All Chapters of เกิดใหม่ทั้งที ไม่เป็นคนดีแล้วนะโว้ย!: Chapter 41 - Chapter 50

บทที่ 40 : ผลประโยชน์อันมหาศาลในตอนนี้ การโจมตีด้วยสายฟ้าของอาคุมุไม่ว่าจะเป็นทักษะใดก็ตาม สามารถพูดได้อย่างเต็มปากว่ารับมือได้ยากมาก เพราะการโจมตีแต่ละครั้งมีผลกระทบกับผู้ที่ถูกโจมตีโดยทำให้ขยับร่างกายไม่ได้สักพัก ราวกับว่าถูกพันธนาการไปพร้อม ๆ กันนั่นเอง“ตอนนี้ผ่านมาสักพักแล้ว เป็นยังไงบ้างครับลุงคาเอเกะ?” อาคุมุถามคาเอเกะที่ถูกผลกระทบจากการโจมตีของเขาความสามารถเสริมที่อาคุมุมีติดตัวอยู่ในตอนนี้นั้นใช้งานได้ดีเป็นอย่างยิ่ง เพราะถึงแม้ระดับพลังของอาคุมุและคาเอเกะจะต่างกันลิบลับ แต่ผลกระทบก็ยังคงเกิดขึ้นได้แม้จะไม่สามารถสร้างบาดแผลจากการโจมตีได้เลยก็ตาม“ครับ ตอนนี้ร่างกายเป็นปกติแล้วครับนายน้อย กระผมถูกหยุดการเคลื่อนที่คงจะประมาณ 2 นาทีได้ แต่ด้วยช่องว่างระหว่างพลังของเรามันทำให้ไม่สามารถเห็นผลได้อย่างแน่ชัดเท่าไรนะครับ” คาเอเกะตอบกลับซึ่ง… อาคุมุไม่ได้คิดเช่นนั้นเลยแม้แต่น้อย“ไม่หรอกครับลุงคาเอเกะ ผมว่ามันดีมากต่างหากล่ะครับ ระดับพลังที่แต้ม B ไม่ถึง 10k (10,000) อย่างผม สามารถทำให้ระดับพลังที่สูงกว่ามากอย่างลุงคาเอเกะหยุดชะงักไปได้ 2 นาที มันเป็นอะไรที่สุดยอดมากเลยนะครับ”“จะว

บทที่ 42 : กลไกในสนามประลอง?เมื่อสิ้นสุดการฝึกฝนจากคาเอเกะ คนที่อาคุมุนั้นคุ้นเคยและเพิ่งพูดถึงไปไม่นานก็เดินลงมาจากชั้นบนอย่างช้า ๆตึก… ตึก… ตึก…“เป็นการฝึกฝนที่เห็นผลได้ชัดเลยล่ะ” อากิระพูดขึ้นมาพร้อมกับใบหน้าที่เผยให้เห็นรอยยิ้มเล็ก ๆ“ลุงอากิระ!” อาคุมุวิ่งเข้าไปหาในทันที คาเอเกะที่เห็นอย่างนั้นก็เดินตามหลังอาคุมุมาด้วยความเร็วที่น้อยกว่า“ดูท่า นายจะแข็งแกร่งขึ้นแบบก้าวกระโดดเลยนะ แต่ถึงฉันจะมาทันในตอนที่ฝึกเสร็จพอดี เขา…” อากิระพูดยังไม่ทันจบ อาคุมุก็ตอบกลับไปในทันที“เขาเป็นคุณลุงของผมน่ะครับ ชื่อว่าลุงคาเอเกะ”“เข้าใจแล้วล่ะ คิดว่าคุณคาเอเกะคงจะรู้จักตัวผมแล้ว ฉันขอเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะอาคุมุ” อากิระพูดขณะที่มือขวาของเขาจับไปที่กระเป๋าของเสื้อคลุมในเวลาเดียวกันอากิระก็นั่งลงที่พื้น อาคุมุและคาเอเกะก็นั่งลงตามเช่นกัน“ว่าแต่ อาการบาดเจ็บเป็นยังไงบ้างเหรอครับลุงอากิระ?” อาคุมุถามกับอากิระ“ก็นะ ใกล้จะเป็นปกติดีแล้วล่ะ เรียกได้ว่าเกือบจะร้อยเปอร์เซ็นต์” อากิระตอบกลับมาพร้อมกับแผ่นกระดาษที่อยู่ในมือ“แล้วนี่คือ…”“นี่น่ะเป็นแผนผังของสนามประลอง มันไม่ใช่สนามธรรมดา ๆ หรอกนะ” อา

