Suminghal si Grey at nag-relax. Hindi siya naniniwala dito. Isang bar sa opisina?"Hoy! Sino ka? At paano ka napunta dito?" Isang malalim na boses ang nagsalita sa likuran niya.Umikot si Gray para tingnan ang lalaking nakikipagtalik sa isang babae noong una siyang pumasok. Hindi niya nakikita ang babae ngayon."Pakiusap, sino ka?" magalang na tanong ni Gray.Ngumisi ang lalaki. "Are you for real? Are you asking me that kind of question?""Oo," tumango si Gray at naglabas ng inosenteng ekspresyon. "Hindi ko kasi alam kung sino ka. At bakit may bar sa kumpanya o nagpapalit ng pangalan ang kumpanyang ito?" Mahinang pang-aasar niya.Lumapit ang isang lalaki at hinila si Gray sa kwelyo niya. "Hindi ka pwedeng magsalita ng ganyan kay Marvin!" Angal niya."Ang pinuno ng mga sekretarya ay si Marvin?" Gulat na tanong ni Gray.Isang dagundong ng tawa ang nagmula sa likuran at kumalat na parang apoy sa gitna ng iba. Binitawan siya ng lalaking may hawak kay Gray at tumawa din."Don't tel

Ilang oras binasa at sinuri ni Grey ang mga report at mga files. Napansin niya na magulo ang mga figures.Walang anuman sa account ng kumpanya at ilang mga stock ng surveillance camera ang naiwan. Ang mga materyales ay maliit din sa dami. Ilang linggo pa lang bago bumagsak ang mundo ng SU.Tumawag si Gray sa opisina ng accountant. "Hello, see me in the office agad?" Nag-order siya at ibinaba ang tawag nang hindi naghihintay ng tugon.Isang mahinang katok ang narinig kaagad sa pinto.Umupo si Gray. "Oo, pasok ka."Pumasok si Maria sa loob. "Hi, boss. Closing time na. Aalis na ako but I decided to see you before I do so. Nakapag-conclude ka na ba?"Bago pa makapagsalita si Gray ay may kumatok na naman sa pinto. Pumasok si John sa kwarto na nakasuot ng suit. Halos kamukha niya si Gray maliban sa kanyang mga tuod at ang katotohanang si Grey ang pinakamatangkad."Gusto mo akong makita?"Saglit na tumango si Gray at pumili ng file. Iniabot niya ito sa kanya. " Ang mga kalakal na 5 mi

”Patawarin mo ako, Grey. Patawarin mo ako. Kasalanan ko ang lahat,” ang sabi ni Luciano.Mabilis na tumalikod si Gray, habang buong tapang niyang pinunasan ang mga luhang biglang tumulo sa kanyang mga pilikmata. Hindi niya alam ang mga oras na iyon. Hindi niya alam kung bakit naging harsh ang kanyang ama sa kanya ay dahil sa mafia group na kanyang pinangunahan. Gayunpaman, hindi kailanman kinasusuklaman ni Gray ang kanyang ama at napakasakit sa kanya na malaman na wala na siya ng tuluyan."Hinanap kita kung saan-saan, Grey. Ang dami ko talagang pinagdaanang gulo para mahanap ka. Akala ko namatay ka nang sumabog ang sasakyan," paliwanag niya.Huminga ng malalim si Grey para pakalmahin ang nerbiyos niya. Pagkatapos, dahan-dahan siyang lumingon kay Luciano. "Bumangon ka na," sabi nito sa kanya.Tumingala si Luciano kay Grey. “Hinding-hindi ko matutubos ang kasalanan ko,” mapait niyang pahayag.Bumuntong-hininga si Gray at lumapit para hilahin siya pataas. "You shouldn't knee to me. Y

Walang tao sa sala noong dumating si Grey.Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto ng kwarto para hindi niya magising si Avery. Hindi niya alam na nagising siya nang bumukas ang pinto.Mas maagang nagising si Grey kaysa kay Avery. Ayaw niyang sayangin ni Avery ang oras niya nang umagang iyon. Sa katunayan, nauna siya sa dining table.Pero, dumating si Avery makalipas ang ilang minuto."Pare, kumusta ang kumpanya?" Nagsimula ng usapan si Emma.Napabuntong-hininga si Gray. Sanay na ang pamilya na mag-usap habang nag-aalmusal. Siguro dahil wala silang oras na magkasama sa hapunan o kaya naman ay ayaw lang ni Lucy na makipag-usap sa gabi."Fine. How else do you suppose it is? Smith is running it perfectly," sagot ni Lucy sa malupit na tono. Ipinapakita pa rin nito na galit siya kay Avery.Napabuntong-hininga si Emma. "Kung maaari mo lang pag-isipang muli. Mas maganda ang trabaho ni Avery kapag nandiyan siya," She mumbled.Napatingin si Avery kay Emma. "Tumigil ka nanay!" Bulong niya.

”Sino ka ba sa inaakala mo? Hindi ka pwedeng basta na lang magpakita ngayon at sabihin na ikaw si Hercules! Saan ka nagpunta sa mga nagdaang taon?” Sigaw ni Charles.Saglit siyang tinitigan ni Grey, hindi niya alam kung magagalit ba siya na babawiin niya ang mga ari-arian niya o concern lang siya."Hoy, Charles. Kailangan mong kumalma! Hindi ito ang tamang oras para gawin ang lahat ng ito!" Nakialam si Aphrodite."Seryoso?" Ngumisi si Charles. " Let him tell me the right time because I'm not get it!"Napabuntong-hininga si Aphrodite, nagsawa na. Nagpasya siyang tawagan si Alfred, marahil ay maaari niyang ayusin ang away nina Gray at Charles. "Nasaan si Alfred? Nasa loob ba siya?"Napatingin si Charles kay Aphrodite at bahagyang tumango. "Nasa loob ang mga dokumento niya at lahat ng iba pang gamit. Naniniwala akong hindi na ako kailangan dito at aalis na ako!" Angal niya.Pumasok si Aphrodite sa loob, naiwan ang dalawang lalaki na nakatitig sa isa't isa."Walang sasabihin? Cat go