Semua Bab ผู้ชายขายบริการ Way Of Sex: Bab 11 - Bab 20

EP11 - ผู้ชายขายบริการ (โฮลี่)“อื้ออออ ธันวา!!”“ว่าไง จะเลิกงอลฉันได้หรือยัง?”“คะ…ใครบอกฉันงอลนาย”“ก็ไอ้ที่เธอทำอยู่นี่ไง ดูไม่ออกเลยมั้งว่าเธองอลฉัน”“หลบไปเลย!!”พูดจบโฮลี่เดินปึงปังด้วยความเขินอายกลับไปที่ห้องพัก ธันวากระตุกยิ้มบางๆ ก่อนจะคว้าโทรศัพท์ที่พอมีสัญญานขึ้นโทรหาทีน่าหลังจากคุยกันได้พักใหญ่ ธันวาเดินกลับมาที่ห้องพัก เห็นโฮลี่นอนกดโทรศัพท์สบายใจก็เอ่ยขึ้น“ไม่ออกไปว่ายน้ำกับเพื่อนเหรอ ฉันเห็นเพื่อนเธอเล่นน้ำกัน”“กลัวดำอ่ะ”“ครีมกันแดดที่เธอขนมาไง ทาซิจะได้ไม่ดำ”จนแล้วจนรอด โฮลี่ก็เดินออกมาพร้อมบิกินี่ตัวจิ๋ว ก่อนนั่งลงมองเพื่อนๆที่ลงเล่นน้ำท้าแดดท้าลมแบบนั้น“มานี่ ฉันทาครีมให้”“มะ..ไม่เป็นไร”ธันวาไม่ได้ฟังเสียงท้วงของโฮลี่ เขาจับขาเธอขึ้นพาดที่ขาตัวเอง ก่อนบีบครีมกันแดดราคาแพงที่โฮลี่พกมา แล้วค่อยๆใช้มือหนาลูบไล้เนื้อครีมไปตามเรียวขาขาวเนียนละเอียดช้าๆแววตาของชายหนุ่มมันเป่งประกายสเน่หาต่อร่างกายของหญิงสาว โฮลี่ที่เขินจนทำตัวไม่ถูกก็ได้แต่นั่งนิ่งๆ“ขาเธอเนียนมากเลยนะรู้ตัวมั้ย” ธันวาเอ่ย“อ่อ…”(วู้ววววว สวีทไปแล้วยะ! เป็นแฟนกันหรือไงไม่ทราบ) เสียงจีจี้เอ่ยแซว

EP13 - ผู้ชายขายบริการ (โฮลี่)“เข้าสุดแล้ว”“จุก ฉันจุก”“เธอน่าจะต้องจุกทั้งคืน ฉันหยุดไม่ได้แน่ๆ” ธันวาเอ่ยในขณะที่สายตาหยาดเยิ้มมองโฮลี่อย่างหลงไหล"ทะ..ทำเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ อึก! จุก""ซี๊ด! เยอะซิ เยอะมากด้วย"พูดจบธันวายกแขนขึ้นก่อนค่อยๆนั่งแล้วจับขาของโฮลี่พาดบ่าอีกครั้ง ขาเรียวแนบไปกับศรีษะของเขา ธันวากดจูบไปตามเรียวขาในขณะที่โฮลี่หัวใจเต้นโครมครามจนหยุดไม่ได้ หุ่นของธันวาทำให้อารมณ์เซ็กส์ของเธอที่ไม่เคยมีมาก่อนมันตะเลิดไปไกลจนยากจะดึงกลับแขนกำยำ ใบหน้าหล่อเหลา แผงอกแน่นๆกล้ามท้องรอนสวยไปจนถึงเส้นวีไลน์ที่หน้าท้องจรดลงไปถึงมังกรลำโต มันเซ็กซี่มากจนโฮลี่ตกใจ ไม่คิดว่าหุ่นแบบไร้เสื้อผ้าของธันวาจะดีขนาดนี้"อึก! ธันวา ฉันจุก""ฉันจะตายแล้วโฮลี่ ต้องขยับแล้ว"ธันวาขยับเอวท่อนล่างจนร่างของโฮลี่โยนไปตามแรง เมื่อลำท่อนที่ถูกขยับมันเริ่มเสียดสีจนปากรูสวาทที่ตึงสุดมันเริ่มมีเลือดซึมออกมาเรื่อยๆพร้อมกับน้ำรักใสๆที่ร่างกายของโฮลี่หลั่งออกมา"ธะ..ธัน เจ็บ อ๊าง""อืมส์!!"จังหวะการขยับเอวของธันวาที่ดูจะนุ่มนวลต่อร่างกายของโฮลี่ค่อนข้างมาก มันเต็มไปด้วยความวาบหวาม เสียงการเสียดสีพร้อมกับน้

