All Chapters of Ex-Husband's Regret: Chapter 251 - Chapter 260

"Ano ba, Ava?" Ganting sigaw ni Theo habang tinutulungan si Nora na umayos. "Bakit mo siya itutulak ng ganyan?"Walang sinasabi si Ava. Napahawak na lang siya sa ulo niya at nagsimulang dahan dahang umiling. Nagkakaroon ako ng masamang pakiramdam tungkol dito. May hindi nadaragdagan. Bakit hindi siya masaya na makita ang kanyang mga magulang?Nararamdaman ko ang sagot sa kaloob looban ko, pero hinarangan ko. Ang pagtanggi na kilalanin ito. Tawagin mo akong delusional, o kung ano man ang gusto mo, ngunit tumanggi akong tanggapin ito. Si Ava ay buo at maayos. Iyon lang ang katotohanang tatanggapin ko."Kalma lang tayong lahat," Simula ng doktor. "Sigurado ako na may perpektong paliwanag kung bakit ganoon ang reaksyon ni Ava. Hindi magandang guluhin siya."Tumingala si Ava. Emotions war inside of her. Ang kanyang mga mata ay lumuluha at doon ko napagtanto na hindi niya naiintindihan kung ano ang nangyayari. Siya ay nalilito at nasa gilid."Hindi," Ungol ni Theo. "Naiintindihan ko na

Nabasa ko ang tungkol sa selective amnesia. Nakita ko ito noong nagsasaliksik ako ng mga pinsala sa utak. Hindi ko lang akalain na makakaapekto ito kay Ava.“Ang ibig sabihin ng selective amnesia ay nakalimutan na ni Ava ang ilang pangyayari sa buhay niya at iyon ang huling apat na taon. Sa ilang mga kaso, maaaring maalala niya ang lahat ng kanyang mga alaala, o ang ilan sa mga ito, o hindi na niya maaalala at mananatili sa isang walang laman na puwang sa natitirang bahagi ng kanyang buhay," Paliwanag niya.Tiningnan ko ang reaksyon ng lahat. Kami lang ni Noah ang maswerte. Naalala niya kami pero hindi niya naaalala."So sinasabi mo sa amin na baka hindi na niya tayo maalala?" Tanong ni Letty sa nanginginig na boses.Pinasadahan niya ng kamay ang buhok niya, pero medyo nanginginig. Alam ko kung gaano kahirap ang nangyari sa kanya. Matalik silang magkaibigan, ngunit sinasabi sa kanya ni Doctor Charles na maaaring hindi na maalala ni Ava ang lahat ng alaala na pinagsamahan nila."It

Ava.Hindi ako nakatulog. Ang isip ko ay nasa buong lugar. Parang hindi pa rin totoo ang lahat. Narinig ko ang tungkol sa amnesia. May alam akong amnesia. Hindi ko lang akalain na isa ako sa mga taong maghihirap mula rito.Sobrang kakaiba sa pakiramdam na may ganitong malaking puwang sa aking memorya. Wala akong maalala pagkatapos kong magising. Wala sa mga taong nagsasabing sila ang aking mga magulang. Wala sa mga taong nagsasabing kaibigan ko sila. Wala akong naaalala tungkol kay Iris o sa lalaking nakabuntis sa akin.Atsaka, bakit ako makitulog sa ibang lalaki? At bakit parang walang problema si Rowan dito? Kalimutan iyan. Hindi siya galit dahil wala siyang pakialam. Pero bakit pa kami mag asawa kung nakipagtalik ako sa iba at nabuntis pa? At nasaan ang wedding ring ko?Pakiramdam ko marami akong namiss. Sa aking alaala, si Noah ay lima. Ngunit ang katotohanan ay nalampasan na niya iyon. Parang namiss ko siyang lumaki. Ibinahagi niya ang lahat ng mga alaalang ito sa akin, ngunit

"May gusto akong ipakita sayo," Sabi ni Rowan sa akin habang naglalakad siya papunta sa guest bedroom.Tapos na akong pakainin si Iris, at ngayon ay mahimbing na ang tulog niya. Mabilis ngunit marahan, hinila ko ang aking utong mula sa kanyang bibig at tinakpan. Si Rowan ang asawa ko. Daan daang beses na niya akong nakitang hubo't hubad, ngunit iba ang pakiramdam nito sa di malamang dahilan, lalo na't nakatutok ang mga mata niya sa dibdib ko."Mas maitim sila kaysa sa naaalala ko," Bulong niya, halos sa sarili niya."Ano?""Ang iyong mga utong."Tumawa ako ng kinakabahan, ngunit hindi umimik. Ito ang unang pagkakataon na may sinabi si Rowan tungkol sa aking katawan. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin o kung paano magre react doon.Kahit na sa pambihirang pagkakataon na kami ay nagsesex, nagawa niyang tuluyang humiwalay sa proseso. Nakikita mo ba sa mga romance novel kung saan sinasamba ng lalaking lead ang katawan ng babaeng lead? O kung saan talaga siya verbal kung gaano kasek

"Pagkatapos ay sabihin sa kanya, ngunit gawin ito sa isang mabait na paraan, okay?""Sige."Bumalik na siya sa pagkain at hindi nagtagal ay natapos din siya. Umalis siya sa mesa at sinabi sa akin na maliligo siya bago siya matulog.Makalipas ang ilang minuto, natapos ko na ang aking hapunan. Pagod na ako, gusto ko na lang matulog. Bumangon ako, pagkabalik ni Rowan."Tapos ka na?" Tanong niya sabay upo.“Oo…Gusto ko munang tingnan si Iris, pagkatapos ay matulog ka na.”"Babangon ako sa ilang sandali."Tumango ako at pumunta sa master bedroom. Katabi lang ito ng kwarto ni Iris. Ng masiguro kong tulog na siya, dumiretso na ako sa kwarto ko.Nagpasya na ibabad muna ang pagod kong katawan, pinaligo ko ang sarili ko. Pumasok ako at hinayaan ko na lang na magulo ang isip ko. Napakagulo ng lahat simula ng magising ako. Gusto kong maniwala na nagbago ang mga bagay, ngunit hindi ko maiwasang maramdaman na may hindi tama.Ang pag uugali ni Rowan ay higit sa mga bagay na sa tingin ko ay h