All Chapters of เพลิงรักทะเลทราย: Chapter 21 - Chapter 30

คืนนั้นมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในตอนดึก และลียาที่นอนอยู่บนฟูกข้างๆ เตียงของนีสรินก็ตกใจตื่นขึ้นมา ขณะที่นีสรินก็ตื่นเช่นกัน “ ลียา หากว่าเป็นท่านชีค บอกว่าข้าไม่สบายนะ เป็นไข้และนอนหลับไปแล้ว และหากเขาโทรมาอีกก็บอกเช่นนี้ก็แล้วกัน ข้ายังไม่อยากจะพบเขา ” ลียาจึงได้ลุกขึ้นไปรับโทรศัพท์ภายในที่ส่งเสียงไม่หยุดเลย “ นีสรินไม่สบายเพคะ นางเป็นไข้ ตอนนี้นอนหลับไปแล้ว ” ชีคหนุ่มวางสายลงอย่างหงุดหงิด นางไม่ยอมรับสาย เขาจึงพยายามโทรจนกว่าจะมีคนรับ เขารู้ว่านางคงจะโกรธเขาที่เมื่อตอนกลางวันดุนางต่อหน้าของฮันนา เพราะเขาเองก็ไม่ทันตั้งตัวเช่นกัน เพราะอยู่ๆฮันนาก็โผล่มา และหากเขาไม่เคลียร์ปัญหาและยอมให้ฮันนาสงบลง ก็จะมีความยุ่งยากตามมาอีกมาก นางคงจะไปฟ้องท่านพ่อของนางและจะทำให้พ่อของนางโทรมาต่อว่าเขา เพราะชีคหนุ่มรู้ดีว่าท่านพ่อของนางนั้นรักและตามใจฮันนามากแค่ไหน ไม่ใช่ว่าเขาเกรงกลัวท่านซาอัดท่านพ่อของฮันนานะ แต่เขาไม่อยากจะให้เกิดเรื่องบาดหมางระหว่างกันแม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อยก็ตาม เพราะเขาก็ยังคิดจะแต่งงานกันฮันนาอยู่ วันนี้เขาถูกฮันนาลากออกไปดินเนอร์กันที่โรงแรมหรูในเมืองและไปต่อกันที่ผับและ

และบัดนี้มือหนาข้างหนึ่งก็กำลังฟอนเฟ้นอกอวบใหญ่เต็มมือที่มันเนียนนุ่มเหลือเกินนั้นอย่างเมามัน ริมฝีปากหนาก็ไล้เลียใบหูเล็กของนางสลับกับซุกไซร้ซอกคอขาวผ่อง จนร่างอวบของนีสรินสั่นสะท้านอย่างห้ามไม่อยู่ “ อ๊าา อ๊าา อ๊าา ท่านชีคไม่นะ อย่านะ อย่านะ อย่า อ๊าา อ๊าา ” ร่างอวบของนางบิดไปมาด้วยความเสียวซ่านอยู่ในอกแกร่งของเขา เพราะถูกเขาทั้งบีบทั้งบี้ยอดถันของนาง “ ไม่นะ ท่านขีค ไม่นะ ข้าไม่ยอมท่าน ไม่นะ อ๊า อ๊ายย อ๊าาา ” ปากจิ้มลิ้มร้องครวญครางเบาๆ อย่างทนไม่ไหว นางเคยได้ลิ้มรสรักของเขามาแล้ว และบัดนี้ก็ถูกเขาปลุกเร้ามันขึ้นมา และมันก็จุดติดได้อย่างไม่ยากเย็นนัก ชีคหนุ่มที่กำลังยกยิ้มเหยียดน้อยๆ ไม่ยอมอย่างนั้นหรือ จะยอมหรือไม่เดี๋ยวก็รู้ เจ้าดิ้นรนหนีผัวไปไหนก็ไม่มีทางพ้นหรอกมือหนานั้นทั้งฟอนเฟ้นและบีบเค้นอกอวบของนางทั้งสองข้างสลับกันไปมา ส่วนเจ้าลูกชายด้านล่างที่ตอนนี้ผงาดง้ำเหลือเกิน เพราะมันคะนึงหาแต่ร่องอวบของเมียรักที่ตอนนี้กำลังถูไถกันไปมาเป็นจังหวะเดียวกันเพราะแรงกระแทกของม้าหนุ่มที่วิ่งทะยานไปข้างหน้า เหมือนมันช่วยอำนวยความสะดวกให้นายของมันที่กำลังจะง้องอนนายหญิงของมันอย

