Semua Bab Hot Night With Mattheus Martinez : Bab 61 - Bab 70

Brenda “Oh, c'mon, hon. Maaga pa tutulugan mo na ako, mmm," saad pa ni Mattheus at pinagtatawanan din ako kasi raw hindi ko na kaya ang antok ko nakapikit na ako habang kinakausap siya. Yumakap ako sa leeg ni Mattheus. Nanatili pa ito sa ibabaw ko at ang pagkalalak e niya, nasa loob ko pa rin naka kikiliti kasi kumukislot pa iyon sa loob ko at buhay na buhay pa rin 'to. "Matulog na tayo," malambing kong sabi. Pinilit ko siyang silipin. Kumikislap ang mata pinanonood ako. "Iiisa pa nga sana," biro nito mahigpit akong niyakap. “Hindi na po kaya. Grabe ka ba naman kasi kumain naubos ang lakas ko,” ani ko sa paos na boses. Paulit-ulit niya akong hinalikan sa noo ko. "Mamaya gabi na lang," "Ha, pass muna," laban ko. Ewan ko kung payag na ito, kasi tawa lang naman ang natanggap kong sagot niya. Siguro pumayag na, gano'n lang isinagot niya. Nanatili akong nakapikit. Akala ko nga muli niya ako aangkinin. Nakuntento na lang si Mattheus na yakap niya ako. Hinugot na niya ang kaniya

Brenda Naabutan naming nag-pa-packup na ang lahat ng crew. At si Samantha nasa table na ng conference room at ang dalawa nitong makeup artist, aligaga sa pag-aasikaso rito. Ang PA naman nito inaayos naman mga gamit ni Samantha.Mabilis lang daw naman itong TV commercial, sabi ni Mattheus. More or less ten minutes lamang daw ito eere sa television within three months. Kaya mabilis lang ang taping. Ilang shoot lang pili lang ng maganda kaya iyon ang titingnan ni Mattheus.Lalo na sa katulad ni Samantha, sanay ng mag-project sa camera. Bata pa pa-extra, extra na ito hanggang sa tumuntong sa tamang edad at nagkaroon ng magandang break sa pag-arte. Ayun kabi-kabila ang offer na project. Kapag wala naman daw aberya sa mga gamit ng crew. Hindi aabutin ng maghapon ang taping.Nakasunod ako sa likuran ni Mattheus, pagpasok ng pinto. Pilit ko hinihila ang aking kamay na hawak nito lumingon.“Kamay ko hawak mo pa,” bulong ko. Akala ko sasalungatin ako. Wala naman reklamo binitiwan din ang kamay

Brenda Nag-aabang ako ng taxi ng pumasok ang text ng makulit na si Mattheus. Para akong shunga mag-isang tumatawa kasi para bang teenager na manliligaw kung umasta. Mattheus: hon, nakaalis ka na ba? Ako: nag-aabang ng taxi. Mattheus: sunduin na lang kita. Ako: kumalma ka Mattheus, sumakay na ako ng taxi. Pagka send ko ng reply sa kaniya hindi ko na in-open message nito. Si Angela na kasi ang tinatawagan ko. “Angela, oo naman pupunta ako. Nag-aabang ako ng taxi. Tumigil ako kasi nagsalita ito. Nang tumigil nagtanong ako sa address. “Girl, basta sabihin mo lang Don Carlos Village. Ihahatid ka niyan,” “Sige, may taxi-ing dumating sasakay na ako. Wait anong number ng bahay n'yo?” habol ko bago ko putulin ang tawag. “218 makikita mo black na gate. Diyan banda kami nakatira. Pero hindi amin building ha? Katabi lang amin,” biro nito. “Hindi kaya ako nito maligaw?” biro ko rin sa kaniya. “Kasi iyan ang mabilis makita. Mataas kasi condominium. Kami maliit na mga bahay l

Brenda “Mattheus, pasensya na nag-CR pa ako,” nakayuko kong tugon sa kaniya dahil madilim ang mukha nito. Lihim akong napairap. Parang three minutes lang late kung magalit sobra naman. “Alam mong malapit na oras ‘tsaka ka pa nag-CR. Ang daming trabaho, Brenda. Kailangan kong maagang umuwi ngayon!” bulyaw nito sa akin napalunok ako. Nakurot ko ang palad ko habang nakayuko. “Pasensya na po sir President. Hindi na po mauulit.” Suminghap ito pagkatapos pinalabas na ako sa pinto. “Get out!” malamig niyang sabi. “Salamat po Sir President. Gagawin ko lang agad at send ko na lang po sa email mo,” Natapos ko agad ang pinaggagawa niyang contract ng TV commercial ng isang brand ng shampoo. Send ko kaagad sa email nito. Hindi na ako nito pinatawag sa office niya baka approved na iyon wala na siguro papabago. Nagpatuloy ako sa ibang gawain. Hanggang alas-singko. Hindi pa lumabas si Mattheus. Kumatok ako kasi uuwi na ako kanina pa sumakit ang puson ko. Alas-tres lang naman nag-u

Brenda Nagisiging akong masakit ang mata. Nauuhaw ako kaya naman iyon ang nasambit ko. ‘Tubig’ malat ang boses na sabi ko ngunit mag-isa lang yata ako sa kinaroroonan ko. Nahihirapan akong idilat ang aking mata kinapa ko iyon namamaga. Kaya pala hirap akong idilat. Nang ilang sandali doon pumasok sa isip ko ang dahilan ng ka miserablehan ko. Galing pala ako sa condo unit ni Mattheus. Naabutan ko sila ng dati n'yang nobya at a-ako w-wala na. Mattheus. Hindi ko naman napigilan hindi tumulo ang luha ko nang maalalang wala na talagang pag-asa na maging akin si Mattheus. Hindi na kailanman magiging akin. Naging akin nga ba talaga siya? Nakakatawa lang dahil ako rin naman ang may kasalanan. Hindi dapat ako masasaktan ng ganito kung nanatili ako kung ano lang ang kayang ibigay ni Mattheus sa relasyon namin. Eh, gano'n ako gusto kong ibigay ang lahat ng pagmamahal para sa binata. Diba ganoon naman dapat? Ano ba dapat ang tama? Para sa ‘kin kasi kung mahal ko itotodo ko na. Hanggan