All Chapters of INSTANT BILLIONAIRE (Tagalog): Chapter 161 - Chapter 170

“Anong ginawa mo? Ito ang tingin ko sa iyo,” sabi ni Lee, at sinuntok niya ang kapitan sa mukha. Ang kapitan ay hindi naninindigan para sa kanyang sarili. Nagsimula na lang siyang umiyak at bumulong sa sarili.“Wala kang silbi.” Muling saway ni Lee sa kapitan. Siya ay nag-aalala na ang tulay ay maaari ring magsimulang baha. Kailangan niyang makapunta sa isang ligtas na lugar. Mabilis siyang tumakbo palabas.Napaupo sa sahig ang kapitan. Nawalan siya ng kontrol sa cruise ship, at ito ay inaanod sa dagat. Ang masama pa, ngayon ay baha na. Sa oras na ito, mahigit animnapung nautical miles ang layo nila mula sa baybayin, at alam niya na ang isang rescue boat ay aabutin ng hindi bababa sa dalawang oras bago makarating sa kanila. Sa oras na iyon, ang cruise ship ay lulubog na.Sa pag-iisip na dahil sa kanya, halos isang libong tao ang maaaring malunod, ayaw niyang mabuhay. Naligtas man siya kahit papaano, alam niyang nasira niya ang cruise ship na mi

Habang lumalayo ang yate, nakaupo sina Alex, Justin, Hannah, at Minnie sa deck at nag-uusap. Bagama't hindi kilala ni Minnie kung sino si Justin, naisip niyang mukhang mayaman ito, at nagulat siya nang marinig niyang tinawag niya si Alex na kapatid. Napaisip siya, galing din ba sa mayamang pamilya si Alex?“Kuya, nagulat ako na pumunta ka sa Twitch party,” nakangiting sabi ni Justin kay Alex.Nag-aalalang naghintay si Minnie sa sagot ni Alex, ngunit nanatili siyang tahimik. Kung hindi niya ipinilit na pumunta si Alex sa party, hinding-hindi malalagay sa panganib ang buhay nito."Hindi mo ba ako ipapakilala sa mga magagandang babae na ito?" biro ni Justin.Nang makitang hindi mag-abala si Alex na ipakilala sila, si Minnie ang nagkusa. Tumayo siya at sinabing, “Hello, Justin. My name is Minnie, at isa ako sa mga kaklase ni Alex. Ang pangalan niya ay Hannah, at kaibigan ko siya.”Tumango si Justin. Tumingin siya kay Alex at bahagyang ngu

“Well, gusto ng isang kaibigan ko na pumunta mamaya. Marami siyang gusto sa akin, ngunit hindi siya naglakas-loob na sabihin sa akin. Gusto ko lang may magpanggap na magnanakaw at bugbugin ako, para gumanap ang kaibigan ko bilang isang knight in shining armor. Baka ipagtapat niya ang pagmamahal niya sa akin,” sabi ni Rose kay Kelly.Parehong nagulat sina Kelly at Sharon, na nakaupo sa tabi ng lawa.“Wag ka kasing magtaka. Hindi ko mapigilan. Sobrang gusto ako ng taong ito, pero sobrang payat ko. Babae ako. Hindi ko masabi sa kanya ang nararamdaman ko para sa kanya. Gustuhin ko mang mangumpisal, dapat nasa tamang kapaligiran. Kaya, humiling ako ng isang tao na tumulong sa akin sa pamamagitan ng paglalaro ng isang bahagi.Sa totoo lang, hindi nahiya si Rose. Si Alex ay isang napakayaman na lalaki, tila may dose-dosenang mga pagkakakilanlan, at higit pa sa handang habulin niya ang isang taong tulad niyan, kahit na ikinahiya niya ang kanyang sarili sa pr

“Ha ha!” tumawa ang dalaga. Umabot sa puso niya ang sinabi ni Alex. Tiningnan niya ito nang mataman at nakangiting sinabi, "Medyo talo ka."“Hoy, maganda; I mean, hey, girl, hindi ka na ba galit sa akin?” Nang makita ang ngiti nito, medyo napahinga siya ng maluwag."Kung hindi mo ako tinatawanan, bakit ako magagalit sa iyo?" sabi ng dalaga habang sinulyapan siya.“Ang sarap pakinggan. Kung busy ka, iiwan kita." Kinawayan ni Alex ang kamay niya at nagsimulang maglakad.“Teka, ayaw mo ba ng pancake?”"Gagawin mo ang mga ito para sa akin?" Nagtatakang tanong ni Alex. Hindi sumagot ang dalaga. Naka-scoop na siya ng isang sandok ng batter mula sa isang mangkok, ibinuhos ito sa grill, at pinaikot ito gamit ang likod ng isang kutsara.Uminit ang puso ni Alex, at naglakad siya pabalik sa counter ng food truck. Isang katakam-takam na aroma ang umabot sa kanya.“Napakahusay mong magluto, at masarap ang amoy nil

Alam ni Alex na wala pang dalawang daang dolyar ang dala niya. Naisip niyang magandang ideya na sumama sa babaeng ito at makatipid ng pera."Come with me," sabi ng babae. “Young man, ang accent mo ay nagsasabi sa akin na hindi ka taga-dito. Nakarating ka ba sa Washington para maghanap ng trabaho?" tanong niya, na inakay siya sa karamihan.“Um…” hindi nakaimik si Alex. Bakit naisip ng lahat na siya ay isang sahod? Ano ang impiyerno, nagpasya siya, at sumagot, "Oo.""May mga kaibigan o kamag-anak ka ba dito?""Kung gayon napakatapang mo, pumupunta sa Washington nang walang anumang suporta." Tumingin ulit ito sa kanya at tumawa.Noon, inaakay siya nito sa isang kalye na hindi maganda ang ilaw."Malapit na ba tayo?" Biglang nakaramdam ng kaba si Alex. Napakadilim ng lugar na tila mapanganib.“Malapit na tayo. Hindi ito isang magarbong lugar. Kami ay naniningil lamang ng dalawampu't limang dolyar bawat gabi. Alam mo, sa Cr