EP15 - ผู้ชายขายบริการ (โฮลี่)ธันวาค่อยๆปาดน้ำตาของโฮลี่ออกจากสองแก้มขาว เขามองหน้าเธอราวกับคิดถึงคนที่ห่างกันมานานแรมปี ทั้งที่มันเพิ่งผ่านไปแค่สองวันเท่านั้น“วันนั้นฉันทำเธอแรงไปหน่อย เธอโกรธฉันหรือเปล่า”“……..”“ถ้าเธอไม่โกรธ ฉันจะไปทำอีกนะ” ธันวาเอ่ย“จะบ้าหรือไง พอเลย ฉันเพิ่งหายเป็นไข้นะ!”“กะแล้วเชียว ที่เธอหายไปเพราะไม่สบายใช่มั้ย ไม่ใช่เพราะเธอโกรธฉัน”“อะไรของนาย”ธันวาอมยิ้มบางๆก่อนประครองใบหน้าขาวของโฮลี่แล้วกดจูบอีกครั้ง“ฉันคิดถึงเธอ”“นะ…นายเมาหรือไง”“ฉันไม่ได้เมา ดื่มไปไม่กี่แก้วเอง” ธันวาเอ่ย“นายไม่ต้องมาพูดรักษาน้ำใจฉัน”“คิดมาก เข้าข้างในเถอะ วันนี้ฉันไม่ทำงานแล้ว จะดื่มกับเธอ” ธันวาเอ่ยพรางดึงมือโฮลี่เข้าด้านใน“เดี๋ยวๆๆๆๆ อะไรยังไงกัน” จีจี้เอ่ย“ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ” ธันวาเอ่ย“มานั่งบนตัก เอ้ย!! นั่งข้างๆเราก็ได้นะธันวา” จีจี้เอ่ย“เบาหน่อยมึง ดูด้วยเดินจูงมืออีลี่มาขนาดนี้” บีเอ่ย“อีแม่บุญทุ่ม เปย์เก่งมาก มาๆวันนี้วันเกิดเรา ดื่มๆ”โฮลี่ไม่ได้ท้วงอะไรก่อนนั่ฝดื่มกับเพื่อนๆ ที่นี่เป็นบาร์โฮส ใครจะนั่งนัวเนียกับใครหรือมีผู้ชายนั่งข้างๆก็เป็นเรื่องปกติ“มา

