All Chapters of MAKE YOU MINE : Possesive Boys Series 1: Chapter 121 - Chapter 130

Miguel’s POV. He tried to hide the picture frame, but I grabbed it before he could. I stared at the image, the image of Serenity with a man I didn’t recognize and a young boy at her side, burning into my soul. It was a punch in the gut. My breath caught in my throat. I could barely breathe. “Serenity… at ikaw?” Bulong ko, parang nabingi ako sa narinig ko. Bumagsak ang mundo ko. Ang babaeng akala ko’y nawala na, ang babaeng mahal ko, nasa picture, nakangiti sa ibang lalaki. Parang nanlamig ako bigla. Ang pagmamahal ko sa kanya, ang sakit ng pagkawala niya, ang mga taon kong paghahanap sa kanya… parang isang malaking biro lang. I felt a coldness spread through me. My love for her, the ache of her absence, the years I spent searching for her… it all felt like a cruel joke. I didn’t know how to make sense of this. “That’s my wife,” he said, his voice calm and steady, but the fear in his eyes betrayed him. “Serenity is my wife. And that’s our son, Caelius.” “No,” I said, my voice sha

Miguel’s POV “Siraulo ka Miguel ginawa mo pa kaming kidnapper!” Pagrereklamo ni Nagi habang hawak hawak namin si Serenity dahil nawalan sya ng malay. “Kaya nga akala ko naman pupuntahan lang natin si Serenity bakit may pag kidnap pang nangyayari?’ dagdag naman ni Dylan. “ Asawa ko naman si Serenity atska pamangkin naman ni Azriel si Serenity .” sabi ko naman “Binabawi Lang ni Miguel ang dapat sa kanya.” dagdag ni Azri habang nagmamaneho ng van. “So anong plano mo? Ikukulong mo sya?” usisa ni Dylan. “Gusto ko lang ng time na maipaliwanag sa kanya ang lahat. Kasi hindi nya ako binibigyan ng chance na sabihin sa kanya ang tungkol sa amin. Hindi ko alam kung bakit nagpapanggap syang hindi nya ako kilala kaya gusto kong malaman ang lahat. Pero hindi ko magagawa iyon kung laging nandyan si Kaiser.” sabi ko habang pinagmamasdan ang magandang mukha ni Serenity. “Pero anong gagawin mo bro kung talagang si Kaiser na ang mahal nya. Isa pa may anak na sila.” sabi ni Dylan. “Wala akong paki

Serenity’s POV“Okay lang po ako dito mommy! Mabait po si Tito Azriel at tita Cassy! Ayaw po nilang magpatawag ng lolo and lola hehe” napangiti ako ng sinabi nya ni Caelius yun.“Ingat ka baby ha, malapit na tayong magkita. I miss you anak. Babye na.” sabi ko habang kumakaway sa mahal kong anak.“ I missed you din mommy! Babye po.” sabi naman nya saka nya pinatay ang phone.Napabuntong hininga nalang ako habang nakaupo sa kama ko.“Okay lang yan Serenity, 1 month lang naman ang hinihiling nya.” Sabi ko sa sarili. Maya-maya ay nakaamoy ako ng napakabangong luto. Nakaramdam tuloy ako ng gutom.Bumaba ako at nagtungo sa kusina. Nakita ko namang nakasuot si Miguel ng apron habang nagluluto. Nakaramdam ako ng tuwa ng makita ko sya, never pa kasi akong pinagluto ni Kaiser. Kaya ganito pala ang pakiramdam pag pinagsisilbihan ka.“Hi,” sabi ko kaya lumingon sya.“Baby, ikaw pala.” naiilang pa rin ako kapag tinatawag nya akong baby.“Marunong ka palang magluto.” sabi ko at parang napakunot sya

Serenity’s POV Nang makapagbihis ako, nagtungo ako sa vanity table. Nahagip ng paningin ko ang mga set ng pabango. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko, pero kinuha ko ito at inispray sa sarili ko. Parang bigla akong nagising sa maling iniisip ko kaya dali-dali kong binitawan ang pabango. “Ano bang iniisip mo Serenity? Nagpapabango ka?” sabi ko sa sarili ko. Lumabas na ako ng dressing room at nakita kong tapos na maligo si Miguel at naglalaro na sya ng laptop habang nakasuot na sya ng bathrobe. Kitang kita naman ang muscle ng dibdib niya dahil sa suot niya. “So dito ka talaga matutulog?” naiinis kong tanong. “Saan ba dapat matulog ang husband? Di ba sa tabi ng wife niya?” pang-aasar nyang sabi. “Tsk, baka mamaya may masama kang balak ha!” warning ko pero nag-smirk lang sya at ipinagpatuloy ang paglalaro ng laptop niya. Napakagat ako ng labi dahil pinipigilan ko ang sarili kong mag-isip ng malisyosong bagay. Pero nakita ko na namang ngumisi sya uli kaya nainis ako at ini

Serenity's POV Lumipas ang mga araw, at parang nasa isang panaginip ako. Si Miguel, ang lalaking bigla na lang pumasok sa buhay ko, parang ginulo niya ang simple at normal kong buhay pati ang nararamdaman ko. Araw-araw, pinaparamdam niya na espesyal ako at ginagawa akong prinsesa. Palagi niya akong inaalagaan. Hindi lang ako ang nagluluto, siya na ang nag-aasikaso sa lahat. Halos araw-araw ay nasa labas kami, namamasyal sa magagandang lugar, mula sa mga parke hanggang sa mga museo. Naalala ko pa noong pumunta kami sa Hyde Park, ang ganda ng tanawin, ang mga puno, ang mga swans sa lawa. Parang isang painting na buhay. At habang naglalakad kami, biglang nag-alok si Miguel ng isang pulang rosas. Hindi ko alam kung saan niya nakuha, pero sobra akong natuwa. Palagi rin niya akong sinosorpresa. Isang bouquet ng mga bulaklak, isang bagong libro na alam niyang gusto kong basahin, o kaya’y isang simpleng gawang-kamay na card na puno ng mga sweet na salita. Parang alam niya ang lahat ng gusto