All Chapters of GOT TO BELIEVE IN LOVE: Chapter 151 - Chapter 160

"Malapit na akong labasan, mahal," bulong niya pagkatapos ng ilang minuto, nakapulupot ang kamao sa buhok ko, "Ituloy mo, malapit na akong labasan!" Sinunod ko ang kanyang mga utos, patuloy sa aking ginagawa, s********p nang medyo mas madiin at pinapabilis ang pagdaliri. Ramdam ko ang pagkipot ng kanyang mga pader sa paligid ng aking mga daliri habang papalapit na siya sa r***k."Malapit na akong labasan," siya ay humihingal. Siya'y humihigpit, ang kanyang p**i'y kumikibot sa mga spasmo, at naglabas siya ng mahabang, nasisiyahang ungol. Habang siya ay humihingal, dahan-dahan akong humihiwalay. Mga isang minuto o higit pa pagkatapos niyang labasan, hinugot ko ang mga daliri ko mula sa kanya. Hinila ko ang mga ito sa kanyang bulbol at pataas sa kanyang tiyan habang umaakyat ako pabalik upang humiga nang magkatapat ang aming mga mukha. Bumukas ang kanyang mga mata pagkatapos ng isang segundo, at sumulyap siya sa akin, may pagod na ngiti sa kanyang mga labi."Ang ganda nun, mahal," sabi ni

Lahat ng bagay na kanilang pinagdaanan, lahat ng sakit, at lahat ng pagkawala. Ngunit narito sila ngayon, magkasama. Ang buhay nila ay puno ng bagong simula."Alam mo, Drake," sabi ni Dianne habang nakaupo sa isang tabi at pinapanood si Elise na naglalaro, "hindi ko alam kung anong hinaharap para sa atin. Ngunit ang alam ko, habang magkasama tayo, kakayanin natin lahat."Nakangiti si Drake at pinisil ang kamay ni Dianne. "Anuman ang mangyari, hindi kita iiwan, Dianne. Magkasama tayong lalaban, at magsisimula tayo ulit. Bawat hakbang natin, babangon tayo."Habang tinitingnan nila ang kanilang anak na naglalaro, napagtanto ni Dianne na ang lahat ng pagsubok at sakripisyo na kanilang pinagdaanan ay nagdala sa kanila sa araw na ito. Hindi nila alam kung ano ang darating, ngunit isang bagay ang sigurado—magkasama sila, at ang pagmamahal nila sa isa't isa at sa kanilang anak ay magiging gabay nila sa bawat hakbang ng buhay."Salamat, Drake," ang malumanay na wika ni Dianne. "Salamat sa lah

"Salamat sa lahat, Drake," sabi ni Dianne habang niyayakap siya ng malumanay ni Drake. "Alam ko na mahirap, pero patuloy tayong lumalaban." Napatingin siya kay Elise na mahimbing na natutulog sa kanyang crib. "Mahal na mahal ko kayo, at alam kong magkasama natin lalagpasan ang lahat."Ang mga mata ni Drake ay naging malalim, puno ng damdamin na hindi niya kayang ipaliwanag ng buo. Inabot niya ang kamay ni Dianne at hinawakan ito ng mahigpit, tanda ng kanyang pangako. "Wala nang mas mahalaga pa kaysa sa iyo, Dianne. Hindi ko kayang mawalan ka."Sa mga salitang iyon, ang bawat kabuntot ng damdamin ay naglalabas ng mga alaala ng kanilang pinagdadaanan. Ang hirap at sakit ng nakaraan ay tila nagiging mga alaala na nagbigay lakas sa kanilang relasyon. Ngunit sa kabila ng mga iyon, ang pagmamahal na namutawi sa kanilang mga puso ay siyang nagbigay ng pag-asa.Ang hatingabi ay dumating, at habang magkasama silang nakaupo, nagbabalik-tanaw sa mga naunang taon ng kanilang buhay, ramdam nila an

Sa hapong iyon, bumisita si Drake sa bahay ng pamilya Abrenica upang dalhin ang pinakamagandang balita. Pagdating niya, sinalubong siya ni Lena at Pedro, ang mga magulang ni Dianne. Nakaupo ang mag-asawa sa veranda habang tinatanaw ang papalubog na araw. Agad na lumapit si Drake, halatang may nais sabihin."Magandang hapon po, Tito Pedro, Tita Lena," magalang niyang bati, kasabay ng malalim na buntong-hininga. Kita sa kanyang mukha ang kaba."Oh, Drake! Ano'ng sadya mo? Halika, umupo ka muna," sagot ni Pedro, nakangiti pero may halong pagtataka sa kanyang mukha.Umupo si Drake sa tapat nila. Panandaliang tumingin siya sa paligid, saka muling bumaling sa kanila."Gusto ko lang pong ipaalam na... ikakasal na po kami ni Dianne," diretsong sabi niya.Napamulagat si Lena, agad na napahawak sa kanyang dibdib. Si Pedro naman ay natigilan saglit bago dahan-dahang napangiti."Totoo ba ‘yan, hijo?! Salamat sa Diyos!" bulalas ni Lena, at mabilis na tumulo ang luha sa kanyang mga mata sa sobrang

Habang dumating sila sa bahay, at nakita ni Dianne ang maligaya at masiglang si Elise na masaya sa pag-aalaga ng kanyang mga lolo’t lola, hindi rin maiwasang magtama ang kanilang mga mata ni Drake. Nagtagpo ulit ang kanilang mga mata sa gitna ng kaharian ng pagmamahalan at mga pangarap na binuo nila para sa kanilang anak at sa kanilang pamilya."Dianne, kahit na si Elise ay hindi natutulog sa atin ngayon, alam ko na may isang bagay na magpapatibay pa ng pagmamahal natin—ang magiging pamilya natin.""Masaya ako, Drake. Masaya akong maging bahagi ng pamilya mo. At masaya ako na si Elise ang magiging pinagmulan ng ating magkasamang kwento."Tulad ng isang giliw na pagmamahal, niyakap ni Drake si Dianne at hinalikan siya sa kanyang buhok. Sa bawat halik, ramdam nila ang pagnanasa at malasakit sa isa’t isa. Ang kanilang pagmamahal ay nagpatibay pa, at alam nilang ang mga pagsubok at sakit na kanilang naranasan ay nagbigay daan sa mas matibay na pagkakabigkis nila bilang magkasama.Habang l