บททั้งหมดของ Love for Rent: บทที่ 351 - บทที่ 360

Sumenyas si Allan na mauna na itong magpamasahe. Nakaunawa si Tasya at dumapa sa bed. Lumapit siya dito. Kahit madilim ang kwarto ay kitang kita niya ang nakakatakam na putaheng nakahain sa kanya. Napalunok siya ng masilayan ang maputi at makinis nitong legs. Parang gusto niyang paluin ang matambok

Nagkunwari si Tasya na natutulog. Nadinig niya ang mahinang mura ni Allan. Naramdaman niya ang banayad na halik nito sa kanyang noo. Nagmamadali itong bumangon. Iminulat niya ang mata ng bahagya at nakita si Allan na nagbibihis at nagsusuot ng wig at nagmamadaling lumabas ng kwarto. Natatawa siya sa

“Ang sarap tignan ng takot sa mukha ng magaling kong pinsan! Nakakatakot bang mamatayan ang mahal sa buhay?!” nakangising sabi ni Vince.“Sabihin mo ang gusto mo at gagawin ko. Ang kumpanya ba? Ibibigay ko sa’yo. Pakawalan mo si Tasya.”Nagpumilit tumayo si Vince at hinila si Tasya habang nakatutok

“Paanong nakatakas sa ospital? Ang daming pulis at tauhan natin ang nakabantay?!” sigaw ni Allan sa kabilang linya.“Sir Allan, hindi ko din po alam kung paano nangyari. Kaninang madaling araw po siya tumakas. Malamang po ay may tumulong na taga-ospital,” ani Joel.“Magpadala ka ng madaming security

“Say yes!” masaya at sabay na sigaw ng mga mahal sa buhay nila Tasya at Allan.Naluluhang tumango si Tasya. “Yes, I will marry you, again and again. A million times yes!”Kinarga siya ni Allan at inilipad sa hangin. Nagpalakpakan ang lahat ng saksi sa kanilang pag-iibigan na tila ba nanonood ng isan