lang ng meeting ko with my potential client from Malaysia, at naging maganda naman ang takbo ng aming usapan. Talaga namang namangha sila sa kalidad ng drogang inooffer ko sa kanila. Of course, it’s one of the best since si Jorge, na isang mahusay na cook mula sa Mexico, ay may mataas na kalidad ng trabaho at sigurado akong kami ang pipiliing supplier ni Mr. Azman. Kung ikukumpara sa ibang mga bansa na may kakayahang mag-supply, hindi siya magkakaroon ng problema sa pakikipag-negosyo sa akin. Dahil sa aming lokasyon, mas madali at mas accessible ang pagpapadala ng produkto kumpara sa ibang bansa.Patapos na ang kampanya, halos ilang araw na lang at eleksyon na, kaya medyo nagmamadali na ako sa pagkuha ng mga loob ng tao. Alam ko naman na ako ang mananalo, dahil ilang beses na akong nilabanan ni Miguel Sandoval, pero ni isang beses, hindi siya umabot sa kalahati ng boto ko. Malakas ang kumpyansa ko na ako pa rin ang pipiliin ng mga tao pero gusto ko lang maging s

Selena’s POVKinakabahan ako habang papasok ng detention room. Sa tulong ni Bea, nakakuha ako ng suporta para sa mga pinaplano ko. Wala na akong pakialam kung ano man ang magiging kahihinatnan ng lahat ng ito para sa akin. Handa na akong harapin ang lahat, wala nang atrasan. Ang gusto ko lang ay matapos na ang lahat ng ito, at higit sa lahat, matulungan si Andrew.Flash back . . ."Amanda, kanina pa kita hinahanap, anong nangyari sa'yo?" tanong ni Bea nang makita akong gulo-gulo ang buhok at gusot ang damit habang pumapasok sa unit niya."Bea, nakita ko siya. Buhay siya!" Napahawak ako sa braso ni Bea, parang hindi pa rin makapaniwala sa mga nangyari."Sino?" tanong niya nang maang."Ang nanay ni Andrew, yung anak ni Agustin. Nabasa ko ang diary ni Agustin, Bea. Pinagtangkaan niyang patayin si Andrea Carillo. Akala ng buong mundo, matagal na siyang patay, pero buhay siya.""Sigurado ka ba? Nasaan ang diary?"Pumasok ako sa kwarto ko at kinuha ang leather notebook, tapos ito'y inabot ko

Selena’s POVBagsak ang kanyang balikat habang nakaupo sa silya at nakaposas ang dalawang kamay. Napatingin siya sa direksyon ko nang marinig niyang magbukas ang pinto ng kwarto. Biglaang nagdilim ang kanyang mukha nang makita ako. Nakangiti akong lumapit sa kanya at naupo sa harapan niya. Ipinatong ko ang aking mga kamay sa lamesang nasa pagitan naming dalawa.Pagdating ko sa detention office, napakaraming reporters ang nag-aabang sa labas kanina. Lumabas na sa balita na ako ang nagsuplong kay Agustin at magtetestigo ako laban sa mga anomalyang ginawa niya. Sigurado akong alam narin ito Andrew, iniisip ko pa lamang ang reaksyon niya sa ginawa ko ay nang hihina na ako. Importante siya sa akin, pero mas importante sa akin ang pag hihiganti ko para sa magulang ko. Tatanggapin ko na lamang ang galit niya sa akin.“Amanda Perez Marquez!” he said, gritting his teeth in anger as he stared at me.“That’s me,” I answered, holding my head high. “It’s nice to see you here. I’m really excited to

Andrew’s POV"Malaki ang atraso ko sa'yo, Andrew. Alam kong hindi ko dapat ginawa lahat ng iyon." Her voice cracked as she spoke, and I saw the pain in her eyes. “This is the least I can do for you. I will get you out of here, and I hope someday you will find it in your heart to forgive me for everything, Andrew. I know I hid my identity, I betrayed your dad, but everything I’ve shown you, personally, it's all been true. I’m telling you this now because I don’t know if I’ll ever get the chance again in the future. I love you, Andrew. With you, I can be the person I want to be, and I didn’t want to keep pretending. Thank you for the memories." The sincerity in her voice made it harder to stay angry, to hold on to everything I’d been feeling.She helped me untie the ropes around my feet and wrists, and as soon as she was done, I helped her with hers. But before we could leave, Vania appeared, and she clashed with her.Selena quickly snatched the gun from Vania’s hand, pointing it direct