Lahat ng Kabanata ng Phantom Syndicate: Undercover Wife to the Mafia Trillionaire: Kabanata 171 - Kabanata 180

3rd Person's Point of View* Inayos ni Amelia ang reading glasses niya habang nagbabasa dito sa library pero hindi dahil sa libro kung bakit siya nandidito ngayon kundi dahil sa taong nasa kabilang lamesa na nagbabasa ng libro habang sout din nito ang reading glasses nito. Napangiti siya habang palipat lipat ang tingin niya sa libro at sa mukha ni Gabriel na nasa kabilang lamesa. Napakagat siya sa labi niya at lihim na kinikilig sa nangyayari. Kinuha niya ang phone niya at lihim na kinukunan ng litrato si Gabriel nang biglang umilaw ang flash nito na kinalaki ng mga mata ni Amelia. "Ah I'm sorry." Agad niyang in-off ang flash at nag-act siya na kinukuhaan niya ng litrato ang nakasulat sa libro para hindi halata. At nung nakita niyang hindi na ito nakatingin sa kanya ay nakahinga naman siya ng maluwag dahil sa bagay na iyon. "Jusko! Bakit ba naman kasi nag-flash?" sobrang hinang ani niya. Agad siyang nag-scroll ng nag-scroll hanggang sa makita niya ang litrato at nanlalaki a

3rd Person's Point of View* Kinasal na sila at akala niya doon na magsisimula ang lahat pero hindi pa din naiiba ang pananaw sa kanya ni Gabriel. Hindi muna nila sinabi sa ibang tao na mag-asawa sila at doon nila sasabihin once makatrabaho na sila matapos nilang grumaduate. Natapos ang lahat ng iyon at akala ni Amelia na mag-iiba na ang lahat pero nagtataka siya dahil malamig pa din ang trato sa kanya ng Asawa niya at hindi niya alam kung bakit ganun. Nasa kwarto sila ngayon at nakasout siya ng night gown at nakaupo siya dito habang hinihintay si Gabriel na nasa banyo. Napakagat siya sa kuko niya dahil ngayon ang plano niya na may mangyayari sa kanilang dalawa. Bumukas ang pintuan at nakita niya na nakapangtulog na ito ng damit at natigilan naman ito nang makita ang sout nito ngayon. "What are you wearing?" Bigla namang nahiya si Amelia pero paninindigan niya ang bagay na ito. "Ang sabi ng mga magulang natin ay gusto na daw nilang magka-apo sila." "Then? I'm too busy for t

Geraldine's Point of View* May bagong mansion na kami at tatlong araw na ang nakalipas at nawawala pa din ako ngayon dahil ang laki-laki ng mansiong ito. Napakunot ang noo ko habang nakatingin sa daan. Kinuha ko ang phone ko at tinawagan si Jane ngayon. May pag-uusapan naman kasi kami tapos heto pa nawala pa ako! 'Hello, Milady?' "Jane, locate me. Nawawala ako." 'Ha? Okay po, teka lang.... Nakuha ko na po ang location ninyo.' "Hmm." Naglakad ako at nakatingin ako sa labas ng bintana at nanlalaki ang mga mata ko na makita ang mala-paradise na garden na may parang falls sa gilid. Lumabas ako sa balcony at napanganga habang nakatingin doon. "Beautiful..." Napatingin ako sa baba at nasa 3rd floor pala ako ngayon. Pero nevermind tatalon na lang ako. Umakyat ako sa railings ng balcony ng isang iglap may humawak sa damit ko. "Milady!" Napatingin ako kay Jane na nasa likod ko na pala. "Milady, wag ka pong tatalon. Baka mapaano po kayo." Nagtataka naman akong napatingin sa kany

Geraldine's Point of View* "Alam naman siguro niya na siya ang Prinsesa ng mga assassin diba?" "Hindi... Hindi niya alam ang tungkol sa bagay na yun." "Bakit hindi niya alam? Na-aksidente ba siya, may pinainom ba sa kanya na druga o nagka-amnesia ba siya?" "Bata pa siya nung kinidnap siya ng kidnappers." "Ang lakas naman ng loob na mangidnap ng anak sa assassin. Wala atah silang takot." Dahan-dahan naman siyang tumango. Biglang tumunog ang phone ko at napatingin naman ako sa tumatawag at sa kompanya iyon. "Excuse muna." Tumatawag kasi ang isang empleyado ni Mike doon. Syempre isa pa akong assistant niya noh. "Assistant Girlie, may importanteng tao po ang nandidito sa kompanya." Napakunot ang noo ko at napaayos ng tayo. "Importanteng tao? Wala pa naman si Mr. Muller sa Pinas. Teka may appointment ba siya na pumunta diyan?" "Actually, wala po." "Edi pauwiin mo." "Assistant..." Nararamdaman ko ang kaba ng boses niya at napabuntong hininga ako at tumango tango. "Fine, papu

3rd Person's Point of View* Nasa sasakyan na sila Maximus ngayon kasama ang ibang mga tauhan niya at kanang kamay niya na si Bruno. "Master, gusto niyo po na ako na po ang magbibigay ng leksyon sa assistant na yun? Hindi po kayo nirespeto." Napakunot naman ang noo ni Maximus sa sinabi ni Bruno. Hindi kasi nagustuhan ni Bruno ang ginawa ni Gerry kanina sa kanila. Pero naramdaman ni Bruno kanina ang death glare ni Gerry kaya napatahimik siya na kina-inis niya sa sarili niya kung bakit nangyari yun sa kanya. Parang titig ng Master niya pag binabalaan siya. "Bakit mo gagawin ang bagay na yun? Hindi ka nga nakasalita nung pinatahimik ka niya." Mahinang natawa si Max sa nangyari kanina. Unang beses niyang nakita ang babae ay pakiramdam niya mukhang pamilyar ito sa kanya. "Interesting young lady." Hindi niya makakalimutan ang mga mata nitong hindi natatakot sa kanya. Lahat ng mga tumitingin sa mga mata niya ay natatakot agad o lumalambot ang tuhod pero iba ang babaeng nasa harapan