ด้านฮันนานางโมโหมากที่ชีคหนุ่มหายไปทันทีที่มาถึงแคมป์และยิ่งไปกว่านั้นเขาหายไปพร้อมกับนางในฮาเร็มของเขาอย่างไม่เกรงใจนางที่กำลังจะแต่งงานเป็นชีคคาของเขาเลย นางเฝ้ารอเขาจนผ่านมาถึงสามวันสามคืนชีคหนุ่มก็ยังไม่กลับมา และนางตัดสินใจที่จะไม่รอแล้ว ในเมื่อเขาทำเช่นนี้ได้ อย่างไม่เกรงว่านางกับท่านพ่อจะรู้เข้าเขาทำอย่างเปิดเผยและไม่สนใจว่านางจะรู้ ทั้งๆที่นางมากับเขาด้วย เขาก็ยังกล้า พานังนั่นหนีไปเสวยสุขกันสองคน นางรู้ว่าเขาตั้งใจที่จะพานังนั่นมาที่นี่เพื่อเริงรักกัน เมื่อฟาร่าแอบส่งข่าวให้นางรู้ จึงได้ติดตามมาเพื่อจะขัดขวางเขา ไม่ให้ได้พลอดรักกับนังนั่น แต่ที่ไหนได้ เขาพาตัวของมันหนีออกไปจากแคมป์ทันที ไม่สนใจนางที่เป็นคู่หมั้นที่มากับเขาเลยแม้แต่น้อย ในเมื่อเขาทำได้นางก็ทำได้เช่นกัน ฮันนาให้สาวใช้เก็บข้าวของและบอกคนติดตามว่าจะกลับเข้าเมืองแล้ว และฮันนาก็ขึ้นรถของตนเองกลับไป พร้อมกับสาวใช้และคนติดตามที่มาด้วย และเมื่อเข้าไปถึงในเมือง ฮันนาก็พาองครักษ์ที่เป็นสามีลับๆของนางแวะที่วิลล่าแห่งหนึ่งที่เป็นวิลล่าหรูมีสระว่ายน้ำส่วนตัว และมีอาณาเขตเป็นสัดส่วนของวิลล่าแต่ละหลัง และแน่นอนย่อม

มีนาสาววัยเริ่มการทำงานเพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัยและกำลังหางานทำ วันนี้เธอมีนัดสัมภาษณ์งานที่บริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่งในแคว้นยัมฮา เธอศึกษาข้อมูลถึงเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับบริษัทแห่งนี้รวมถึงประธานบริษัทหนุ่มรูปหล่อที่ติดอับดับหนุ่มฮอตแห่งปีของแคว้นยัมฮานี้ เขายังไม่ได้แต่งงาน แต่ก็มีข่าวซุบซิบว่าเขามีฮาเร็มของตนเองในคฤหาสน์หลังใหญ่ของเขา ที่มีนาต้องศึกษาเรื่องเหล่านี้เพราะเธอกำลังจะไปสัมภาษณ์งานกับบริษัทแห่งนี้ ในตำแหน่งผู้ช่วยเลขาของผู้บริหารแต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะผ่านการสัมภาษณ์หรือไม่ แต่เธอก็เฝ้าภาวนาว่าขอให้สำเร็จ เพราะเธอนั้นต้องการจะทำงานที่นี่มาก หลังจากกลับจากไปเยี่ยมแม่และน้องของเธอที่อยู่ในเมืองเล็กๆ ของแคว้นนี้ เป็นเมืองที่อยู่ห่างไกลและค่อนไปทางชายแดนที่ติดกับแคว้นอื่น แม่ของเธอไม่ได้มีอาชีพอะไรที่ทำเป็นอาชีพหลักเพราะปกติแม่ของเธอเป็นแม่บ้านธรรมดาที่ทำงานบ้านและเลี้ยงลูกเท่านั้นส่วนสามีใหม่ของแม่ที่เป็นพ่อของน้องชายและน้องสาวที่ยังเล็กของเธอนั้น เพิ่งเสียชีวิตไปไม่นาน และเขาทิ้งเงินก้อนเอาไว้ให้ก้อนหนึ่งแต่มันก็เป็นก้อนใหญ่พอที่จะทำให้สามแม่ลูกเลี้ยงชีวิตของตนเองต่อไปได้ โด

หลายวันต่อมามีนาได้รับอีเมล์ติดต่อกลับจากฝ่ายบุคคลบริษัทไมร่าห์ที่บิดาของเธอเป็นผู้บริหารอยู่นัดให้เธอไปสัมภาษณ์งานในตำแหน่งเลขาฯผู้บริหาร มีนาดีใจมาก เธอภาวนาของเธอได้งานนี้ แม้ไม่แน่ใจนักว่าจะได้พบบิดาในบริษัทนี้หรือไม่เพราะตำแหน่งนี้ไม่แน่ว่าเป็นเลขาของใคร แต่อย่างน้อยก็ยังดีกว่าเป็นพนักงานในแผนกอื่นที่อาจจะพบบิดาได้ยากกว่านี้ แต่ตำแหน่งเลขานั้นอาจจะทำให้เธอมีโอกาสได้พบบิดาของตนเองได้ง่ายกว่า และถ้าโชคดีอาจจะได้พบเขาบ่อยๆ พอที่เธอจะได้มีโอกาสศึกษาเขาว่าเป็นคนเช่นไร และเขาจะยินดีไหมที่ได้รู้ว่ามีลูกสาวที่เขาไม่เคยรู้มาก่อนมาตามหาเขา เมื่อวันสัมภาษณ์งานมาถึงมีนาแต่งกายอย่างเรียบร้อยด้วยชุดสูทกระโปรงสีเทา เสื้อเชิตตัวในสีขาวและสะพายกระเป๋าที่เข้าชุดกันมองดูเรียบร้อย แล้วก็ขับรถตรงไปที่บริษัทไมร่าห์เพื่อเข้ารับการสัมภาษณ์ทันที เมื่อเธอไปถึงพนักงานประชาสัมพันธ์ด้านล่างให้เธอขึ้นไปพบฝ่ายบุคคลที่ชั้น 10 ได้เลยเมื่อเธอขึ้นไปพบกับฝ่ายบุคคล เธอนั่งรอพวกเขาสั่งครู่หนึ่งก็ถูกสั่งให้เข้าไปในห้องสัมภาษณ์ที่เป็นห่้องขนาดเล็ก และเมื่อสัมภาษณ์เสร็จสิ้นแล้ว ชายวัยกลางคนที่เป็นคนสัมภาษณ์เธอ เขาบ