All Chapters of Mafia Boss, Judge Me! : Chapter 21 - Chapter 30

Rhian POV Sakay ng aking ducati mabilis akong nakarating sa Rhian Mall, nag lalakad ako papuntang entrance ng may makabangga akong babae, kaya agad akong humingi ng paumanhin at napatingin sa kanya. May kasama itong lalake na mejo katandaan na pero hindi mo mahahalata na matanda na ito dahil sa tindig ng katawan nito. Nag tama ang mata namin ng babae na medyo may edad na. "Sorry po" aniko at akmang pupulutin ang nahulog na bag nito ng hawakan nya ang kamay ko na kinabigla ko. Nanginginig ang kamay nito at nanlalamig na dumapo ang kamay nya sa palapulsuhan ko. Bigla ay parang nakaramdam ako ng kakaiba sa pag dapo ng kamay nito sa balat ko. "Anak!" Anito sa nanginginig na boses, medyo na iiyak na din sya dahil namumula na ang mga mata nya. Napatingin ako sa kasama nitong lalake, pero napakaitim na awra ang makikita mong bumabalot sa kanya. Medyo kinilabutan ako sa awra ng lalakeng ito. Nakatingin lang sa akin ang lalake na blangko ang ekspresyon! Napakalam

3rd person pov Tama ang hinala ko. Pinaimbistigahan ko ang babaeng yon at lumalabas na ampon sya ng mag asawang De Guzman hindi ko lang alam kong paano nangyare yon. Kung pano nakalabas si Malia mula sa kotse. Kailangan kong makausap ang mag asawang iyon upang makumpirma ang lahat. Upang lalong makasigurado na sya talaga ang anak ko na inakala naming mag asawang patay na. Nag utos ako ng tao upang makakuha ng buhok nya, at agad kong pina DNA test ang buhok na iyon at ang sa akin. Ngayon makukuha ang resulta, hindi ko na sinama si Alia para maging maayos ang lahat. Baka mapano pa sya, nong araw na nawala si Malia yun din ang araw na nalaman naming nag dadalang tao sya ngunit sa kasamaang palad nakunan sya dahil mababa ang kapit ng bata, mula non hindi na sya nag buntis. Dahil na din siguro sa stress kaya nawala ang pangatlong baby namin. At kasalanan ko yun kung sana nag ingat ako edi sana hindi nawalay sa piling namin si Malia, kami sana ang kinalakihan nyang magulang.

Rhian pov Tama ang hinala ko hindi nga matandaan ni tanda ang ng yare sa amin kagabi. Kaya nag desisyon akong umalis na sa trabaho. Dahil may malaking mission na binigay sa amin si Boss. Mga ilang weeks kaming mawawala oh baka abutin pa ng month. Baka mag taka si Tanda pag hindi ako pumasok ng isang bwan haha. Ginamit ko nalang na dahilan ang nakita kong blood stain sa kama nya kahit alam kong ako ang dahilan non. Hindi nya naman matandaan eh kaya ayos lang. Inayos kona ang lahat ng gamit ko sa pag alis sinigurado ko talagang walang maiiwan. "Are you serious? Aalis kana talaga?" Tanong nito sa malungkot na boses. "Yeah! Mamimiss ko yang pangit mong mukha Tanda!" Aniko sabay tawa. Nag salubong naman ang kilay nito. "Aalis kana nga lang mang lalait kapa tsk!" Anito. Nang maigayak ko na lahat ng gamit ko ay tumingin ako sa kanya na nakamasid lang sa bawat galaw ko. "Don't worry, I will return to my work when I have time!" Aniko. Nakita kong nag liwanag

ShonPOV Nakaupo ako habang nakatanaw sa tabing dagat at palihim na nag mamasid sa paligid habang nakikiramdam Abala akong nakaupo sa isang tabi ng marinig ko ang sigawan ng mga kalalakihan sa paligid na aking kinaroroonan. "Bro ang ganda ng mga yon ohh" anito hindi ko sila kilala. "San bro?" Tanong naman nito, Tinuro nito ang sinasabi pero hindi ko pinansin, tss! Nanatiling nakikinig ako sa kanilang usapan. "Yun ohh ang sexy pa!" Ani nitong muli. "Ouh nga bro mukang masarap ang mga yan!" Manyak na ani nito. Binalewala ko ang mga ito at hindi pinansin ang pinag uusapan nila, nag patuloy lang ako sa pakikinig sa kanila. "Tara lapitan natin mukang ayaw maligo ng isa!" Ani ng lalaki hamak na mas gwapo naman ako sa mga to tsk. "Sige tara!" Yaya naman nito sa kasama. Sinundan ko sila ng tingin habang nag lalakad at napamura ako sa aking isip ng makitang si Rhian ang babaeng tinutukoy nila. Bago pa sila makarating sa gawi ni Rhian lumapit ako

Narrator's POV Sa kabilang dako, natatakot ang mag asawang Deguzman sa pag dakip sa kanila ng mga di kilalang tao. Walang magawa ang mag asawa kong kayat mabilis silang natangay ng mga taong kumuha sa kanila. "Sumunod lang kayo. Hindi kayo masasaktan!" Ani ng isa sa kumuha sa kanila. "Saan nyo ba kami dadalhin?" Lakas loob na taong ni Mang Pedro kahit na nginginig ang katawan. "May gusto lang kumausap sa inyo!" Ani ng lalake. Kinabahan na silang dalawa. Parehas silang may kutob kung bakit sila dinakip ng mga taong ito. Ang hinala ni Supremo sa mag asawang Deguzman kasabwat ito ng mga kalaban nila, pero nag kakamali sya ng hinala. Pinaimbistigahan na nya ang mag asawa at lumalabas na wala silang kahit na ano mang komunikasyon sa kahit sinong kalaban nila. Kaya oras na malaman nyang may kinalaman ang mag asawa sa pag kawala ng anak nyang si Malia hindi sya mag dadalawang isip na paslangin ang mag asawa. Hindi nila namalayan ang oras, bigla na lang nasa