All Chapters of ทัณฑ์สวาทอเวจี: Chapter 21 - Chapter 30

พราวฟ้าขอตัวกลับหลังจากที่พึ่งมาที่บริษัทได้ไม่ถึงสิบนาที หล่อนดูร้อนรนผิดปกติ แต่ชัชชวีร์ก็ไม่ได้ซักถามอะไรมิสเตอร์ไมเคิลกลับไปแล้ว ตอนนี้เหลือแค่ชัชชวีร์ และวรุณธิดาที่นั่งอยู่ในห้องทำงานท่านประธาน ไวท์รู้สึกใจเต้นแรงในสิ่งที่หล่อนกำลังจะพูดกับชายหนุ่มตรงหน้า"ไวท์ตัดสินใจแล้วค่ะ ไวท์จะขอลาออกค่ะ"ชัชชวีร์ที่นั่งจ้องหน้าไวท์อยู่ ถึงกับตกใจเพราะเขาไม่คิดว่าหญิงสาวจะตัดสินใจแบบนี้"ทำไมล่ะ ต้องถึงขนาดลาออกเลยเหรอ ในท้องเธอคือลูกของฉันนะ" ไวท์ได้ยินแค่นั้นก็ตัวลอยด้วยความปลื้มปีติ"แล้วยังไงคะ ในเมื่อไวท์ไร้สถานะ ลูกของไวท์ที่จะเกิดมาก็เป็นได้แค่ลูกนอกสมรส อีกหน่อยท่านประธานก็ต้องแต่งงานกับคุณพราวฟ้าอย่างน้อยก็เพื่อรับผิดชอบเธอ แล้วไวท์จะต้องอยู่ยังไงคะ"ไวท์ถามกลับอย่างต้องการคำตอบ"ฉันกับพราวฟ้า ฉันมั่นใจว่าไม่มีอะไรเกินเลย อาจจะต้องมีการตรวจดีเอ็นเอเมื่อเด็กคลอด" ชัชพูดออกไปตามที่คิด เขาคิดว่าต้องมีอะไรผิดพลาด แต่เขาไม่ได้คิดไปถึงขนาดว่าพราวฟ้าจะสร้างเรื่องโกหกเป็นตุเป็นตะ เท่าที่เขาเคยรู้จักหล่อนมา พราวฟ้าไม่น่าเป็นคนแบบนั้น"แล้วไวท์ล่ะคะ พี่ชัชจะเอาไว้ตรงไหนดี"ชัชชวีร์ได้แต่ยืน

ตอนนี้ท่าทีของผู้เป็นแม่ดูผ่อนคลายลงมาก ไม่เหมือนตอนกลางวันที่โมโหเขาจนขีดสุด ชัชชวีร์เดินไปนั่งลงตรงข้างพ่อกับแม่"แกจะเอายังไง ถามใจตัวเองดูให้ดี ลูกผู้ชายกล้าทำต้องกล้ารับ" คุณมนตรีพูดกับบุตรชาย พ่อเขาเป็นคนพูดน้อย เงียบขรึมแต่ดูใจดี"ตาชัช ฟังแม่นะ ฟังแล้วเก็บไปคิด... กลับไปทบทวนหัวใจตัวเองดีๆ ว่า รักหนูไวท์ไหม อยู่กันมาตั้งนาน แกอาจจะรักน้องไปแล้วก็ได้แต่แกไม่ยอมรับ แกอาจจะไม่รู้ใจตัวเองก็ได้ ลองสมมติดู ถ้าไม่มีน้องแล้ว แกจะไม่เสียใจ แกจะอยู่ได้จริงๆ ใช่ไหม? " ชัชชวีร์นิ่งฟัง"แล้วพราวฟ้าล่ะครับ แม่จะให้ผมทำยังไง เขาเป็นทั้งหุ้นส่วน เป็นคนมีหน้าตาทางสังคม เธออาจจะเสื่อมเสีย" ชายหนุ่มแย้ง"เอ้า! แล้วหนูไวท์ไม่เสื่อมเสียหรือไง ทำไม? แค่เพราะหนูไวท์ไม่มีหน้าตาชื่อเสียง แกเลยจะทำยังไงกับน้องก็ได้เหรอ" คุณหญิงวิภาวีขึ้นเสียงทันทีเพราะโมโหมากที่ลูกชายพูดไม่เข้าหู"คุณใจเย็นๆ ก่อนนะ" เสียงคุณพ่อคอยกระซิบข้างๆ"ไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ ผมกลัวถ้าเรื่องแพร่งพรายออกไปอาจจะมีผลต่อธุรกิจของเรา""แกไม่ต้องกลัว เรื่องขี้ปะติ๋วแค่นี้ คนอย่างแกจัดการไม่ได้เชียวหรือ" คุณหญิงยังคงโมโห"ไม่รู้นะว่าแกจะ

