"ปึก!"มีดฟันไปที่โต๊ะฉันเบี่ยงตัวหลบได้หวุดหวิดเสียงกรีดร้องของแขกดังขึ้น สวีเชาบาดเจ็บที่มือขวา เลือดไหลออกมาเขาทั้งตัวสั่น ดวงตาแดงก่ำจ้องมองฉัน เลือดไหลจากฝ่ามือไปถึงใบมีดเขาก้มมอง จากนั้นก็หัวเราะด้วยใบหน้าเสียสติและวิปริต "จางเสี่ยวเยว่ คุณกลัวติดโรคใช่ไหม? ผมจะทำให้คุณติดโรค ผมจะให้คุณมีชีวิตที่เจ็บปวดเหมือนผม!"เขาคว้ามีดเปื้อนเลือด แกว่งไปแกว่งมา แทงฉันอย่างไร้ทิศทางเหมือนคนบ้า!"คุณอย่าหลบผมสิ ผมตะฆ่าคุณ จะฆ่าคุณ!"เสียงตะโกนคลุ้มคลั่งของเขา ทำให้แขกแตกตื่นหนีจนชนฉันไปมาฉันออกไปไม่ได้ ถูกเขาบีบจนจนมุมดวงตาของเขาแดงก่ำ รอยยิ้มที่น่ากลัวปรากฏบนใบหน้า ราวกับปีศาจที่คลานออกมาจากนรก มือถือมีดผลไม้ที่เปื้อนเลือด เดินเข้ามาหาฉันทีละก้าว"จางเสี่ยวเยว่ คุณไม่อยากแต่งงานกับผมไม่ใช่เหรอ ผมจะดูว่าถ้าคุณเป็นเอดส์ ยังจะไปแต่งงานกับคนอื่นได้อย่างไร…"ฉันสังเกตเห็นเลือดจากมีดของเขาไหลลงมา หัวใจเต็มไปด้วยความหวาดกลัวฉันได้ยินพ่อแม่ตะโกนเรียกฉันว่า "เยว่เยว่!"ฉันหันไปมองเห็นพวกเขาฝ่าฝูงชน วิ่งมาหาฉันอย่างสุดชีวิต"ปั้ง!"เสียงปืนดังสนั่น กระสุนทะลุไปที่แขนของสวีเชา
Read more