All Chapters of The Runaway Bride's Keeper: Chapter 61 - Chapter 70

Pagkalayo nilang dalawa ay nadinig nila ang pag uutos ni Manang Teresa sa mga kasamahan nito. "Jason, bumalik ka na sa gate. Ella, sumunod ka sa akin sa kusina at tulungan mo akong maghanda na ng dinner nila Sir Enrico. Kakay at ikaw din Melai, umakyat kayo sa taas at ayusin ninyo ang kwarto nila Sir Enrico. Magtulong kayong dalawa para mabilis matapos. Pakiakyat na rin ninyo ang mga gamit nila. Pagkatapos ninyo ay bumaba kayo agad." aning utos ng mayordoma. Nang mawala ang mga kasambahay ni Enrico sa paningin nila ni Girly ay nagtanong ang dalaga sa kanya. "Bukod ba sa Lolo Dionisio mo, wala ng ibang pinagsisilbihan ang mga kasambahay ninyo sa bahay na ito?" tanong ni Girly na iginagala ang paningin sa kabuuan ng sala. "Wala, kaming dalawa lang naman ni Lolo Dionisio ang malapit na mag kamag-anak. May mga tita at tito at pinsan din naman ako sa side ng Daddy ko pero mga kamag anak naman ni Lola Soledad. Medyo malayo na rin kung tutuusin, kase sa mga pinsan na ni Daddy. Nag iisang

"Ano bang negosyo ang gusto mong itayo?" tanong na lang ni Enrico na sinadyang ibalik na sa naunang topic nila ang usapan. Napangiti naman si Girly ng dahil dun. "Small business lang naman. Try kong maging entrepreneur na muna. Since, mahilig akong kumain, why not foods di ba? Like pizza, burger, pasta and asian noodles. Mga japanese, chinese, thai, korean and vietnamese noodles. Then yung place ng shop, sa loob mismo ng mall." nangangarap na turan ni Girly na ikinatango-tango ng ulo ng binata. "Goods naman ang naisip mong negosyo. Maganda rin ang idea. Target mo ba ang mga foreign costumer? bihira lang ang may ganyang concept na restaurant. Talagang nakagawa ka na pala ng business plan mo." komento ni Enrico na ikinatuwa talaga ni Girly. "Kaya nga gusto kong i-push. Si Aileen ang naisip kong maging kasosyo sa negosyo dahil pareho kaming mahilig mag food trip. Napag-usapan din naman noon ang tungkol sa sinasabi ko sa iyo. Nagkasundo kami noon na kung maisipan ng isa sa amin na mag

Nagtapat na si Girly kay Marina at sinabi na niya ang lahat sa kaibigan. Pinayuhan lang siya ni Marina at natutuwa rin naman para sa kanya. "Salamat Marina, sa pang unawa. Nahihiya kase akong sabihin sa iyo ang mga kalandian ko kay Enrico." aniya sabay tawa. "Alam ko kase ang magiging reaksyon mo, pero batid ko din naman na magiging maligaya ka para sa akin. Biruin mo tumakas ako sa kasal na hindi ko nga gusto dahil ayoko sa lalaking pakakasalan ko, pero nakatagpo naman ako ng pag ibig sa pagiging runaway bride ko." masayang turan ni Girly sa kaibigan. "Baka sign na yan na dapat ka na ngang magkaroon ng sarili mong pamilya. Nasa right age ka naman na kase kaya carry mo na ang magkaroon ng asawa at anak." wika ni Marina na ikinatuwa pang lalo ni Girly. "You know what, Marina. Ang gaan-gaan ng feeling ko ngayon. Iba yung saya na nararamdaman ko mula ng maging malaya ako kay Dad. Hindi ko na iniisip ngayon ang sasabihin niya. Hindi katulad noon na hinahayaan ko siyang magpatakbo ng bu

"S-sorry, Sir. A..Akala ko kase ay ikaw yung nakilala ko noon sa isang party. Hindi pala, kahawig mo lang." nakangiting wika ng dalaga. Hindi naman pinahaba pa ni Enrico ang usapin. Ipinakita niyang wala siyang interest sa babaeng feeling niya ay nagpapapansin lang sa kanya. "Ma'am, kukunin ko na po yung pinili ni Sir, yung susi po ng estante." "O-Oo nga pala, sorry..," at ibinigay ang susi sa saleslady. "Iwan ko muna sa iyo, Ma'am si Sir." "Okay, aķo ng bahala kay Mister..?" saad ng manager. "Briones, Enrico Briones." dugtong na pagpapakila ni Enrico. "Mr. Briones," pagsunod na bigkas ng manager sa sinabi ng binata na ikinatango-tango pa ng babae ng ilang beses. Umalis na nga sa tabi nila ang umistima kay Enrico. "Ma'am, ito na po yung napili ni Mr. Briones." saad ng saleslady na hawak na ang isang box ng jewelry set ng bumalik. Tinanggap iyon ng manager at nagsimula ng mag-calculate ng babayarang halaga ng alahas ni Enrico. "Ano po ba ang ring size ng pagbibigyan ninyo n

"Kapag may iniisip akong mabigat na problema minsan ay pumupunta ako rito. Pinapanood ko lang ang paglubog ng araw at kasabay ng pagkawala nang araw sa aking paningin ay ang pagbuo naman ng gagawin kong pinal na desisyon sa problema ko." litanya ni Enrico na pinakikinggan ni Girly kahit na sa araw naman nakapokus ang mga mata nila habang magkahawak ang kanilang mga kamay at nakaupo sa malalaking batong magkakadikit. "May iniisip kang problema?! Tell me, what it is?Baka makatulong ako. Ano bang pinuproblema mo?" tanong ni Girly na hinigpitan pa ang hawak niya sa kamay ni Enrico nang balingan niya ng tingin ang nobyo. "Ngayon wala, gusto ko lang talaga na makasama kang panoorin ang paglubog ng araw dito. Maganda rin naman manood ng sunset na kasama ang mahal mo di ba?" nakasilay ang ngiting sambit ni Enrico na sumulyap sa nobyang biglang nakadama ng pag aalala sa kanya. "Akala ko naman ay problemado ka na ng dahil sa akin kaya mo ako dinala rito." biro namang turan ni Girly sabay hag