ไวท์นอนร้องไห้กอดตัวเองจนพอแล้ว หล่อนจึงค่อยๆ ลุกขึ้น เข้าห้องน้ำ อาบน้ำและใส่ชุดเดิมตอนมา ก่อนจะเปิดประตูเดินลงบันไดเพื่อออกจากบ้านหลังนี้ เราคงจะไม่ต้องพบกันอีก ตาแดงก่ำทำท่าจะมีน้ำใสๆ ไหลลงอีก ไวท์นั่งแท็กซี่กลับคอนโดเพื่อไปเก็บข้าวของ เครื่องใช้ที่สำคัญ หล่อนคงไม่กลับมาที่นี่อีกนาน คอนโดนี้เป็นชื่อไวท์ที่ชัชซื้อให้ ซึ่งตอนนี้ก็แอบลังเลอยู่ว่าต้องคืนเขาไหม กลัวว่าเขาจะทวงคืน ไวท์จึงตัดสินใจเขียนจดหมายทิ้งไว้ เรื่องคอนโด และรถหรูอีกสองคันที่เขาซื้อให้เป็นของขวัญวันต่างๆ ใจจริงหล่อนไม่ได้เป็นนางเอกหรือคนดีขนาดนั้นหรอกที่คิดจะคืนของให้เขา เพราะอยู่กันมาไวท์เองก็ปรนนิบัติตอบแทนทุกอย่าง แต่หล่อนกลัวเขาตามทวงคืน กลัวเขาไม่จบเพราะอยากได้สมบัติคืน ไวท์ไม่อยากมาเผชิญหน้ากับเขาอีก ก็เลยอยากตัดปัญหาด้วยการขอคืนคอนโดและรถหรู ส่วนคันที่หล่อนชอบขับเป็นรถญี่ปุ่นธรรมดา คันนี้เขาไม่น่าจะทวง ทรัพย์สินอื่นๆ รวมทั้งเงินสด ไวท์กะว่าจะเก็บไวท์ตั้งตัวเลี้ยงดูลูก เมื่อไวท์จบจดหมายแล้วจึงทยอยขนกระเป๋าสัมภาระลงลิฟต์ โดยมี รปภ คอนโดสองคนมาช่วยขน และทุกความเคลื่อนไหวของไวท์มีสายตาคู่หนึ่งที่คอยจับจ้องอยู่ไวท

