All Chapters of สาวกอดอุ่น: Chapter 21 - Chapter 30

‘อเล็กซ์ เบญจธรางกูร’ หัวเสียสุดๆ จนพนักงานในออฟฟิศไม่กล้าเข้าหน้า แต่เพราะด้านล่างซึ่งเป็นโชว์รูมนั้นกำลังจัดงานเปิดตัวสุดยอดไฮเปอร์คาร์รุ่นใหม่ล่าสุด นั่นทำให้ ‘นที’ เลขาวัยดึก กล้าที่จะฝ่าด่านสายตาพิฆาตเข้ามา “ทุกอย่างพร้อมแล้วครับคุณอเล็กซ์ รอแค่คุณอเล็กซ์ลงไปเท่านั้น” นทีพูดพลางชำเลืองมองสีหน้าเจ้านายสุดหล่อ เพื่อคอยหาทางหนีทีไล่ เพราะหากอเล็กซ์ควบคุมตัวเองไม่ได้ หรือกราดเกรี้ยวจนเกินทนไหว เขาจะได้ไปขอความช่วยเหลือจากอีกคน ทว่าเจ้านายของเขากลับหลับตา ขยับฟันกัดริมฝีปากล่างไว้แน่น แค่นั้นนทีก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เจ้านายกำลังกลั้นอารมณ์โกรธของตัวเอง ซึ่งในระยะ 2 เดือนที่ผ่านมานี้ ช่างเกิดขึ้นบ่อยครั้ง “เอ่อ...” “คุณแม่มาหรือยัง” “มาแล้วครับ ท่านทักทายกับลูกค้าท่านอื่นๆ อยู่ด้านนอก และคุณหนู...” “ออกไปได้แล้ว อีกห้านาทีจะตามลงไป” อเล็กซ์โบกมือไล่ นั่นล่ะสาเหตุเรื่องหัวเสียของเขา เพราะเจ้าหล่อน... ‘หนูนิ่ม’ หรือ ‘นิรชา’ แค่ชื่อเขายังไม่อยากได้ยินเพราะขนาดไม่ได้ยิน เจ้าหล่อนยังมีอ

หล่อนมีความสุขกับการกิน แต่หล่อนก็ออกกำลังกาย ดังนั้นไม่ว่าหล่อนจะกินมากแค่ไหน หล่อนก็เบิร์นออกจนสัดส่วนคงที่ แค่หล่อนไม่เคยผอมเท่านั้นแหละ ยังคงที่คืออวบแน่นดังเดิม แต่หล่อนอยากให้เขามองหล่อนบ้าง อยากให้มองที่หล่อนเป็นหล่อน มองสาวอวบอ้วนอย่างหล่อนบ้างสักครั้ง ไม่ต้องถึงกับพิศวาส แค่มองว่าน่ารักบ้างก็พอ เพราะหล่อนเป็นอย่างนั้นมานานแล้ว ผู้ชายหล่อลากดินที่หล่อนแอบติดตามเขาในหน้าข่าวเศรษฐกิจมาตลอดตั้งแต่รู้ว่าเขาเป็นลูกชายของคุณป้า แต่เขาสิไม่เคยสนใจหล่อนเลยด้วยซ้ำ จวบจนได้มาอาศัยอยู่รวมคฤหาสน์ ความหวังว่าเขาจะเมตตาที่หล่อนไร้ที่พึ่ง กลับกลายเป็นตรงกันข้าม เพราะเขาไม่ญาติดีกับหล่อนเลย แต่คนไม่เจียมไขมันของตัวเองก็แอบคิดแอบฝันให้เขามองหล่อนในสักวัน ภาวนาทุกครั้งก่อนนอนให้เขาสนใจ ไปไหว้พระที่ใดก็จะขอพรให้เขาคิดถึงแต่หล่อน มีแต่หล่อนในหัวใจ ทั้งๆ ที่ไม่มีความเป็นไปได้เลย นั่นก็แค่เรื่องเพ้อฝันของผู้หญิงที่หลงรักผู้ชายโคตรหล่อข้างเดียว จะมีไหมความเป็นจริงที่เขาจะมองหล่อนอย่างที่ผู้ชายคนหนึ่งมองผู้หญิงที่เขาต้องการ นิรชามองหุ่นอวบอ้วนของตัวเองท

