All Chapters of อาญารัก ข้ามขอบฟ้า: Chapter 91 - Chapter 100

“เรายังเป็นเพื่อนกันได้เสมอฮานะ และตลอดไป” น้ำเสียงเย็นเยียบเอ่ยออกมา คลายวงแขนที่กอดอกนิ่งเมื่อครู่คล้ายกับว่าเขามีเวลาให้หล่อนเพียงแค่นี้เท่านั้น ดวงตางดงามของฮานะเต็มไปด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว ราวกับว่ามีใครเอาเข็มมาทิ่มแทงจิตใจให้รู้สึกเจ็บแสบนัก หญิงสาวเพ่งมองชายหนุ่มนิ่งสักพัก ก่อนจะค่อย ๆ หันไปยังบริเวณล็อบบี้หน้าร้านอาหารที่ทำเป็นกระจกใส สามารถมองทะลุออกไปด้านนอกได้ ฮานะเห็นหญิงสาวชาวไทยร่างเล็ก นั่งอยู่บนม้านั่งที่ทางร้านจัดเอาไว้ให้ และเธอผู้นั้น ก็หันมาทางนี้พอดีเช่นกัน“เธอน่ารักนะคะ ฉันยินดีกับคุณด้วยภาวนาให้คุณสมหวังในความรัก” ฮิโรยูกิมองตามสายตาของหญิงสาว ก่อนจะพบกับร่างเล็กที่กำลังมองมาทางนี้พอดิบพอดี ชายหนุ่มยิ้มที่มุมปากนิดหนึ่ง“ผมชอบและรักเธอ ถ้าหากว่าไม่มีปัญหาอะไร ผมก็จะแต่งงานกับเธอให้เร็วที่สุด” ชั่ววินาทีที่กล่าวประโยคนั้นออกมา เขาพูดโดยไม่ได้หันมาทางฮานะ หากใบหน้าและดวงตาของเขากลับจับจ้องไปยังหญิงสาวชาวไทยข้างนอกนั่นอย่างมุ่งมั่น เขาเพิ่งรู้ว่าสิ่งที่พูดไป เมื่อครู่เป็นเรื่องจริงอย่างยิ่ง เขาสามารถเอ่ยมันออกมา

“บ่ายนี้..ผมไม่มีเคสผ่าตัดจะมีอีกทีก็ช่วงเย็นดังนั้น..ผมขอไปส่งคุณที่สนามบินได้ไหมครับ?” ฮีจินช้อนดวงหน้าสวยหวาน ขึ้นสบตากับชายหนุ่มแทบจะทันที แววตาแปลกใจ มีแววลิงโลดปะปนไปด้วยความคิดหลากหลาย ไม่เข้าใจกับคำพูดของเขาเท่าใดนัก ฮีจินเห็นนัยน์ตาที่แสดงออกถึงความจริงใจ ไม่ได้แอบแฝงเล่ห์กลอะไรใด ๆ ก็แทบจะร้องไห้ น้ำตาที่คลออยู่รอบดวงตาหวาน จู่ ๆ มันก็ไหลออกมาเองโดยเจ้าตัวไม่รู้เลยด้วยซ้ำ“อ๊ะ! คุณร้องไห้ อย่าร้องเลยนะครับ เอ่อ..ผมจะไปส่งคุณเองไม่ต้องห่วงนะ ไม่ต้องไปสนใจเจ้าฮีโร่มัน..เดี๋ยวผมจะไปจัดการมันให้เองไม่ต้องห่วงนะ” ยูอิจิเข้าใจไปอีกอย่าง ละล่ำละลักคิดว่าตนทำให้หญิงสาวร้องไห้ ร่างสูงของหมอหนุ่มลุกขึ้นมาโอบกระชับร่างเพรียวบาง ที่สะอื้นไห้อยู่อย่างไม่รู้สาเหตุ จู่ ๆ หล่อนก็ร้องไห้ออกมา นั่นทำให้หญิงสาวยิ่งเพิ่มแรงสะอื้นฮักเข้าไปใหญ่ ยูอิจิงงไปกับ ท่าทางของหล่อน จึงกระชับวงแขนเข้าหากันเพื่อปลอบโยนและถ่ายเทความอบอุ่นไปยังร่างเพรียวบาง  ภายในห้องอาหารของโรงพยาบาลเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย ไม่ว่าจะเป็นหมอ พยาบาล รวมทั้งคนไข้และบุคคลทั่วไปที่เข้ามาท

“อยู่นิ่ง ๆ แบบนี้ก่อนได้ไหม? น้ำรินฉันอยากกอดเธอ อยากจูบเธอ อยากสัมผัสเธอ อยากทำตามหัวใจตัวเองที่มันร่ำร้องใจแทบขาด” จมูกโด่งสวย ก้มลงมาดอมดมที่ซอกคอ และข้างแก้มของหล่อน อย่างหลงใหล ลมหายใจอุ่น ๆ รดรินติดกับแก้มนวลใส สูดดมกลิ่นกายสาวเข้าปอดลึกอย่างชื่นอกชื่นใจ..“คุณ..”“เรียกฉันว่า ฮีโร่ เฉย ๆ ได้ไหม? หือ น้ำริน ฉันอยากให้เธอเรียกอย่างนั้น” สัมผัสอันแผ่วเบาชวนให้ขนลุก ยิ่งหลบก็เหมือนยิ่งยุ เมื่อลมหายใจอุ่น ๆ ริมฝีปากร้อนผะผ่าวแตะแต้มไปทั่ว ปลุกเร้าให้เลือดในร่างกายหญิงสาวตื่นตัว น้ำรินพยายามสะกดกั้นอารมณ์วาบหวามที่กำลังปะทุ ราวกับพลุแตกไปทั่วร่างกาย“ฮีโร่คะได้โปรด..อย่าทำกับฉันเหมือนเป็นผู้หญิงที่ไร้ค่าเลยนะคะ” ฮิโรยูกิชะงักการเคลื่อนไหวไปชั่วขณะ ก้มลงมองดวงหน้าขาวใส หยดน้ำเค็ม ๆ ไหลรินลงมาจากดวงตากลมสุกใส ปลายนิ้วเรียวยาวของชายหนุ่มช่วยไล่น้ำตาให้อย่างเบามือ เต็มไปด้วยความอ่อนโยน“อย่าเข้าใจผิดสิ ฉันแค่ทำตามหัวใจที่มันเรียกร้องต่างหาก เธอเองก็คิดไม่ต่างจากฉันใช่ไหม”“ต่างกันค่ะ ใ

