“Mama!” tawag ko. I looked at my mother with tearful eyes. “Tama na. Hindi masamang tao si Darius.” Kita ko ang pagkamaang niya…hindi siya makapaniwala sa sinabi ko. Nanlisik ang mga mata niya kay Darius, na nakatayo sa tabi ko.“Hindi masamang tao? If he isn't a bad guy, hindi ka sana niya ibinahay!” Napatungo ako sa mga naririnig ko kay mama. Alam ko na kahit anong sabihin ko ay hindi na niya ako pakikinggan. She already judged Darius. For her, Darius is a poor guy and no matter if he's kind or has pure intentions, masama pa rin siya kay mama. Umiling ako. “Mama, ninakawan ako sa kwartong inuupahan ko. Ninakaw lahat ng pera ko. Pinatira niya ako sa bahay niya dahil wala akong matutuluyan,” malungkot kong sinabi. I can't accept her judgement of Darius. It's unacceptable in any ways. Wala siyang kasalanan dito. Alam ko naman sa umpisa pa lang, hindi na siya matatanggap ni mama dahil sa trabaho niya. I tried to ignore my feelings for him pero hindi ko nakaya. This is all my fault
Last Updated : 2025-03-15 Read more