All Chapters of เล่ห์รักผู้ชายสารเลว: Chapter 11 - Chapter 20

แอดดดดดด“ยังไม่กลับอีกเหรอ? ”เสียงเรียบๆของบุคคลที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาเอ่ยทักทายฉันที่นั่งอยู่บนโซฟา ฉันก็เงยหน้าขึ้นไปมองเขา ผู้ชายหน้าตี๋ขาวๆเดินเอามือล้วงกระเป๋ามาทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาข้างๆฉัน ฉันก็มองเขาและยิ้มให้เขา“ก็กะว่าจะอาบนำ้ก่อนค่ะ....แล้วค่อยกลับ”ฉันบอกเขาไปตามความจริง เขาก็พยักหน้าเข้าใจและหยิบบุหรี่ไฟฟ้าขึ้นมาสูบโดยมีฉันนั่งมองเขาอยู่อย่างเงียบๆพรึบ“เอามั่งป่ะ? ”“ไม่ดีกว่าค่ะ”ฉันตอบปฏิเสธเขาไปหลังจากที่เขายื่นบุหรี่ไฟฟ้ามาให้ฉัน เขาก็พยักหน้าและโยนเอกสารใส่ตักฉัน“เอกสารการเซ็นสัญญาในการทำงานของเธอ”พี่ลูคัสบอกฉันทั้งๆที่สายตาเขาไม่ได้มองหน้าฉันเลยด้วยซ้ำ เขาคงจะทำแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนสินะก็โชคดีที่เขาได้ฉันแล้วไม่ทิ้งฉันยังให้ฉันคอยอยู่ข้างๆเขา“อ่านและเซ็นซ่ะ”“ค่ะ”ฉันพยักหน้าตอบตกลงและเปิดเอกสารอ่านอย่างเงียบๆเสียงภายในห้องนี้เงียบสนิทราวกับไม่มีคนอยู่ จะได้ยินก็แค่เสียงพ้นควันบุหรี่ออกจากปากของคนข้างๆ ฉันก็อ่านและเซ็นชื่อลงไปในเอกสาร ในหนังสือสัญญามีอยู่ว่ารับฉันเป็นนางแบบพรีเซนเตอร์โปรโมทผับของเขาว่ามีผู้หญิงสาวและสดอยู่จริงๆพูดง่ายๆก็คือการค้าประเวณีโดยการสมยอม

“นายครับแล้วคุณลูซี่ล่ะครับ? ”ผมหลุดจากภวังค์เมื่อได้ยินคำถามจากลูกน้องของผม ลูซี่ก็คือคู่ขาคนใหม่ของผมที่ผมเพิ่งจะพาเธอไปท่องเที่ยวสวงสวรรค์จนเพิ่งเสร็จกิจกรรมจากเธอเมื่อไม่กี่ชั่วโมงนี้“เอาเงินให้มันและพามันออกไปจากผับกู!”ผมพูดอย่างไม่มีเยื่อใยใดๆให้เธอ เพราะผมก็ไม่เคยมีเยื่อใยกับผู้หญิงคนไหนที่ผมนอนด้วยนอกจากเธอคนเมื่อคืนที่ทำให้ผมรู้สึกติดใจกลิ่นหอมๆที่ตอนนี้ผมก็ยังได้กลิ่นของเธอติดจมูกอยู่เลย ถ้าเธอไม่ได้เป็นแฟนของไอ้เทเลอร์บางทีผมอาจจะรับเลี้ยงเธอเป็นนางบำเรอของผมก็ได้นะ“ครับนาย”ลูกน้องผมน้อมรับคำสั่งและกำลังจะเดินออกจากห้องผมไปแต่ผมก็รั้งมันไว้ซะก่อน“เจแปนกลับไปยัง? ”ผมเอ่ยถามคำถามที่ผมอยากรู้มากที่สุดทำให้ลูกน้องผมแอบอมยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะโหยหาเธอทำไมเธอก็แค่เหมือนผู้หญิงทั่วไปแถมยังเป็นผู้หญิงของไอ้เทเลอร์ด้วยซ้ำแต่ยังไงผมก็รู้อยู่แก่ใจว่าผมเป็นคนแรกของเธออยู่ดี“กลับไปตั้งแต่เมื่อตอนบ่ายแล้วครับ”“แล้วเธอพักอยู่ที่ไหน? ”“เธอพักอยู่ที่คอนโดAครับนาย”ผมพยักหน้าและโบกมือไล่ลูกน้องให้ออกไปจากห้องทำงานของผม มันก็โค้งตัวลงและเดินออกไปจากห้องผม ผมก็

“ใจร้อนจัง”ฉันบ่นขึ้นแต่จะไปว่าเคนไม่ต้องกดออดห้องฉันก็ได้หนิเพราะเขามาคีย์การ์ดสำรองของห้องฉันหนิ งั้นแสดงว่าไม่ใช่เคน“ป้าแม่บ้านมั้ง”ฉันพึมพำขึ้นและเดินให้เร็วขึ้นเพื่อไม่ให้คนข้างนอกรอนานอออดดดด ออดดดดดดดเสียงออดยังคงดังขึ้นอย่างถี่รัวเหมือนอารมณ์ร้อนเอาแต่ใจของคนกดกริ่งนั้นแหละ“มาแล้วค่ะ”ฉันตะโกนบอกคนข้างนอกให้รู้ แต่เมื่อฉันมาถึงหน้าประตูในจอมอมิเตอร์ก็ฉายภาพบุคคลที่ยืนอยู่หน้าห้องของฉัน“พี่ลูคัส? ”ฉันเอ่ยชื่อของผู้ชายที่สวมแว่นตากันแดดสีดำพลางทำคิ้วขมวดใบหน้าหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัดเขาสวมเสื้อยืดสีดำกางเกงยีนส์ขายาวสวมทับด้วยเสื้อแจ็คเก็ตหนังสีดำทำให้เขาดูหล่อแบดบอยขึ้น ทรงผมที่ถูกเชตอย่างลวกๆให้เปิดหน้าผากมนของเขาทำให้ใบหน้าของเขาที่ขาวใสหล่อตี๋ตามสเปคฉันยิ่งดูหล่อระเบิดออร่ามาก ว่าแต่เขารู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี้?อออดดดดดดดดดดด ออดดด ออดดดดดดเสียงกดกริ่งเน้นยำ้จนฉันเผลอหุบยิ้มและรีบไปเปิดประตูให้เขาอย่างไวพรึบ“กว่าจะเปิดได้…กะจะให้ฉันยืนจนรากงอกก่อนเลยรึไง!”ทันทีที่ประตูเปิดออกเสียงหงุดหงิดจากคนร่างสูงก็โวยขึ้นและเขาก็ถือวิสาสะเดินผ่านร่างฉันเข้ามาในห้องของฉันก่อนที่จ