ดวงหน้าและนัยน์ตาที่ฉายแววจริงจังจนทำให้น้ำรินรู้สึกยินดี และตื้นตันใจเป็นล้นพ้น เขาขอแต่งงานกับหล่อนถึงสองครั้งในค่ำคืนอันหนาวเหน็บนี้ ถ้าหากว่าใจดำปฏิเสธออกไป คงกลายเป็นคนเลือดเย็นจนเป็นน้ำแข็ง เหมือนอากาศที่หนาวเหน็บข้างนอกเป็นแน่“คุณไม่รังเกียจผู้หญิงธรรมดา ๆ อย่างฉันหรือคะ สวยก็ไม่สวย ฐานะต่ำต้อยต่างกับคุณลิบลับราวฟ้ากับดิน คุณจะยอมรับได้หรือคะ? ที่จะต้องแต่งงานกับคนที่ไม่มีอะไรเลยแบบฉัน” น้ำรินจำต้องพูดในสิ่งที่ค้างคาอยู่ในใจมานาน ชายหนุ่มผู้เพอร์เฟกต์ทุกอย่างแบบเขา จะมาแต่งงานกับหล่อนจริง ๆ น่ะหรือ ไม่อยากจะเชื่อเลย“ถ้าฉันคิดเรื่องพวกนั้น ป่านนี้ฉันคงไม่มานั่งคุกเข่าอยู่ต่อหน้าเธอเป็นชั่วโมงแบบนี้หรอกน้ำริน เชื่อฉัน.. ฉันสัญญาว่าจะดูแลเธอ จะรักเธอไปตลอดชีวิตไม่ว่าจะเจอปัญหาอะไรเราจะฟันฝ่ามันไปด้วยกัน” น้ำรินงุนงงกับถ้อยคำของเขา ปัญหา คนระดับเขายังจะมีปัญหาอะไรให้ฟันฝ่าอีกอย่างนั้นหรือ? แต่อะไรก็ช่างเถอะ ในเมื่อเขาลงทุนทำถึงขนาดนี้แล้ว แม้จะเกิดอะไรขึ้น หล่อนก็พร้อมจะเผชิญหน้าไปพร้อมกับเขาอย่างแน่นอน“ตกลงค่ะ..ฉันจะแต่งงานกั

หล่อนหลับไปแล้ว หลับทั้ง ๆ ที่เขายังมีอารมณ์พิศวาสคุกรุ่นอยู่เต็มอก ฮิโรยูกิได้แต่ครางฮึ่ม ๆ ในลำคอ ก่อนจะกดจมูกหอมพวงแก้มของหล่อนฟอดใหญ่ ฝากไว้ก่อนเถอะแม่แมวน้อย จดทะเบียนเมื่อไหร่ จะเอาคืนให้สาสมเลยทีเดียว ร่างสูงชันศีรษะด้วยมือข้างเดียว นอนตะแคงมองหล่อนอย่างนึกเอ็นดู ก่อนจะหยิบผ้าห่มมาคลุมกายให้หล่อน พลางกอดกระชับร่างเล็กเข้าหาอกกว้างของเขา จุมพิตที่หน้าผากและพวงแก้มสูดกลิ่นหอมที่เรือนผมเข้าเต็มปอด ซึ่งเขาชอบนักชอบหนากับกลิ่นหอมจาง ๆ ของแชมพูที่หล่อนใช้ เมื่อมาติดอยู่บนตัวหล่อนคราใด มันยิ่งทำให้เขาลุ่มหลง จนถอนตัวไม่ขึ้นอยู่อย่างนี้ เห็นทีว่าเขาจะต้องกว้านซื้อยาสระผมยี่ห้อนี้มาไว้ให้หล่อนใช้เป็นประจำเสียแล้วสิ ร่างสูงลุกไปเข้าห้องน้ำชำระร่างกาย เพื่อไปจัดการกับสิ่งที่กำลังจะปะทุขึ้นมาอีกแล้ว เมื่อได้ใกล้ชิดร่างนุ่มนิ่มนี้  ให้ตายเถอะ เขาจะสามารถนอนกอดหล่อนเฉย ๆ โดยไม่ทำอะไรไปตลอดทั้งคืนได้ไหมเนี่ย..สักพักชายหนุ่มก็พาร่างกายสมส่วน ก้าวขึ้นมานอนเคียงข้าง ชะโงกหน้าไปมองใบหน้าขาวกระจ่างใส ที่นอนหลับตาพริ้มอย่างเป็นสุข ไม่รับรู้สักนิด ว่าได้ทารุณความรู้สึกของเขาอย่างร้ายก