ไวท์จัดบ้านเสร็จก็ออกมานั่งเล่นหน้าบ้าน ตั้งแต่หล่อนย้ายออกมาจากคอนโด ไวท์รู้สึกเหมือนมีคนคอยจับจ้อง เหมือนมีคนแอบตามมาทำนองนี้ หรือหล่อนจะคิดมากไปเอง ไวท์ทะเลาะกับตัวเองในใจ ก่อนจะสลัดความคิดทิ้ง เกือบสัปดาห์แล้วที่ชัชชวีร์ไม่เข้าบริษัท เขานอนเกลือกกลิ้งอยู่บนเตียง รู้สึกไม่อยากทำอะไร เขาไม่รู้เขาเป็นอะไร เขาคิดถึงแต่ไวท์และเขาเพิ่งจะรู้ตอนนี้เอง ว่าเขาไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับไวท์เลย เพราะเขาคิดไม่ออกว่าหล่อนจะไปอยู่ที่ไหน จะไปอยู่กับใคร เขาไม่เคยรู้จักบ้านของไวท์ ไม่เคยพบครอบครัวของไวท์ หรือแม้แต่เพื่อนของหล่อนด้วยซ้ำ นี่ขนาดเขาอยู่กับหล่อนมาตั้งห้าปี แต่ตอนนี้เหมือนเขาไม่เคยรู้จักไวท์เลย หล่อนทำให้เขามืดแปดด้านไปหมด เพราะไม่รู้จะไปตามหาที่ไหน อยู่ดีๆ น้ำตาก็ไหลออกมาตามหางตา เขารีบเช็ดมันทิ้ง เพราะไม่อยากรู้สึกว่าเป็นคนอ่อนแอ รู้สึกเหมือนใจจะขาดเลย ชัชไม่สามารถควบคุมความคิดตัวเองได้ ไม่สามารถสั่งให้สมองเลิกคิดได้ นี่เราเป็นไรว่ะ ทำไมถึงคิดถึงแต่ผู้หญิงใจร้ายคนนั้น ทำไม ทำไม ชัชชวีร์ถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมาในใจจากสัปดาห์ เลื่อนไปเป็นเดือน ที่ชัชชวีร์ไม่กระดิกตัวทำอะไรสักอย่าง เขากลายเป็นคนเ

ชัชชวีร์ขับรถกลับบ้านด้วยสภาพไร้ชีวิต แม่ของเขาที่เห็นสภาพลูกชายแล้วก็อดสงสารไม่ได้ อยากจะบอกกับลูกชายเรื่องหนูไวท์เหมือนกัน ว่าหล่อนจ้างนักสืบติดตามไวท์ ตั้งแต่ที่ไวท์ออกจากคฤหาสน์ของตนเองไปแล้ว เพราะหล่อนไม่มีทางปล่อยให้ว่าที่ลูกสะใภ้กับหลานหนีไปอย่างโดดเดี่ยว โดยที่คุณหญิงไม่รู้ชะตากรรมไม่ได้หรอก ไม่ใช่ละครหลังข่าว สมัยนี้สมัยไหนละ คนทั้งคนจะหนีไปไหนได้ไกลโดยที่เราไม่รู้ไม่ได้ คนอย่างคุณหญิงวิภาวีซะอย่าง ร่ำรวยเงินทองและร่ำรวยสมองด้วย มันเป็นแผนของคุณหญิงตั้งแต่ขอให้ไวท์มานอนที่คฤหาสน์ของหล่อนแล้ว ก่อนจะยิ้มให้กับความฉลาดของตัวเอง ได้แต่ถอนหายใจให้กับชัชชวีร์ เพราะหล่อนตั้งใจว่า หากชัชชวีร์จะยอมรับใจและความรู้สึกตัวเองบ้างแม้แค่นิดเดียว ยอมรับเมีย ยอมรับลูก หล่อนก็จะพาลูกชายไปตามเมียกลับมา แต่จนตอนนี้ไอ้ลูกชายโง่เง่าเต่าตุ่นของหล่อน ยังคงดื้อดึงและไม่ยอมรับใจตัวเอง หล่อนก็เลยต้องปล่อยให้รู้สึกและคิดได้ด้วยตัวเองก่อน ...รอดูต่อไปวันนี้ชัชชวีร์เลือกที่จะนอนที่บ้านเพราะไม่มีแรงจะขับรถกลับคอนโด เขาไม่ลงมาทานข้าวจนคุณหญิงต้องให้แม่บ้านยกขึ้นไปให้ แต่เขาก็ไม่ยอมแตะข้าวแม้แต่เม็ดเดียว หา