เอี๊ยดดดด... ทันทีที่รถจอดนิรชาไม่รอช้า หล่อนปลดล็อกประตูเพื่อจะลงไปให้ไวก่อนที่ฝ่ามือแข็งๆ นั้นจะคว้าไว้ได้ทัน ด้านนอกมืดมิด เห็นแสงไฟลิบๆ อยู่ไม่ไกล และหล่อนต้องไปขอความช่วยเหลือจากที่นั่น สมองสั่งการให้หล่อนวิ่ง วิ่งให้เร็วที่สุด เพื่อไม่ให้คนที่ตะโกนอยู่ด้านหลังตามทัน เพราะหล่อนจะไม่ยอมตายแน่ แค่เขาไม่รักก็แทบบ้าแล้ว จะต้องมาตายเพราะถูกเขาฆ่าอีก หล่อนไม่ยอมหรอก หล่อนไม่อยากให้เขาติดคุก “หนูนิ่ม! หยุดเดี๋ยวนี้นะ ฉันบอกให้หยุด หนูนิ่ม!” “ไม่! ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ช่วยด้วยค่ะ มีคนจะฆ่าฉัน ช่วยด้วย!” เสียงตะโกนไล่หลังสั่นประสาทจนหล่อนต้องวิ่งให้เร็วสุด แสงไฟนั่นอยู่ไม่ไกล โรงเรือนหรือบ้านไม้ขนาดใหญ่นั้นหล่อนใกล้ถึงแล้ว อีกนิดเดียวเท่านั้น หล่อนจะขอให้คนด้านในช่วย ทว่าโรงเรือนที่ฝาทำจากไม้ไผ่ตีเป็นแผ่นหน้ากระดานนี้ไม่ใช่บ้านคนแน่แต่คงเป็นที่เก็บอะไรสักอย่างเพราะหล่อนตะโกนร้องขนาดนี้ยังไม่มีคนออกมา นิรชาวิ่งอ้อมหาที่ที่พอจะซ่อนตัวได้หรือไม่ก็ต้องวิ่งไปตามเส้นทางที่คิดว่าจะเจอบ้านคน ยังไงเสียหล่อนก็จะไม่ยอมให้

แคว่ก! ทว่าเสียงบางอย่างฉีกขาดกลับทำให้หล่อนได้สติ ดวงตากลมโตเบิกกว้างมองคนที่อยู่เหนือร่างก่อนจะหลุบมองจุดที่ฉีกขาด ที่เห็นนั่นคือเนินเนื้อหน้าอกอวบอิ่มของหล่อนออกมาอวดความขาวผ่องอมชมพูต่อหน้าต่อตาเขา และในท่านอนแบบนี้ บราเซียตัวสวยสีเนื้อกลับกลายเป็นดันความยิ่งใหญ่ให้มากล้นยิ่งขึ้น เขาไม่รอให้หล่อนร้องห้าม เพราะฝ่ามือร้อนๆ นั้นล้วงเข้าไปใต้ฐานก่อนจะควักขึ้นมาทั้งเต้า นิรชาส่ายหน้าอ้าปากค้าง ก่อนจะกรีดร้องดิ้นรนให้เขาปล่อย ทั้งที่ทั่วกายสั่นจนระงับไม่ได้แล้ว “ไม่นะ! พี่อเล็กซ์ไม่นะ! ปล่อยนิ่ม ปล่อย...” ก่อนจะตัวแข็งทื่อเมื่อเขาขยี้ที่ยอดอกสีแดงสดข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้าง.... “พี่อเล็กซ์... อื้อ... ไม่เอานะ ไม่เอา อื้อ... ไม่เอา นิ่มไม่เอาแบบนี้ ไม่เอา...” ดวงตากลมโตเบิกกว้างก่อนจะหลับตาปี๋เมื่อเขาอ้าปากครอบครองยอดอก หล่อนส่ายใบหน้า อ้าปากผ่อนลมหายใจ ดวงตามองบนอย่างไร้จุดหมาย หล่อนไม่รู้แล้วว่าควรทำอะไร แบบไหน ยังไง เพราะตอนนี้หล่อนพร้อมแล้วที่จะล่องลอยไปสู่จุดที่สูงสุดในชีวิต ที่ใดก็ได้ที่เขาจ

“พี่รักหนูนิ่มนะคะ” เขาบอกพร้อมจดริมฝีปากเหนือบิกินีตัวจิ๋ว จูบซับความอบอุ่นไปมาจนหล่อนครางกระเส่า เนื้อตัวสั่นสะท้านร่ำร้องแต่เพียงชื่อเขา ก่อนจะค่อยๆ ถอดปราการด่านแรกและด่านสองออก เพื่อเห็นกางเกงชั้นในเต็มตัวที่ทำหน้าที่เป็นปราการด่านสามปกป้องสมบัติของเขาไว้อีกชั้น เพราะเป็นของมีค่าเลยต้องถูกคุ้มครองป้องกันอย่างดีเยี่ยม แต่ตอนนี้เขาจะขุดล่ะนะ “อื้อ... พี่อเล็กซ์... ซี้ด... อื้อ... พี่อเล็กซ์ขา... ซี้ด... อื้อ... นิ่ม... อื้อ...” หล่อนร่ำร้องทุกจังหวะที่เขาทาบริมฝีปากลงไปหา ก่อนจะผวาร้องมากขึ้นเมื่อนิ้วมือของเขาลากไปตามรอยแยก แม้จะนอกเนื้อผ้าแต่เขาก็ทำให้หล่อนเร่าร้อนได้ ริมฝีปากเร่าร้อนยังคงทำหน้าที่ จูบ จูบ และก็จูบ ตั้งแต่ขอบกางเกงชั้นในทุกด้าน จนมาถึงกึ่งกลางเป้า และความหยาดเยิ้มที่ซึมจนเปียกก็เรียกร้องให้เขาสัมผัส “อ๊ายยยยย... พี่อเล็กซ์! อื้อ... นิ่ม นิ่ม... อื้อ... นิ่มเสียว... อ๊ายยยยย...” หล่อนส่ายหน้า ฝ่ามือปัดป้องให้เขาออกห่างจากจุดนั้น แต่ใครจะห้ามเขาได้ ในเมื่อเขายังห้ามตัวเองไม่ได้เลย ฝ่