Nakatulala lang akong nakatingin sa kung saan, wala akong ginawa kundi ang paikutin ang hawak hawak kong ballpen sa mga daliri ko. Ilang araw ng gumugulo sa isipan ko ang huling sinabi sa’kin ni Xavier nang pumunta siya sa bahay. Seryosong seryoso ang mga mata niya. Dapat ko bang pagkatiwalaan ang

“I’m sorry anak,” he is saying sorry for what? Oo, malaki pa rin ang tampo ko kay Daddy. Mabilis siyang naniwala sa mga nalaman niya at hindi niya man lang ako hinayaang magpaliwanag para malaman niya ang side ko pero hindi niya ginawa dahil inuna niya ng isipin ang kalinisan ng pangalan niya. Ayaw

Akmang titingnan na sana ni Xavier si Freya nang may tumawag sa kaniya. “Daddy,” rinig niyang sigaw ni Nathan, mabilis na nagbago ang reaksyon ng mukha ni Xavier lalo na ng mga nakakatakot niyang mga mata. Mabilis na yumakap si Nathan kay Xavier at nang masilayan ni Freya ang ngiti sa labi ni Xavie

ATHENA’S POV Hindi ko alam kung bakit ko ito nararamdaman, kung bakit bumibilis ang pagtibok ng puso ko sa tuwing nakikita ko na ang nakangiting labi ni Xavier, ang maamo niyang mukha, ang mga mata niyang nagsusumamo. Napakagwapo niya at hindi ko iyun ikaiila lalo na ng palagi kong nasisilayan ang

Paano namang magkakaroon ng connection si Simon sa kanila kung nandito lang naman siya sa Pilipinas? “May iniisip ka ba? may gumugulo ba sa isipan mo? Tell me, I’m worried babe.” “Wala naman, ano ka ba. I’m okay, may naalala lang ako. I thought you’re going to cook for our lunch, anong oras na ah.