Parang sinasadya ng ulan nakikisama din ito sa pagluluksa ko, nakatingin ako sa kalawakan pinapakiramdam ang bawat pataka ng ulan na bumubuhos sa Mukha ko. Ayukong umalis sa puntod na ito kung pwede lang habang buhay akong manatili dito ay gagawin ko. Limang Araw na Ang nakalipas matapos naming ilibing si Mayaki. Wala akong matinong kain, tulog at pahinga dahil Wala akong gana sa lahat. Hindi Rin ako nakakausap ng matino, para akong isang robot na walang buhay halos kaladkarin na nga ako Nila Kuya kanina. " Astra, basang basa kana gusto mo bang mag kasakit?" Para Naman akong walang Tenga dahil nakatulala lang ako na nakatitig sa puntod ng kapatid ko at ni Daddy. T*ng*na naman oh! parang kailan lang dalawa kaming kumakanta dito bakit agad naman siyang tumabi diyan , nakakainis talaga itong kapatid ko. " Bumangon kana diyan! ano baaa!" umiiyak kong sigaw Para akong bata na inagawan ng laruan, para akong bata na nag tatampo. Nakaluhod ako habang umiiyak nakatitig sa puntod
Last Updated : 2025-03-23 Read more