All Chapters of SCALPEL'S KISS: Chapter 131 - Chapter 140

Napatigil si Amorsolo, ngunit saglit lamang. Ang galit sa kanyang mukha ay muling sumiklab. "Huwag mong ibaling sa akin ang kasalanan mo, Stephan. Oo, ginamit ko si Champagne, pero hindi ko siya pinatay! Ikaw, anak ko, anong ginawa mo? Pinatay mo ang asawa mo! Buntis siya, Stephan! Pinatay mo pati ang magiging apo ko!" Ang boses ni Amorsolo ay nagbabaga sa galit, at tila handa na siyang sugurin si Stephan.“Tumahimik ka, Itay!” Tumayo si Stephan, halos magkadikit na ang kanilang mga mukha. “Kung hindi ka nagkandamatay sa utang noon, hindi ko kailangang pakasalan si Champagne! Wala akong mapapala kung hindi dahil sa pagiging sakim mo!”Nagpatuloy ang sagutan ng mag-ama, at ang tensyon sa silid ay umabot sa sukdulan. Samantala, si Pia ay halos madurog na sa takot at pagod. Ang kanyang mga hikbi ay naririnig sa likod ng kanilang argumento, ngunit wala ni isa sa kanila ang tumigil upang pansinin siya."Kasalanan mo rin ito, Pia!" biglang sigaw ni Amorsolo, sabay turo muli sa kanya. "Kung

Nagkaharap ulit sina Mercy at Herbert , ang balae nila na si Amorsolo, si Stephan , at si Pia na kabit ni Stephan. Galit na galit na si Mercy at Herbert habang tinatanong nila si Stephan tungkol sa kanyang mga desisyon at ang mga pangyayaring nagdulot ng gulo sa kanilang pamilya. Tinutok ni Mercy ang kanyang mga mata kay Stephan at nagsalita ng matalim na tinig."Stephan," sabi ni Mercy, ang boses niya'y puno ng galit, "Ang mansion na iyon, ang lahat ng mga bagay na ibinigay namin sa inyo, ay isang pagpapakita ng pagtangkilik namin sa inyong mag-asawa! Ngayon, paano mo nasayang ang lahat? Pinayagan ka namin doon, binigay namin sa iyo iyon bilang bridal gift para sa inyong buhay mag-asawa, tapos nagdala ka ng kabit sa bahay namin? Ang kapal ng mukha mo!"Nagngangalit ang mga mata ni Herbert, at ang galit niya ay sumabog sa mga salitang iyon. "Paano mo nagawa iyon, Stephan? At sa kabila ng lahat, hindi mo pa hinanap ang anak namin! Nawawala ang anak namin, at ikaw, asawang lalaki, hind

Si Herbert, na ang mga mata ay puno ng poot, ay tinigilan si Stephan nang matalim. "Hindi kami maghihintay ng katuparan sa mga salitang wala nang halaga. Gagawa kami ng lahat ng paraan upang malaman namin kung ano ang nangyari kay Champagne kahit maubos pa ang kayamanan namin. Kayo, Amorsolo at Stephan, magbalot-balot na kayo at umalis sa pamamahay ko!" "Kung hindi ninyo kayang sagutin ang mga tanong namin," dagdag ni Mercy, ang kanyang tinig ay puno ng pighati at galit, "umalis na kayo at magtago sa mga kasalanan ninyo. Ang walang katapusang mga kasinungalingan ninyo ay may katapusan!"Ang mga salita ni Mercy at Herbert ay parang matalim na kutsilyo na tumama kay Stephan at Amorsolo. Sa harap ng mag-asawa, ang kanilang mga mata ay puno ng galit at panghihinayang, ngunit sa kabila ng kanilang poot, may kalungkutan at kabiguan sa kanilang mga puso. Si Amorsolo, na madalas ay tahimik at maingat, ay nagsimulang mag-isip kung paano nila malalampasan ang galit na nararamdaman ng magulang

Habang binabaybay nila ang madilim na daan patungo sa hinaharap, alam ni Sugar na ang bawat hakbang ay magiging isang pagsubok ng lakas. Ngunit ang mga salitang binitiwan ni Vash ay nagbigay sa kanya ng isang matibay na dahilan upang patuloy lumaban."Paano tayo magsisimula?" tanong ni Sugar, ang kanyang tinig ay puno ng pagnanasa na muling makapiling ang magulang, ngunit alam niyang kailangan nilang maghintay."Sa bawat detalye," sagot ni Vash, ang kanyang tinig ay kalmado at seryoso. "Lahat ng nangyari, lahat ng hakbang na ginawa nila—si Stephan, si Pia, pati na ang mga taong kaugnay nila—kailangan natin silang subaybayan. Kailangan nating tuklasin ang mga sikreto nila, at kapag nakuha natin ang mga ebidensiya, doon tayo maghahanap ng pagkakataon."Ang bawat salitang binitiwan ni Vash ay tumalab kay Sugar, na nagsimulang makaramdam ng lakas. Hindi na siya nag-iisa. Hindi pa man siya handa, ngunit sa kanyang mga mata, may muling pag-asa at pagkakataon."Dahil sa iyo, Vash, nagsimula

"Bakit, pa, kasalanan mo rin ito kung hindi mo ako pinilit na magpakasal sa dabianang Champagne? Hindi magkaletse-letse ang buhay ko! Alam mo namang hindi ko mahal si Sugar. Kung sakim ako, mas sakim ka pa! Tinuruan mo akong maging ganito! Huwag mong isisi lahat sa akin!" Galit na sabi nito sa amang si Amorsolo.Si Pia naman, na tahimik na nagmamasid, ay muling nagsalita. "Bakit ba ako nandito, Stephan? Bakit tayo nagkaganto? May pagkakataon pa ba tayo para ayusin ito?" Ang mga mata ni Pia ay puno ng takot at pagsisisi.Si Amorsolo, na tumayo mula sa upuan, ay nagbigay ng isang matalim na tingin kay Stephan. "Nasa kamay mo ang lahat ng nangyari. Kung nagdesisyon ka nang tama, kung hindi ka naging sakim, baka hindi tayo nagkakaganito. Ngunit ngayon, wala na tayong magagawa kundi tanggapin ang lahat ng pagkakamali natin."Ang mga salita ni Amorsolo ay tumama kay Stephan tulad ng isang matalim na suntok sa kanyang dibdib. Tila ba ang bawat pahayag ni Amorsolo ay isang matinding dagok na