EP17 - ผู้ชายขายบริการ (โฮลี่)“อายุเท่าไหร่แล้ว?” ธันวาเอ่ยถาม“21 นายถามทำไม”“เธอเป็นน้องฉัน เธอควรเรียกฉันพี่นะ” ธันวาเอ่ย“ไม่เอาอ่ะไม่ชิน เรียกแบบนี้ดีแล้ว”“หึๆ แล้ววันเกิดเธอ…ฉันไปได้มั้ย?” ธันวาเอ่ย“นะ…นายอยากไปเหรอ ฉันนึกว่า…”“นึกว่า???”“เปล่า”“สรุปวันเกิดเธอฉันไปได้มั้ย” ธันวาเอ่ยอีกรอบ“ได้ซิ”ธันวาอมยิ้มบางๆ รอยยิ้มนั่นทำเอาโฮลี่ใบหน้าเห่อร้อนอย่างหนักจนต้องเบือนหน้าหนี นั่งคุยกันไม่นาน ก๋วยเตี๋ยวที่สั่งก็มาเสิร์ฟ โฮลี่มองก๋วยเตี๋ยวนิ่งๆ"อย่าบอกนะว่าเธอกินอาหารข้างทางไม่เป็น??""กินเป็น แต่ฉันไม่กินผักชี มันเหม็น""อ่อ อ่ะ หมดแล้ว ทีนี้กินได้ยัง"ธันวาตักผักชีออกจากชามก๋วยเตี๋ยวของโฮลี่ก่อนะจะเอ่ยขึ้นพรางอมยิ้มออกมา"นายเห็นฉันเป็นคนเรื่องมากขนาดนั้นเลยเหรอ""เปล่าสักหน่อย""โทษฐานที่นายคิดฉันรู้ เอามานี่เลย"โฮลี่เอ่ยพรางคีบลูกชิ้นจากชามก๋วยเตี๋ยวของธันวามา ทำเอาเขาอมยิ้มพรางส่ายหัวเล็กๆกับท่าทางของเธอ"กินให้หมอนะ ถ้าเธอกินไม่หมดฉันจะลงโทษเธอ""อะ..อะไรของนาย"เมื่อกินมื้อดึกนั่นเสร็จ ธันวาก็ขับรถไปส่งโฮลี่ที่คอนโด แต่เหมือนความสเน่หาที่มีต่อเธอมันจะทำให้เขาห้ามใจต

EP19 - ผู้ชายขายบริการ (โฮลี่)“ผมจะจัดการเรื่องนี้เองครับป้า ผมจะไม่ให้พวกมันแตะทีน่าแน่ครับ”“ดีๆนะธัน ทีน่ายังเล็กมากนะ”“ครับป้า..”ธันวาเดินอุ้มทีน่าที่นั่งมองไม่รู้เดียงสาว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกผู้ใหญ่“พ่อจะไม่ให้ใครทำร้ายนะ”“ใครจะตีหนูเหรอค่ะพ่อธัน”“ไม่มีครับ พ่อไม่ให้ใครตีหนูแน่นอน”HOLLY PARTเช้าวันถัดมา โฮลี่ที่กำลังจะออกจากบ้านก็สวนเข้ทกับฮาเปอร์ผู้เป็นปู่แท้ๆเข้า“คุณปู่ขา”“ว่าไงลูก ปู่เพิ่งมาหาแล้วหนูจะออกไปไหนแต่เช้าละหื้ม”“จะออกไปที่บริษัทค่ะ คุณพ่อให้หนูเข้าไปทำงาน”“ไอ้ฮาโล มึงกล้าใช้หลานกูไปทำงานแล้วหรือไง หลานกูยังต้องไปเรียนอยู่นะ” ฮาเปอร์เอ่ย“พ่อครับ หลานสาวคนโปรดของพ่อสายปาร์ตี้ออกไปทุกคืนเลย ผมเลยส่งไปทำงานสักหน่อย” ฮาโลที่เดินออกมาเอ่ยขึ้นเมื่อถูกผู้เป็นพ่อเอ่ยว่าเข้า“จริงเหรอลูก?”“แหะๆ นิดเดียวเองค่ะคุณปู่”“เห็นมั้ย มึงใส่ร้ายหลานกู หลานกูไม่เคยดื้อ เดี๋ยวกูสั่งถอดหุ้นมึงเลยฮาโล” ฮาเปอร์เอ่ยพรางกอดหลายสาวสุดที่รักอย่างโฮลี่เอาไว้“เอ้า! พ่อเชื่อลูกผม แต่ไม่เชื่อผม??”“ใช่”“เฮ้อออ พ่อก็เห่อหลานไปนะครับ”“ทั้งเห่อ ทั้งหวง กูมีหลานอยู่คนเดียว มึงมันไม่มี