บทที่ 44 : เริ่มต้นการประลอง“อยู่นั่นสินะ องค์จักรพรรดิ…” อาคุมุมองขึ้นไปยังแท่นที่สูงเหนือทุกสิ่ง องค์จักรพรรดิซึ่งมายืนในตำแหน่งที่คาดว่ามองลงมาก็อาจจะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ทุกอย่าง รวมไปถึงมองเห็นอาคุมุด้วยเช่นกัน…ในตำแหน่งข้างบนนอกจากองค์จักรพรรดิแล้วยังมีซาบาราชิ รวมไปถึงนักเวทคนอื่น ๆ อีกที่อยู่ข้างหลังองค์จักรพรรดิลักษณะภายนอกนั้นแน่นอนว่าต้องมีความน่าเกรงขามด้วยชุดที่มีสีทองอร่าม ใบหน้าที่ยังดูวัยเยาว์สวนทางกับที่ควรจะเป็น ผมสีน้ำตาลเข้ม ร่างกายที่ใหญ่และความสูงที่ค่อนข้างมากในมุมมองของอาคุมุ ซึ่งในขณะที่เขามองจ้องไปอยู่นั้น องค์จักรพรรดิก็ชายตาลงมาเล็กน้อยและตรงกับตำแหน่งที่อาคุมุยืนอยู่‘มองมาที่ฉันพอดีเหรอ?’ถึงแม้ระยะห่างจากตรงจุดที่อาคุมุยืนกับจุดที่องค์จักรพรรดิยืนอยู่ข้างบนนั้นจะมีมาก แต่เขาก็สามารถมองเห็นองค์จักรพรรดิได้อย่างชัดเจน แต่ที่มากไปกว่านั้น…‘นี่มัน… อะไรกัน?’ สิ่งที่อาคุมุเห็นในตอนนี้มีเพียงตัวเขาที่มองขึ้นไปและองค์จักรพรรดิที่มองลงมา ผู้คนรอบข้างรวมถึงคาเอเกะเองอาคุมุก็ไม่สามารถมองเห็นได้“หวังว่านายจะเอาตัวรอดกลับไปได้นะ” เสียงพูดขององค์จักรพรรดิดังกึก

บทที่ 46 : เล่ห์เหลี่ยมชัยชนะของอาคุมุทำให้ทั่วทั้งสนามประลองนั้นเกิดความครึกครื้น คนส่วนใหญ่คงไม่ได้คิดว่าเด็กตัวเล็ก ๆ และอายุน้อยจะสามารถทำอะไรแบบนี้ได้… แข็งแกร่งเกินอายุ“สำหรับการแข่งขันในรอบต่อไป…” พิธีกรกล่าวขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ชวนให้ตื่นเต้นในขณะที่อาคุมุกำลังจะเดินลงจากสนามประลองพร้อมกับเสียงตอบรับในทางที่ดีจากผู้ชม เขามองไปยังที่นั่งของคนดูก็พบว่าคาเอเกะยังคงอยู่ที่เดิม แต่มากไปกว่านั้นคือองค์ชายชูยะและอากิระก็อยู่ด้วย เขาไม่ได้อยู่ข้างบนในตำแหน่งเดียวกันกับองค์จักรพรรดิแต่อย่างใดองค์ชายชูยะมองมาที่อาคุมุพร้อมกับยกนิ้วโป้งให้‘แล้วแบบนี้ฉันต้องทำยังไงล่ะเนี่ย ยกให้คืนน่าจะดีที่สุด’อาคุมุที่เห็นอย่างนั้นจึงยกนิ้วโป้งตอบกลับไป แต่เดินออกจากสนามประลองเพียงไม่กี่ก้าว พิธีกรก็ยังไม่ทันได้แนะนำและจับคู่เพื่อเลือกผู้เข้าแข่งขันในรอบถัดไป“ช้าก่อน…” เสียงขององค์จักรพรรดิได้ดังกึกก้องไปทั่วสนามประลอง‘อะไรนะ?’ อาคุมุถึงกับก้าวขาไม่ออกและหยุดชะงักไป สีหน้าขององค์ชายชูยะรวมถึงคนอื่น ๆ ในสายตาของอาคุมุก็เปลี่ยนไปเช่นกัน“การต่อสู้ของเจ้าหนูนี่ยังไม่จบลง เข้าสู่สนามประลองต่อได้”สิ

บทที่ 48 : เหลี่ยมเหนือเหลี่ยมอาคุมุที่บาดเจ็บหนักนั้นได้ล้มลงไปอยู่ที่พื้นของสนามประลอง ไม่ใช่ว่าต่อกรกับสามคนตรงหน้าไม่ได้แต่อย่างใด เพียงแต่ทักษะรากไม้พันเกี่ยวนั้นทำให้เขาไม่สามารถใช้พลังเวทได้ เท่ากับว่าไม่สามารถตอบโต้ได้นั่นเองอาคุมุยังคงได้สติ ไม่ได้สลบและไม่ได้มีผลข้างเคียงใด ๆ จากทักษะต่าง ๆ หรืออาการบาดเจ็บ‘เวทแห่งรากไม้? อ่า... ฉันเรียกมันแบบนี้ก็แล้วกัน’‘พวกที่ทำให้ใช้พลังเวทไม่ได้นี่มีเยอะจริง ๆ เลยนะ นักเวทชุดขาวมาเป็นกลุ่ม... คนที่ทำให้ฉันพลาดท่าก็คือประเภทเดียวกันกับหมอนี่! เพราะฉะนั้น...’ อาคุมุได้แต่คิดสิ่งที่ต้องการพร้อมกับลุกขึ้นยืนอย่างช้า ๆ“ในเมื่อพวกคุณไม่สนวิธีการ ผมก็จะไม่สนด้วยเหมือนกัน!!!” อาคุมุพุ่งตรงเข้าไปหาผู้ที่ใช้เวทแห่งรากไม้ด้วยความรวดเร็ว แต่ที่มากไปกว่านั้นคือในมือของเขามีมีดสั้นของอิซามุอยู่ด้วย“ร... เร็วเกินไปแล้ว?!!”“กริชอัสนีบาต!!” อาคุมุแทงมีดเข้าไปที่หน้าท้องของนักเวทตรง ๆ พร้อมกับทักษะแสงอัสนีบาตที่พุ่งพล่านออกมาบริเวณปลายแหลมของมีดฉึก! ตู้มมม!!!“อ๊าก?!!” สายฟ้าขนาดใหญ่พุ่งทะลุผ่านร่างของนักเวทชุดขาวไป มากไปกว่านั้นคือความสลดที่ยิ่ง