All Chapters of หนุ่มร้อนรัก: Chapter 21 - Chapter 25

ในวันที่เกมต้องอยู่คนเดียวท่ามกลางความเหงาที่คลุมจิตใจอันอ่อนล้า เขายังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะทำอะไรต่อจากนี้ แต่ที่เกมตัดสินใจแน่นอนแล้วว่าจะเลิกอาชีพขายตัว เพราะเขารู้สึกเบื่อและไม่อยากที่จะต้องอดทนต่อความเจ็บปวดทั้งกายและใจ อีกสาเหตุที่ทำให้เกมอยากเลิกอาชีพนี้ เพราะยีนส์ได้ให้เงินเขามาก้อนหนึ่งเป็นทุน เกมรู้สึกตื้นตันใจอย่างมากที่ยีนส์ยังไม่ลืมเขา ยังให้เงินไว้ใช้เพื่อเป็นทุนประกอบอาชีพ แต่ที่เกมต้องหนีออกมาห่างจากยีนส์ เพราะด้วยความรักจากใจจริงของเกม เขาไม่อยากให้ยีนส์เสียโอกาสดีๆกับยนต์ ถ้าเกิดวันใดวันหนึ่งยนต์ได้รับรู้ความสัมพันธ์ของทั้งสอง เกมกลัวยีนส์ได้ผลกระทบจากตรงนี้ เขาจึงตัดใจหนีมาไม่บอกใคร แต่บังเอิญที่เขาได้เจอดอมเสียก่อน เพราะดอมได้มาหาลูกค้าห้องที่เกมเช่าอยู่ใหม่ จึงเป็นเหตุบังเอิญให้เจอกัน ช่วงเวลาที่เกมกำลังคิดว่าจะทำอะไรต่อจากนี้เขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง เขาจึงเดินออกไปเปิดดูว่าใครมาหา ซึ่งก็เป็นคนเดียวที่รู้ว่าเกมเช่าห้องอยู่ที่ไหน “ว่าไงเกมสบายดีไหม”ดอมเอ่ยขึ้น “เข้ามาก่อนซิ เราก็เรื่อยๆมีอะไรเหรอ นายล่ะเป

เกมได้ตัดสินมาอยู่กับกันและทิ้งความหลังไว้ไม่เหลียวแลอีกต่อไป เขาวาดหวังว่าจะใช้ชีวิตกับกันหนุ่มใหญ่ และจะพยายามลืมยีนส์อันเป็นรักแรกให้ขาดสะบั้น เกมจึงคิดหนทางทุกวิธีเพื่อที่จะเอาชนะใจและมัดกายกันให้อยู่หมัด ถึงแม้กันจะอายุสามสิบกว่าแต่หุ่นยังดูดี เพราะเขาฟิตร่างกายเข้าฟิตนิสอย่างสม่ำเสมอ แต่มีอยุ่สิ่งหนึ่งที่เขาไม่ค่อยฟิตนั้นคือท่อนเอ็นของเขา ในค่ำคืนนี้เกมจึงคิดหนักว่าจะจัดการอย่างไรดี “เกมรู้ตัวไหมว่าน่ารัก ผมเห็นเกมทีไรมีอารมณ์ทุกที เพียงแต่ไอ้นั่นผมไม่แข็งแค่นั้นเอง”กันพูดขึ้นในขณะนอนเคียงข้างกับเกมเป็นครั้งแรกในคอนโดหรู “ไม่ต้องกังวัลเดี๋ยวผมจัดการให้เองครับ”เกมที่นอนเคียงข้างอยู่กับกันได้ลุกขึ้นนั่ง “ถ้างั้นช่วยผมหน่อยได้ไหม” “ได้สิ” เกมยื่นใบหน้าลงจุมพิตที่แก้มทั้งสองข้างของกัน หลังจากนั้นประกบริมฝีปากของกันอย่างโอนโยน เขาค่อยๆดันปลายลิ้นเข้าไปภายในปากของกัน และตวัดลิ้นสลับไปมาภายในปากปากของกัน ส่วนมือก็บี้ขย้ำหัวนมของอย่างบีบเค้น “ผมเสียวมากเลยแต่ไอ้นั่นยังไม่แข็ง” เกมถอนริมฝีปากออกมา

หลายวันผ่านไปความใกล้ชิดของยีนส์กับปีโป้ได้มีมากขึ้น เพราะปีโป้เป็นคนจัดการเรื่องเรียนให้ยีนส์จนเขาได้เรียน กศน, ตามที่ตั้งใจไว้แต่แรก ซึ่งในวันนี้ยีนส์ก็ได้เข้ามาอยู่ในห้องของปีโป้ เพราะมาให้ปีโป้ติดเข้มสอนเพิ่มเติมจนเวลาดึกพอสมควร “พี่ชายของยีนส์ไม่ว่าเหรอนี่ก็ดึกมากแล้ว”ปีโป้เอ่ยขึ้น “ไม่ว่าหรอกครับ เพราะวันนี้พี่บอกกว่ากลับดึก” “ถึงว่าซิ ทุกทีอยู่ได้ไม่นานต้องรีบกลับ” “ใช่ ถ้างั้นคืนนี้นอนกับนายได้ไหม” “ห้องตัวเองก็มีทำไมไม่นอน”ปีโป้ปิดหนังสือแล้วลุกขึ้นบิดขี้เกียจ “เราง่วงนอนมากเลยเดินไปไม่ไหวหรอก” ยีนส์ลุกขึ้นเช่นเดียวกันและเดินไปยังเตียงนอนของปีโป้และล้มตัวลงนอนทันที เมื่อปีโป้เห็นเช่นนั้นเขาจึงรีบไปยังเตียงนอนของตัวเองและจับแขนของยีนส์ดึงให้ลุกขึ้น “ลุกขึ้นได้แล้วไปนอนห้องตัวเอง” “ไม่ไป”ยีนส์ดึงร่างของปีโป้จนล้มลงทาบทับตัวของเขา สายตาทั้งสองจ้องประสานกันอย่างหวานฉ่ำ ยีนส์นั้นเขามีแผนในใจว่าคืนนี้ต้องเผด็จศึกให้ได้ เพราะหัวใจของเขาเริ่มหวั่นไหวนิดหน่