All Chapters of The Billionaire's Lawyer (R18+): Chapter 71 - Chapter 80

Tahimik habang nakatanaw sa malayo si Marie. Napansin iyon ni Iñigo kaya hinabñot nito ang kamay ng dalaga't magaan na pinisil. "Are you okay?" Kalmadong tanong ni Iñigo kay Marie. Pabalik na sila sa kanilang tahanan upang makapagpahinga. "Ayos lang ako, medyo nakakapagod lang." "Magpahinga ka muna diyan." Ngumiti si Marie't tumango kay Iñigo. Mayamaya ay kinuha ng dalaga ang braso ni Iñigo't niyakap iyon. "Maraming salamat," aniya. Tumanga kay Iñigo. "Gumaan ang pakiramdam ko nang mapatawad ko na si Inay Ester." Hundi naalis ang pagkakayapos ni Marie sa braso ni Iñigo. Napangiti naman ang binata habang maingat na nagmamaneho sa daan. Katuñad nang ginagawa ni Iñigo, maingat niyang inalalayan si Marie palabas ng kotse nang makarating sila ng bahay nito—sa garahe. Pinaupo niya kaagad ito sa wheelchair at dumulog na sa loob ng kanilang bahay. "Nga pala, may pupuntahan ako. Gusto mo bang sumama?" "Hindi na—dito na lang ako sa bahay. Saka may therapy session din pala ako ngayon araw

"California bungalow house?" Namangha si Marie nang bumungad sa kanya ang isang bungalow na bahay. Maliban sa bahay, binungad din siya nang isang malawak na bakiran, at maraning tanim na tulips. May dalawang sasakyan din na iniwan sa kanya ng mga kapatid nito; isang bentley model 2021 at rolls royce model 2022. Nakaalalay si Iñigo sa gilid ng dalaga habang nilalapitan nila ang bahay na iyon. Mayamaya ay napalingon sila mula sa labas ng gate ng bahay nang may humintong itim na sasakyan. Hinintay nila iyon na makapasok. "Hello? Good afternoon. My name is Attorney Luis Kyoto—I'm a lawyer of David family." "Hi! I'm Attorney Iñigo Alcantara, and thisnis my fianceé—she's the one you looking." Nakipagshake hands sina Iñigo at Marie sa abogado ng pamilya David. "Shall we?" Dumulog ang tatlo sa verandas kung saan bigla na lang may lumabas na babae mula sa likod ng bahay. "Magandang umaga sa inyo. Mabuti't dumating na kayo. Nga pala, sino rito ang kapatid nina Alya, Yuri, at Kael?"

FEBRUARY 2024, PHILIPPINES "Seven billion people in the world. Seven continent. Seven-thousand-six-hundred-forty-one islands clustered into three major island groups: Luzon, the Visayas, and Mindanao. Sa dinami-rami kong nakakasalubong na tao sa kalsada bawat araw sa Manila, ikaw pa 'yong taong nakilala ko out of nowhere. Sa dinami-rami na taong tinulungan mo, ako 'yong ma-swerteng taong hindi mo lang basta tinulungan; iniligtas at inahon mo pa ako sa kahirapan. Binigyan ng liwanag ang madilim kong mundo, at binigyan nang pagkakataon na mahalin ako at mahalin kita." "Ako—Xyrine Marie Caballero, sumusumpa sa Diyos may kapal at sa lahat ng mga tao na nadirito na ipagtatanggol, ipaglalaban, at mamahalin kita sa kahit anong dakut na darating sa buhay natin—Iñigo Alcantara." Napangiti si Marie. Mayamaya ay hindi na rin mapigilan ang emosyon at lumandas na ang mga luhang kanina pang pinipigilan sa mga mata. "Stop crying," niyakap ni Iñigo si Marie. "I love you." Saka hinalikan niya i

Maaga nagising si Marie upang ihanda ang mga gamit ng magiging anak nila ni Iñigo. Iyong kwarto na ginagamit niya noon, ngayon ay ang magiging anak na nila ang gagamit. Dahil maagang umalis ng bahay si Iñigo, hindi nasamahan ng asawa si Marie na maglakad-lakad sa labas. Kaya naman naisipan na lang ni Marie sa ikutin ang harapan ng bakuran nila't magpahinga pagkatapos. Nag-almusal at naligo. Bandang alas-nuebe ng umaga dumating ang delivery galing sa shop na binilhan ni Marie mga nakaraang araw. "Kuya pakilagay na lang po lahat sa kwartong ito ang mga gamit ng bata." "Ma'am? Ang crib po ba saan ninyo balak ilagay? Ang ibig ko pong sabihin—ang arrangement po?" "Ah? Diyan na lang sa katabi ng kama niya. Iyan lang po muna, ako na bahal sa iba na mag-aayos. Maraming salamat po." "Sige po, Ma'am. Tawagan niyo na lang kami kung may kailangan pa kayo sa mga gamit ng bata." "Sige po Kuya. Ingat po kayo paalis." Inutusan ni Marie si Jolan na ihatid sa labas ng gate ang mga lalaki

"Kumusta pakiramdam mo? Kunting tiis na lang at makalalabas ka na rito sa mga susunod na araw." "Namimis ko na ang bahay Iñigo. Isang linggo na kmi ni baby rito sa ospital. At sa tingin ko, wala na kayo dapat na alalahanin." "Yeah! Wala na nga, ngunit mas maigi na rin 'yung sigurado tayo. Next month manganganak ka na Wifey." "Bukas, gusto ko nang umuwi. Hindi mo ba napapansin? Sa loob ng ilang taon, taon-taon din akong naoospital—hindi lang isang beses sa isang taon—many times. Iñigo, iuwi mo na ako bukas." "Wife? Sa susunod na araw pa—please, be patients." Napabuntong hininga si Marie. Mayamaya ay hindi na ito nakipagtalo sa asawa't tumahimik na lang. Napansin ni Iñigo na nagtampo ang asawa kaya naman kinausap niya ulit iyon. "I'm sorry wife, kailangan lang talaga natin sundin ang sinasabi ng doktor." "Hmm..." "Thank you, I love you." "Pero uuwi tayo bukad?" Napa-oo na lang si Iñigo. Alam niyang nababagot na ang asawa na nakahiga sa hospital bed ng ilang araw, kaya