All Chapters of The CEO'S RENTED WIFE: Chapter 81 - Chapter 90

[ Kataas-taasan ] Nandito si Laura, kailangan niyang maramdaman ang init at pagka-suffocation ng kabiserang lungsod matapos manirahan ng ilang araw sa Cebu. Nakapulupot ang mga kamay ni Mark sa tiyan ni Laura, nakasubsob ang ulo sa leeg ni Laura. "Nagsisisi ka bang sumama sa akin pabalik ng Maynila?" Umiling si Laura. "Naaawa lang ako kay Mama." "Mommy?" Natigilan si Mark sa sinabi niya saka inikot ang katawan ni Laura para harapin siya ng diretso. "Anong meron kay Mama?" Huminga ng malalim si Laura. "Siguro alam mo na kung ano ang nangyari sa kasal nina Mamah at Papa. Kahit mukhang normal si Mamah, ang ngiti niya ay may dulot na sakit." "Nagkwento si mama?" Tumango ulit si Laura. "Actually, matagal na 'to noong high school pa lang ako, pero hanggang ngayon parang ang layo ng relasyon nila kahit mukhang intimate silang dalawa kapag malapit sa amin." "Hm... I understand why Mama can act like that. Maybe according to men the problem is solve by saying sorry. Samantalang

[ Ang pagsisisi ni Liona ] Kinaumagahan, abala ang lahat sa kani-kanilang negosyo. Inayos ni Laura ang mga gamit na kinakain nila habang si Mark naman ay abala sa paglilinis ng higaan na kanilang tinutulugan. "Honey, magpalit ka na ng damit, bilisan natin sa opisina!" sigaw ni Mark mula sa loob ng kwarto. "Honey, I told you mag-isa akong pupunta," sabi niya habang papalapit sa asawa. Nilingon ni Mark ang asawa. "Ipaalam sa mga taong umaapi sa iyo kung sino ka." Umiling si Naura. "Hindi po Honey nangako po ako na hindi ako makikialam sa trabaho ko. Kung alam po nila na asawa ako ni Mark, siguradong magdadalawang-isip sila na bigyan ako ng trabaho. Tsaka isa po itong pagkakataon para sa akin para pagtapos ko ay makapagtrabaho na ako. mabuti." Tumawa lang si Mark at kinuha ang bag niya. "Kung ganoon ay papasok muna ako sa trabaho. Huwag mong kalimutang sunduin si Mamah, okay." Niyakap muna ni Laura si Mark saka itinaas ang mukha na para bang naghihintay ng halik sa labi ng

[Binalewala Ngunit Laging Kailangan ] tok... tok... tok. Patuloy na kumikislap ang tunog ng mga ilaw ng sasakyan habang nasa loob pa rin ang may-ari at hindi bumababa ng sasakyan. Naluluha ang mga mata ni Laura nang tumingin siya kay Toni na nakaupo sa harap ng building shop nito. "Daddy," ungol ni Laura. Oo, kanina pa nagmessage si Toni kay Laura na maghihintay siya hanggang sa dumating si Laura para makipagkita sa kanya and sure enough, halos dalawang oras na ang nakakalipas mula nang nasa kotse ni Toni si Laura at hindi pa rin umaalis sa kanyang upuan. "Halika Laura, isantabi mo ang pagiging makasarili mo." Huminga ng malalim si Laura saka lumabas ng sasakyan. Napangiti siya nang tumayo si Toni para salubungin siya. "Papa." "Laura, halika na anak." Niyakap ng mahigpit ni Laura ang katawan ni Toni at sinabing, "I'm sorry for making you wait so long here." "Kakadating lang din ni Dad, upo ka anak." Lie, iyon ang ginawa ni Toni para hindi siya mag-alala ng kanyang

[ Honeymoon ] Isang bugso ng hangin ang tumama sa mukha ni Laura na nakatingin sa multi-storey building sa balcony ng kanyang apartment. "Ayos ka lang ba?" Pinunasan ni Laura ang mga luhang malapit nang bumagsak at bumaling kay Mark. Dahan-dahang lumapit si Laura at niyakap ng mahigpit si Mark. "Sana huwag mo akong biguin," sabi ni Laura. "Nakakadismaya, anong ibig mong sabihin?" "After 21 years of life, this is the first time I really feel sorry for having a mother like my mother. Kahit madalas niya akong saktan in the past, this time I'm really disappointed." "May sinabi ba siya?" Tumango si Laura. "Pumunta siya dito dahil lang sa pera at tinapon ako dahil sa pera." Niyakap ng mahigpit ni Mark ang katawan ni Laura. "Kalimutan mo na lahat ng sinabi niya, isipin mo na lang na kalokohan." Dahan-dahang tumango si Laura, medyo inalis ng yakap at init ni Mark ang pasan sa balikat niya. "Ay oo, sinabi ko na kay Randy na siya na ang bahala sa lahat ng kailangan ng tata

[ Pagkawala ng Pagpapahalaga sa Sarili ni Adelia ] Napatingin si Adelia sa kanyang katawan sa salamin, nakaramdam siya ng pag-aalinlangan nang sabihin sa kanya ng kaibigang nakilala niya na magmadaling magpalit ng damit dahil gusto siyang makita ng kanilang amo. “Wag ka masyadong magpaganda, mukhang nabihag ka niya,” sabi ni Gina. "WHO?" naguguluhang tanong niya. "Mr. Ralph. If you can win his heart you will definitely get what you want," bulong ni Gina at lumakad palayo, naiwan si Adelia na naninigas pa rin. "Get everything. I have to get his heart, I will do anything para makuha ko ang gusto ko," he hissed. Nagpahid ng lipstick si Adelia sa labi, nagwisik ng pabango sa buong katawan para maakit ang amo. Nang makapaghanda ay lumabas na siya para pumunta sa kwarto ni Ralph. Kaso... kaso. "Excuse me." Dahan-dahang binuksan ni Adelia ang pinto sa kwarto ni Ralph, ngunit sa kasamaang palad ay wala ang may-ari. "Argh, damn. My efforts was in vain," ungol niya. "Pasensya