พรึบ“อื้อ”ฉันเบิกตาโตขึ้นเมื่อมือหนาของเขาเอื้อมมาจับก้นฉันพร้อมกับบีบอย่างแรงทำให้ฉันทั้งตกใจและเจ็บไปในคราวเดียวกัน“ก้นใหญ่นุ่มดีจัง”“ทะทะลึ่ง!”ฉันว่าพลางหลบตาเขาเพราะเขินอาย แต่มือหนาก็เริ่มซุกไซ้ล้วงมือเข้าไปในกางเกงนอนขาสั้นผ้าลูกไม้ของฉันอย่างสบายๆเพราะฉันไม่ได้ใส่กางเกงชั้นในเสื้อชั้นในก็ไม่ได้ใส่เพราะตามเนื้อตัวของฉันมีแต่ร่องรอยช้ำเป็นจ้ำๆที่เกิดจากการดูดดึงเนื้อฉันจากพี่ลูคัสเมื่อคืนตอนที่เรามีอะไรกัน“อื้ออย่านะคะ”ฉันว่าเสียงสั่นๆมือเล็กของฉันก็จับมือของพี่ลูคัสให้ออกไปจากกางเกงขาสั้นของฉันที่อีกแค่นิดเดียวมือของเขาก็จะสามารถลูบไล้กับกลีบกุหลาบงามที่บวมช้ำของฉันได้แล้ว“อยากดมน้ำหอมๆของเธออ่ะ”เขาว่าเสียงกระเส่าข้างหูฉัน ฉันก็รีบหดคอทันทีเพราะรู้สึกจั๊กจี้ขึ้นมา“ฟอดดดดดหอมไปทุกที่เลย”เขาว่าพลางพรมจูบไปทั่วทั้งซอกคอและตามแก้มของฉันอย่างหื่นกระหายจนฉันรู้สึกเหมือนแก้มและคอของฉันจะช้ำไปอีกแล้วนะ“แต่เจยังไม่หายเจ็บเลยนะคะคงจะมีอะไรกับพี่ไม่ได้”ฉันบอกเขาไปตามความจริง ทำให้ร่างสูงละใบหน้าหล่อตี๋ออกมาจากซอกคอฉันและมองหน้าฉันด้วยแววตากรุ้มกริ่มอย่างมีเลศนัย หน้าตาเขาโคตรหื่นเลย

“พะพี่ลูคัสคะ”เสียงเล็กเอ่ยขึ้นในขณะที่ชายหนุ่มกำลังยืนหันหลังให้เธออยู่“หืม? ”ชายหนุ่มหันมาก็พบกับเด็กอ้วนคนหนึ่งที่วันนี้เธอแต่งหน้าทาปากเขียนคิ้วและแถมยังผูกโบว์สีชมพูหวานแหววแปลกไปจากวันที่เขาเจอเธอวันแรกมาก“เป็นไงบ้างเรา......ยังโดนแกล้งอยู่อีกเปล่า? ”ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเขาไม่ได้หัวเราะเยาะเธอเพียงแต่เขาแค่นึกสงสารเธอ“ไม่แล้วค่ะ.......นี่ของขวัญแทนคำขอบคุณค่ะพี่ลูคัส”เด็กอ้วนว่าพลางส่งกล่องของขวัญผูกโบว์สีชมพูให้ชายหนุ่มรุ่นพี่ เขาก็ยิ้มและเอื้อมมือไปหยิบกล่องของขวัญที่ถูกห่ออย่างสวยงามมาถือไว้และมองกล่องของขวัญในมือพรึบ“โอ๊ะ!ขอโทษคะพี่ลูคัสพอดีนิดารีบเดินไปหน่อยคะ”รุ่นพี่มัธยมปลายหน้าตาสะสวยตรงสเปคของผู้ชายหลายๆคนวิ่งเข้ามาชนกับกล่องของขวัญของเด็กหญิงอ้วนทำให้กล่องของขวัญตกลงสู่พื้นและที่ทำให้เธอเจ็บปวดหัวใจไปมากกว่านั้นคือรองเท้านักเรียนของรุ่นพี่ผู้หญิงเธอเหยียบลงบนกล่องของขวัญของเธอเข้าอย่างจังๆจนมันแบนติดกับพื้นถนนไปแล้ว“ไปกันเถอะคะพี่ลูคัส”นิดารุ่นพี่มัธยมปลายหันไปบอกเสียงหวานพลางจับมือชายหนุ่มให้เดินตามเธอไป แต่ชายหนุ่มเป็นห่วงความรู้สึกของเด็กอ้วนคนนั้นที่เธอนั่งลงกับพ